Ks. W. Granat pokazywał prawdziwe oblicze Kościoła – konferencja o kandydacie do beatyfikacji

W czasach przedstawiania Kościoła w negatywnym świetle, ks. Wincenty Granat pokazywał jego prawdziwe oblicze – mówili 10 grudnia w Sandomierzu uczestnicy konferencji o kapłanie, kandydacie do beatyfikacji. Wybitny teolog i duszpasterz, najwybitniejszy polski dogmatyk, autor ponad 330 publikacji, rektor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, zmarł w opinii świętości w 1979 roku.

W konferencji uczestniczyli biskup sandomierski Krzysztof Nitkiewicz, biskup pomocniczy Edward Frankowski, profesorowie KUL oraz wielu uczelni katolickich, a także krewni, uczniowie, przyjaciele ks. Granata, kapłani diecezjalni, siostry zakonne, klerycy i studenci z innych ośrodków teologicznych.

Bp Nitkiewicz wskazał na osobę ks. Granata jako tego, który nie tylko pisał i mówił o Kościele, ale go miłował i mu służył. – Porównywał Kościół do budowli, która wznosi się ponad wszystkie czasy i granice ludów, która istnieje w konkretnym momencie historii. W tamtych trudnych czasach, kiedy podobnie jak dzisiaj ludzie z kręgów polityki i posłuszne im media przedstawiały Kościół jedynie w sposób negatywny, kiedy starano się zniechęcić do niego ludzi, kiedy usiłowano podzielić wiernych i duchownych, Sługa Boży ukazywał prawdziwe oblicze Kościoła. Nauczał, że w społeczności Kościoła krążą zawsze prawda i dobro, które zstępują od Boga przez Chrystusa. Umacniał Kościół przez rozwijanie relacji między świeckimi i duchowieństwem – mówił biskup.

Biskup odnosząc się do kapłańskiej posługi ks. Granata podkreślił, że był on dla wiernych "jedyną w swoim rodzaju Ewangelią". – Ksiądz Granat był taką właśnie "świętą księgą" przez swoją pracę naukową. Był jednocześnie, jako pasterz Kościoła, konkretnym dowodem na to, że tenże Kościół jest dla każdego otwarty i przyjazny, że kocha wszystkich bez wyjątku i mocą otrzymaną od Chrystusa uchyla człowiekowi nieba w sensie dosłownym i przenośnym – dodał bp Nitkiewicz.

Uczestnicy konferencji modlili się o rychła beatyfikację ks. Granata podczas Mszy św. pod przewodnictwem biskupa radomskiego Henryka Tomasika. Podczas kazania ks. prof. KUL dr hab. Krzysztof Guzowski – dyrektor Instytutu Teologii Dogmatycznej – mówił o rozumieniu i drodze do świętości Sługi Bożego.

– Świętość ks. Granata przejawiała się w wierności Bogu w powszednim życiu i posłudze. Była to świętość codzienna i tu tkwi jej niezwykłość. A osoba Chrystusa była dla Sługi Bożego podręcznikiem w drodze do jej zdobycia – podkreślił kaznodzieja.

Po wspólnej modlitwie otwarto i poświęcono wystawę "Oratorium Sługi Bożego ks. Wincentego Granata" w gmachu seminarium. Scenariusz urządzenia ekspozycji noszącej tytuł "Przez prawdę do miłości" opracowała Urszula Stępień, kustosz z sandomierskiego Muzeum Diecezjalnego, zaś prace plastyczno-graficzne wykonał artysta Marcin Cebula z Sandomierza.

Na wystawie zostały pokazane w sposób chronologiczny najważniejsze etapy życia ks. Granata. Można na niej zobaczyć kopie dokumentów, liczne fotografie, a także ikonografię Sandomierza. W wystrój Oratorium wkomponowano także ołtarz, przy którym duchowny sprawował liturgię, jako kapelan sióstr Służek Najświętszej Maryi Panny w Sandomierzu oraz zaaranżowano gabinet z jego biurkiem.

Kandydat na ołtarze urodził się 1 kwietnia 1900 roku w Ćmielowie. Przyjął święcenia kapłańskie w 1924 roku w Sandomierzu. Był wieloletnim wykładowcą – teologiem sandomierskiego seminarium, a także profesorem (1952-1970) i rektorem (1965-1970) Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Uznawany jest za jednego z najwybitniejszych polskich dogmatyków przez całe życie prowadził intensywną pracę naukową, której owocem jest ponad 330 publikacji. Zmarł w opinii świętości 11 grudnia 1979 r. w Sandomierzu.