Zmarł najmłodszy biskup – uczestnik Vaticanum II

W wieku 84 lat zmarł w nocy z 20 na 21 czerwca w Limie emerytowany arcybiskup Cuzco – Alcides Mendoza.

W wieku 30 lat został najmłodszym biskupem na świecie, a mając 34 lat, był najmłodszym biskupem w chwili rozpoczęcia Soboru Watykańskiego II w 1962. Obrzędom pogrzebowym przewodniczyć będzie dziś w stolicy Peru miejscowy metropolita kard. Juan Cipriani.

Alcides Mendoza Castro urodził się 14 marca 1928 w miejscowości La Mejorada w prowincji Huancavelica w środkowym Peru. W wieku 7 lat zaczął uczęszczać na katechezę prowadzoną przez redemptorystów i wówczas poczuł w sobie powołanie do kapłaństwa. Święcenia przyjął 15 września 1951 r. Gdy 28 kwietnia 1958 Pius XII mianował go pierwszym biskupem (początkowo pomocniczym) utworzonej w tym dniu diecezji Abancay, 30-letni wówczas nominat był najmłodszym biskupem na świecie (sakrę nowy hierarcha przyjął 6 lipca tegoż roku). Pełnoprawnym ordynariuszem nowej jednostki kościelnej został 5 grudnia 1962 r.

W wywiadzie dla watykańskiej agencji prasowej ZENIT w grudniu 2008 r. sędziwy wówczas abp Mendoza wspominał, że gdy jego matka dowiedziała się o jego nominacji, wzięła go za ręce i powiedziała: „Niech to wyróżnienie, którym obdarza cię Kościół, nie będzie dla ciebie powodem do dumy ani pychy, ale raczej zacznij lepiej służyć Bogu”.

Ks. Mendoza był również pierwszym kapłanem, który sprawował Mszę św. w języku keczua i sam przetłumaczył Mszał na ten język, używany przez niektóre plemiona indiańskie w Peru i Boliwii.

Gdy 11 października 1962 bł. Jan XXIII uroczyście otworzył Sobór Watykański II, uczestniczący w nim hierarcha peruwiański stał się najmłodszym ojcem soborowym.

12 sierpnia 1967 Paweł VI powołał go na biskupa polowego Peru, nadając mu jednocześnie godność arcybiskupa tytularnego. Stamtąd 5 października 1983 r. bł. Jan Paweł II przeniósł go na stolicę arcybiskupią Cuzco. I znów 55-letni wówczas hierarcha doświadczył czegoś wyjątkowego – paliusz, czyli oznakę godności arcybiskupa metropolity otrzymał jako jedyny na świecie z rąk Ojca Świętego w swej stolicy metropolitalnej 3 lutego 1985, a nie – jak to jest regułą – najbliższego po tej nominacji 29 czerwca w Watykanie. Na tym stanowisku pozostawał 20 lat aż do ustąpienia, po ukończeniu 75 lat, 29 listopada 2003 r..

We wszystkich diecezjach, w których pracował, pozostawiał po sobie liczne dzieła społeczne, jak np. szkoły dla niewidomych i głuchoniemych, domy starców, sierocińce, ośrodki rehabilitacyjne itp. Sprowadzał też i zakładał na miejscu różne wspólnoty zakonne, zarówno klauzurowe, jak i czynne.

7 czerwca 2008 – w roku 80. urodzin i 50-lecia biskupstwa – otrzymał z rąk ówczesnego prezydenta Peru Alana Garcii Krzyż Wielki Orderu Zasługi za Wyróżniającą się Służbę. „Tak jak św. Paweł [abp Mendoza] wędrował po wszystkich zakątkach ojczyzny, niosąc wszędzie Słowo Ewangelii i słowo nadziei” – powiedział, dekorując arcybiskupa, szef państwa.

Zmarły przedwczoraj hierarcha odznaczał się wielkim umiłowaniem Kościoła i mądrością, a zarazem dużym poczuciem humoru. Po ustąpieniu z urzędu metropolity mieszkał w miejscowości Chaclacayo koło Limy, gdzie w miarę sił udzielał się jeszcze duszpastersko. Zmarł w stolicy.