Jan Paweł II konwersuje z dziennikarzami

„Rozmowy w samolocie” – to tytuł książki włoskiej dziennikarki Angeli Ambrogetti, zawierająca dialogi Jana Pawła II z dziennikarzami z volo papale, towarzyszącymi mu w pielgrzymkach na wszystkie kontynenty.

Publikacja ukazała się w oficynie Biały Kruk i jest 99. albumem tego wydawnictwa, poświęconym papieżowi Wojtyle.

Jest to książka dziennikarza dla dziennikarzy – powiedział podczas promocji 13 października w Warszawie wieloletni duszpasterz środowisk twórczych ks. prałat Wiesław Aleksander Niewęgłowski.

Autorka opowiedziała, jak powstała książka. W 1988 udała się po raz pierwszy w grupie dziennikarzy z volo papale i towarzyszyła Janowi Pawłowi II w podróży na pokładzie samolotu. Pracowała dla Radia Watykańskiego i włoskiej telewizji. Słuchała rozmów, jakie tradycyjnie prowadzi papież z ludźmi mediów. „Odkryłam wielki skarb” – podkreśliła. Wyjaśniła, że chodzi o archiwa Radia Watykańskiego, zawierające wszystkie rozmowy Jana Pawła II, i to nie tylko oficjalne wystąpienia, ale także wiele prywatnych. Zaczęła szukać w archiwach i opracowywać je, a w związku z beatyfikacją Ojca Świętego obecny rzecznik Watykanu o. Federico Lombardi uznał, że przyszedł czas na opublikowanie ich.

„Książka doskonale oddaje atmosferę, panującą na pokładzie samolotu, gdy dziennikarze nie skrępowani dystansem pytali o wiele spraw istotnych i mniej ważnych” – powiedziała Angela Ambrogetti. Zwróciła uwagę, że papież był zawsze doskonale przygotowany do pielgrzymek, orientował się w sytuacji krajów, które miał odwiedzić. Dziennikarzy znał, do mediów przywiązywał ogromne znaczenie, dawał do zrozumienia, że czytał artykuły poszczególnych autorów. Jednego z nich – Niemca, znanego z krytycyzmu, zapytał: „Co pan ma przeciwko mnie, panie Jacobs?”.

„Papież czasami dystansował się do pytania, uciekając się do ironii – mówiła dziennikarka. – Kiedyś musiał odpowiedzieć na pytanie, czy chciałby mieć kangura w Castel Gandolfo? Odpowiedział, że tak, ale nie wie, czy administracja rezydencji się na to zgodzi”.

Książka podzielona jest na kontynenty. Ambrogetti wykorzystała ok. 40 godzin nagrań, w trakcie których używa się 6-7 języków. Długie godziny lotu umożliwiały dłuższy kontakt z pracownikami mediów, choć wobec ich sporej liczby mogli zadawać krótkie pytania. Pytają więc o sprawy ekonomiczne, polityczne, o ekumenizm, Kościół patriotyczny w Chinach, aborcję, rozbrojenie, ubóstwo, możliwość odbycia pielgrzymki do Rosji. Ojciec Święty czasami mówi o swoich uczuciach, jak wówczas, gdy odpowiada włoskiemu dziennikarzowi: „Zawsze odczuwam dramaty narodów, które są ciemiężone. Nie brakuje ich na świecie, mój drogi! Nawet tam, gdzie nikt się ich nie spodziewa!”.

Rozmowy potwierdzają określenie, że papież jest „proboszczem świata”, gdyż przewija się w nich temat dziesiątków narodów: Maorysów, Aborygenów, mieszkańców Timoru Wschodniego. Jan Paweł II doskonale orientował się w ich sytuacji i cierpieniach. Zapytany kiedyś, czy warto się tak męczyć, pokonując miliony kilometrów, odbywając 104 pielgrzymki, odpowiedział: „Warto, ponieważ niosę ludziom przesłanie, za które Chrystus zapłacił krwią”.

Album jest bogato ilustrowany zdjęciami z lotów Jana Pawła II. Na końcu zamieszczone są sylwetki dziennikarzy i indeks osób.

Angela Ambrogetti – Rozmowy w samolocie z Janem Pawłem II. Wydawnictwo Biały Kruk, Kraków 2011.