Bydgoszcz: wewnętrzne życie chrześcijanina według Hanny Malewskiej

Życiorys wybitnej nauczycielki, pisarki, publicystki, tłumaczki, redaktor naczelnej miesięcznika „Znak” – Hanny Malewskiej – stał się podstawą do dyskusji na temat wewnętrznego życia chrześcijanina, która odbywała się 21 marca wieczorem w Kurii Diecezjalnej w Bydgoszczy. Na zaproszenie biskupa Jana Tyrawy przyjechał znawca zagadnienia prof. Andrzej Sulikowski.

Naukowiec uważa, że warsztat twórczy i myśli Malewskiej są dla młodego pisarza czy humanisty pouczające. Według prof. Sulikowskiego postulat programowy Malewskiej – „pozwolić mówić prawdzie” – stanowi nadal dla młodych autorów wyzwanie artystyczne. Malewska urodziła się 21 czerwca 1911 roku w Jordanowicach pod Warszawą.

Młodość spędziła w Lublinie, ważną twórczo dekadę w Warszawie. – Jednak najdłużej mieszkała w Krakowie, gdzie zyskała uznanie jako autorka powieści historycznych i redaktor naczelna miesięcznika „Znak”. Starała się, aby to pismo pod względem filozofii i teologii było najlepsze w Polsce. Była otwarta na myśl europejską. Czytała największych autorów, wykorzystując ich w swojej publicystyce. To była nieustanna praca nad filozofią i podstawami teologii, które powinien poznać człowiek – powiedział prof. Sulikowski.

Malewska studiowała do 1933 roku na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. To wtedy zdobywała pierwsze laury w uczelnianych konkursach literackich. Na uwagę zasługuje powieść o młodości Platona. – Miało to ogromny wpływ na zainteresowania pisarki myślą chrześcijańską – dodał prelegent. W 1935 roku przeprowadziła się do Warszawy, pracując jako nauczycielka historii i propedeutyki filozofii do roku 1940. W październiku 1939 roku – po wybuchu wojny – przystąpiła do konspiracyjnej Służby Zwycięstwu Polski, przekształconej w Armię Krajową. Brała także udział w powstaniu warszawskim.

Ważnym momentem w jej życiu była przeprowadzka do Krakowa. – Tam rozpoczęła współpracę z „Tygodnikiem Powszechnym”, którą kontynuowała aż do śmierci. Redagowała równocześnie miesięcznik „Znak”. Miała szczęście prowadzić pierwsze artykuły m.in. ks. Józefa Tischnera, a także ks. Karola Wojtyły – stwierdził prof. Sulikowski.

Po likwidacji miesięcznika „Znak” przez komunistów w 1953 roku pracowała kilka lat jako archiwistka w Bibliotece Kórnickiej. W roku 1957 przystąpiła ponownie do zespołu redakcyjnego „Tygodnika Powszechnego”. Malewska pozostawiła wiele tekstów narracyjnych i eseistycznych poświęconych problematyce religijnej. Interesowała się religijnymi motywacjami ludzkich działań i starała się ukazać, w jaki sposób codzienne działania podlegają wyższej, zaledwie dostrzegalnej logice Opatrzności.

W swoim życiu otrzymywała liczne nagrody i wyróżnienia za pracę artystyczną, m.in. Nagrodę im. Ojca Maksymiliana Kolbego i Reinholda Schneidera od stowarzyszenia pisarzy katolickich we Fryburgu. Zmarła w Niedzielę Palmową, 27 marca 1983, w Krakowie. Pochowana jest na Cmentarzu Tynieckim, obok Opactwa Benedyktynów.

Biskup Jan Tyrawa podkreślił, że życie wielu świeckich chrześcijan – w tym przypadku Hanny Malewskiej – może być ogromną inspiracją do codziennych działań. Dodał, że właśnie Malewska „tkwiła” w centrum środowiska, które wówczas odgrywało ogromną rolę.

Profesor Andrzej Sulikowski jest kierownikiem Pracowni Badań nad Kulturą Religijną i Dawnym Piśmiennictwem w Instytucie Polonistyki i Kulturoznawstwa Uniwersytetu Szczecińskiego. To także autor książki „Album spotkań z ks. Janem Twardowskim”. Ponad dwa lata temu w ramach spotkań organizowanych przez biskupa Jana Tyrawę wygłosił wykład zatytułowany „Jak wspominamy ks. Jana Twardowskiego”.