Około 2 tysięcy osób przeszło 30 marca ulicami Bielska-Białej, uczestnicząc wraz z biskupem bielsko-żywieckim Tadeuszem Rakoczym, biskupem pomocniczym Piotrem Gregerem, kapłanami, zakonnikami i zakonnicami w Drodze Krzyżowej. Podczas tegorocznego nabożeństwa pasyjnego – zorganizowanego po raz 15. w historii stolicy Podbeskidzia – ludzie szczególnie modlili się za swą diecezję, obchodzącą jubileusz dwudziestolecia swego istnienia.

„Biorąc nasze krzyże, podążamy za św. Maksymilianem, Janem z Kęt, Janem Sarkandrem i innymi patronami naszej podbeskidzkiej ziemi. Mamy świadomość, że jest to wędrówka na górę naszego zbawienia. Nie ma innej drogi do życia wiecznego jak tylko ta prowadząca na Kalwarię. Każdy z nas chce wziąć swój krzyż, choć czasem wydaje się on nam zbyt ciężki, że może inny byłby bardziej odpowiedni” – modlił się salwatorianin ks. Piotr Schora, proboszcz bielskiej parafii NMP Królowej Polski.

Wierni podążali za drewnianym krzyżem, idąc tym razem od kościoła pw. Trójcy Przenajświętszej. W drodze do katedralnego kościoła św. Mikołaja przeszli ulicami wokół Starego Miasta, obok pobliskiej salwatoriańskiej parafii. Przez około 2 godziny bielszczanie szli ulicami swego miasta, rozważając mękę Chrystusa w scenerii zabudowań miejskich.

Pomiędzy poszczególnymi stacjami kilkumetrowy krzyż nieśli przedstawiciele poszczególnych wspólnot, organizacji oraz grup apostolskich i modlitewnych. Wokół krzyża szli harcerze i harcerki pochodniami. Droga Krzyżowa zakończyła się modlitwą w bielskiej katedrze. Na zakończenie kończący dziś 74-lata bp Tadeusz Rakoczy podziękował organizatorom.

Pierwsza w historii Bielska-Białej uliczna Droga Krzyżowa odbyła się na terenie katedralnej parafii. Kolejne odbywały się w różnych miejscach miasta i prowadzały trasami łączącymi dwie różne parafie.

Wierni z bielskich parafii po raz kolejny przejdą 30 marca ulicami Bielska-Białej, uczestnicząc wraz z biskupem bielsko-żywieckim Tadeuszem Rakoczym i kapłanami w Drodze Krzyżowej. Zachęcając do udziału w nabożeństwie, ordynariusz przypomina, że w czasie pamiętnego spotkania 22 maja 1995 r. w Skoczowie pod Krzyżem na Kaplicówce bł. Jan Paweł II pytał, czy można być obojętnym wobec dowodu miłości, jakim była ofiara Jezusa na krzyżu.

„Dziękujmy Bożej Opatrzności za to, że krzyż powrócił do szkół, urzędów publicznych i szpitali. Niech on tam pozostanie! Niech przypomina o naszej chrześcijańskiej godności i narodowej tożsamości” – zaapelował biskup w swym zaproszeniu.

Nabożeństwo odbędzie się po raz 15. w historii stolicy Podbeskidzia. Wierni rozpoczną je od kościoła Trójcy Przenajświętszej. W drodze do katedry św. Mikołaja przejdą ulicami wokół Starego Miasta, składając publiczne wyznanie wiary w Jezusa Chrystusa. „W sposób szczególny chcemy dziękować Bogu za dwadzieścia lat istnienia naszej diecezji” – podkreślił biskup.

Pierwsza w historii Bielska-Białej uliczna Droga Krzyżowa odbyła się na terenie katedralnej parafii. Kolejne odbywały się w różnych miejscach miasta i prowadziły trasami łączącymi dwie różne parafie.

Około 2 tysięcy osób przeszło 15 kwietnia ulicami Bielska-Białej, uczestnicząc wraz z biskupem bielsko-żywieckim Tadeuszem Rakoczym i kapłanami w Drodze Krzyżowej. Tegoroczne rozważania pasyjne – w ramach nabożeństwa zorganizowanego po raz 14. w historii stolicy Podbeskidzia – poświęcone były męczeńskiej śmierci i duchowości św. Maksymiliana Kolbego.

Wierni rozpoczęli nabożeństwo od katedry św. Mikołaja, a ostatnią stację Męki Pańskiej wytyczono przy kościele św. Maksymiliana Kolbe w bielskich Aleksandrowicach. Przez 2 godziny bielszczanie szli ulicami swego miasta, rozważając mękę Chrystusa w scenerii zabudowań miejskich. Pomiędzy poszczególnymi stacjami pięciometrowy krzyż nieśli przedstawiciele poszczególnych stanów oraz grup apostolskich i modlitewnych.

Z okazji przypadającej 70. rocznicy męczeńskiej śmierci św. Maksymiliana Kolbego rozważania podczas Drogi Krzyżowej nawiązywały do życia i myśli głównego patrona diecezji bielsko-żywieckiej. Przy poszczególnych stacjach odczytywano historię ostatnich chwil życia o. Kolbego w KL Auschwitz. Towarzyszyły temu teksty Ewangelii i fragmenty z pism franciszkanina.

Na zakończenie nabożeństwa bp Rakoczy przypomniał, że św. Maksymilian był wiernym naśladowcą Chrystusa, także na swej ostatniej męczeńskiej drodze w obozowej celi. „Przeszliśmy drogą krzyżową Chrystusa, do której dołączył św. Maksymilian pełen miłości do Matki Niepokalanej i oddany w niej całkowicie Chrystusowi. Rozważaliśmy jego duchowość, abyśmy i my także umieli dostrzec nie tylko krzyż w naszej drodze, ale także całą tajemnicę radosną, światła, bolesną i naszą drogę do chwały” – mówił ordynariusz.

Pierwsza w historii Bielska-Białej uliczna Droga Krzyżowa odbyła się na terenie katedralnej parafii. Kolejne odbywały się w różnych miejscach miasta i prowadzały trasami łączącymi dwie różne parafie.