Bp Kopiec: zadaniem Kościoła – iść, nauczać, wspierać i nie stać w miejscu (krótka 3)

Zadaniem Kościoła gliwickiego będzie – jak to wskazywał przed wiekami Apostoł Narodów: iść, nauczać, wspierać, tłumaczyć i nie stać w miejscu – powiedział w swojej pierwszej homilii nowy biskup gliwicki Jan Kopiec. W katedrze pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła trwa jego ingres.

To będzie praca najtrudniejsza, ale tylko taką mogę przyrzec – podkreślił bp Kopiec w swojej homilii. „Nie bywanie na salonach, ale trwanie na modlitwie i cierpliwym towarzyszeniu człowiekowi. I przypominaniu: będziesz uznawał jednego Boga, czcił rodziców i starszych, nie będziesz zabijał, nie będziesz plugawił ludzkiej godności, nie będziesz naruszał porządku nawet rzeczy materialnych i dobrego imienia bliźniego. Nie trzeba więc żadnego nowego programu’ – zaznaczył biskup gliwicki zapraszając swoich diecezjan i ludzi dobrej woli do „pójścia wspólną drogą”. – Będziemy kiedyś odpowiadali, czy nie zmarnowaliśmy szansy, by zapuszczać korzenie w przeszłość i iść w przyszłość – zaznaczył nowy biskup.

Bp Kopiec mówił, że Kościół jest żywą wspólnotą, wspierającą się całą swoją siłą na fundamencie tych, którym zlecona została funkcja skały. – W tym wymiarze Kościół jest przede mną, a ja tylko wchodzę w jego istotę; i żadną miarą nie może liczyć się fakt skąd przychodzę, kim jestem dla poszczególnego człowieka z moją dotychczasową drogą życiową, dokonaniami w zakresie nauki, czy w pasterskim zaangażowaniu – mówił bp Kopiec. Dziś jest bowiem święto Kościoła, „który stale mnie przerasta a który związał się z moją ziemią” i to już od dawna. Dziś święto Kościoła, który dopiero się ujawni, gdy my w nim znajdziemy własne, trwałe miejsce – dodał biskup gliwicki.

Część homilii poświęcił swojej nowej diecezji. Jak stwierdził „Kościół na tym obszarze dziś przedstawia się nam wszystkim w swej okrzepłej dojrzałości, jak korzeń, który zapuszczony w przeszłość, kieruje się ku przyszłość”. Przypomniał dzieje utworzonej przed 20 laty diecezji gliwickiej, która wpierw należała do diecezji wrocławskiej i krakowskiej, a w XX wieku do katowickiej i opolskiej. „Ziemia ta była ojczyzną wspaniałych gospodarzy, ale jeszcze bardziej odpowiedzialnych duszpasterzy” – dodał wymieniając szczególnie swojego poprzednika bp. Jana Wieczorka.

– Stąpamy po ziemi ciężkiej pracy górnika i hutnika, którzy zmieniali jej oblicze, by rolnik mógł zapewnić obfitość chleba powszedniego. Dziś przychodzi spojrzeć z rozrzewnieniem na to, co minęło. Bowiem w dzisiejszym oglądzie ziemskiego oblicza tego zakątka ziemi, wiele z filarów naszej dumy, w przeszłości gwarantującej zasobność i bogatą scenerię życia, dziś przedstawia się smutno. Nie ukrywamy, że przez krajobrazy, unaoczniające degradację tej ziemi, przeziera nade wszystko paraliżujące człowieka uczucie beznadziejności, brak poczucia stabilności, pracy, mieszkania. Taką egzystencję budują ludzie ludziom! – ubolewał hierarcha.

Jego zdaniem mogło być pomyślnie, „gdyby w każdej epoce, także i naszej, rozumiano, że harmonijne rozwijanie wszystkich aspektów ludzkiej egzystencji, zawsze pozwala znaleźć właściwe rozwiązanie, bez naruszania godności i ludzkiej nadziei”.
– Nie wystarczy opłakiwać dawne kształty – mówił bp Kopiec, lecz poszukiwać pokładów nowych sił w ludzkich sercach, by ożywić ducha w degradującym się środowisku naturalnym. Rozpoczynać należy, jak przed wiekami, od nawoływania do nawrócenia – podkreślił.