Świadectwa Bożego Miłosierdzia – trzeci dzień Kongresu w Krakowie

Albańczyk z Kosowa, Kobieta z Konga, anglikański pastor z Wielkiej Brytanii – opowiadali o działaniu Bożego Miłosierdzia w kolejnym dniu światowego Kongresu, którego obrady toczą się w krakowskich Łagiewnikach.

Albańczyk Zug Karol Spenca opowiadał ok. 2 tys. osobom, zgromadzonym w bazylice o wypadku samochodowym, któremu uległ w 1991 r. w Bułgarii. Samochód, którym jechał, stoczył się z 300 metrów wysokości. Uratował go nieznany mężczyzna, ubrany na biało. Rok później Spenca został powołany do wojska. W Jugosławii toczyła się wojna, więc błagał Boga, żeby go przed tym uchronił, gdyż nie potrafiłby zabić człowieka. Którejś nocy usłyszał kategoryczne polecenie – jakiś głos mówił mu, że ma pojechać do Polski. W Polsce któregoś dnia zobaczył obraz Jezusa Miłosiernego – to On przypominał człowieka, który uratował go z wypadku w Bułgarii. Zug Spenca przyjął chrzest, zrobiła to także jego żona, która tak jak on wcześniej była muzułmanką. Cała rodzina mieszka obecnie w Polsce.

Helena Muhima z Konga, obecnie 72-letnia matka 6 dzieci, była żoną znanego polityka. Mąż zaczął zdradzać ją z jej kuzynką, która w końcu stała się współuczestniczką jego otrucia. Długie lata Helena zmagała się z nienawiścią, w końcu po rekolekcjach zrozumiała, że nie potrafi przebaczyć. Dzięki Bożemu miłosierdziu uwolniła się od nienawiści, pojechała do swej kuzynki i na kolanach prosiła ją o przebaczenie.

Bp Romulo de la Cruz odczytał referat abp. Ramireza, w którym ten opowiedział o rozwoju kultu Bożego Miłosierdzia na Filipinach. Szerzył się on w jego ojczyźnie jeszcze przed zniesieniem notyfikacji, zakazującej głoszenia orędzia, przekazanego s. Faustynie. W całym kraju powstawały spontanicznie grupy modlitewne, szerzące kult Bożego Miłosierdzia. W 1984 r. do Manili dotarła nowa zatwierdzona przez Kościół kopia obrazu. Od tego czasu kult Bożego miłosierdzia jest niezwykle intensywnie szerzony na Filipinach.

Miłosierdzie Boże jest uniwersalne – stwierdził pastor anglikański Paul Kronbergs, wikary jednego z kościołów we Wschodniej Anglii. Na co dzień pracuje w kotłowni, żeby zarobić na życie. Pomaga też młodym narkomanom i alkoholikom. Pewnego dnia w księgarni natknął się na "Dzienniczek" s. Faustyny. Dzięki niemu uświadomił sobie jak wielkie jest znaczenie miłosierdzia Bożego i że on sam został powołany do ukazywania go ludziom, pragnącym się ratować. Pastor Kronbergs uzyskał pozwolenie od przełożonych i wybudował kapliczkę poświęconą Miłosierdziu Bożemu. – Wiedziałem, że muszę gromadzić ludzi przed obrazem, łaska Boga przychodzi przez przebaczenie – stwierdził pastor, który uważa się za sługę Bożego miłosierdzia. Wyznał też, że choć może przejść do ordynariatu dla byłych anglikanów, zostanie w swoim Kościele, gdyż Kościół anglikański również potrzebuje miłosierdzia Bożego.

Świadectwa poprzedził wykład abp. Władysława Ziółka, który omówił formy kultu Bożego Miłosierdzia, przekazane przez s. Faustynę. Istotnym rysem jej duchowości było dziecięctwo Boże, zaś jej pokora i zaufanie rodziły się w czasie ciemnej nocy jej wiary – mówił abp Ziółek.