Sympozjum o życiu i posłudze kard. Stefana Wyszyńskiego

O duchowości komunii z Bogiem, maryjności życia duchowego oraz o rozumieniu duchowości kapłańskiej dyskutowali 24 września uczestnicy sympozjum naukowego, zorganizowanego z okazji 30. rocznicy śmierci Prymasa Tysiąclecia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Konferencję „Sługa Boży i Mąż Stanu. W XXX rocznicę śmierci Sługi Bożego Stefana Kard. Wyszyńskiego” poprzedziła Msza św. w intencji szybkiej beatyfikacji Prymasa Wyszyńskiego. Koncelebrowanej Eucharystii w kaplicy Wydziału Teologicznego UAM przewodniczył abp Józef Kowalczyk, Prymas Polski.
– Postać kard. Stefana Wyszyńskiego, wpływ piękna i wielkości jego posługi duszpasterskiej na doświadczenie wiary, wskazuje drogę dla wszystkich warstw Kościoła – zauważył na początku Mszy św. abp Stanisław Gądecki. Wiceprzewodniczący Konferencji Episkopatu Polski podkreślił, że postawa i posługa Prymasa Tysiąclecia i dzisiaj powinna stanowić inspirację tak dla duchownych, jak i świeckich.

W homilii abp Henryk Muszyński wskazał na zasługi kard. Stefana Wyszyńskiego na rzecz ojczyzny i Kościoła w Polsce i na świecie. Prymas Polski Senior zauważył, że Prymas Tysiąclecia, będąc internowanym, „złożył świadectwo wiary na wzór św. Pawła, który głosił świadectwo nadziei i zmartwychwstania”. – Tajemnica krzyża, której doświadczył w sensie najbardziej dosłownym, była nie tylko ośrodkiem przepowiadania kard. Stefana Wyszyńskiego, ale piętnem i pieczęcią jego osobistego życia – przekonywał abp Muszyński. Prymas Polski Senior wskazał na głębię tajemnicy krzyża, która niesie ze sobą „życie i śmierć, miłość i nienawiść, łzy i szyderstwo, słabość i moc”.

Profesorowie, wykładowcy i studenci Wydziału Teologicznego, klerycy Arcybiskupiego Seminarium Duchownego, licznie zgromadzone siostry zakonne oraz członkinie Instytutu Świeckiego Pomocnic Maryi Jasnogórskiej Matki Kościoła dziękowali za życie i posługę Prymasa Tysiąclecia oraz modlili się o szybką beatyfikację sługi Bożego.

W słowie wprowadzającym do konferencji abp Stanisław Gądecki zwrócił uwagę na wyjątkową osobowość i autorytet kard. Stefana Wyszyńskiego. – Jego dzieło i posłannictwo Kościoła w tamtym czasie zawdzięczamy jego niezłomnej wierze, która niosła Kościół w całej Polsce ku wolności – podkreślił wiceprzewodniczący KEP. Przekonywał, że Prymas Wyszyński umiał jednoczyć wszystkich, „stając się przeciwwagą dla systemu komunistycznego, którego celem było zniszczenie Kościoła”. – Byliśmy świadkami tego czasu, ale nie zdawaliśmy sobie sprawy z ciężaru, jaki Prymas niósł, i siły, jakiej to wymagało – stwierdził metropolita poznański.

Ks. prof. dr hab. Henryk Wejman z Wydziału Teologicznego UAM w swoim wystąpieniu poruszył zagadnienie duchowości komunii człowieka z Bogiem na podstawie wystąpień kard. S. Wyszyńskiego. – Źródłem duchowego życia człowieka jest Bóg. Człowiek żyje, bo Bóg udziela mu swojej łaski – mówił prelegent. Odpowiedzią człowieka na miłość Boga powinno być jego poddanie się Bogu Ojcu. Ks. prof. Wejman zauważył, że Prymas Wyszyński ujmował zagadnienie stworzenia człowieka w wymiarze powołania. – Bóg nie tylko powołał człowieka do stworzenia, ale go usynowił – stwierdził ks. prof. Wejman. Kard. Wyszyński był przekonany, że im bardziej człowiek jednoczy się z Bogiem przez modlitwę i uczestnictwo w życiu sakramentalnym, tym bardziej będzie oddziaływać na środowisko, w którym żyje i pracuje. Ks. prof. Wejman zwrócił uwagę, że z bliskiej i silnej więzi człowieka z Bogiem płynie umiłowanie ojczyzny, które swoim życiem potwierdzał Prymas Tysiąclecia.

W referacie pt. „Pobożność maryjna w służbie komunii z Bogiem i ludźmi” ks. prof. UAM dr hab. Jacek Hadryś zauważył, że „Prymas Wyszyński nie obawiał się podjąć Maryjnej drogi Kościoła”. Przejawiała się ona u Prymasa Tysiąclecia przede wszystkim w przekonaniu o skutecznej pomocy Maryi. – Maryja jest pomocą niezawodną, ukierunkowaną na Odkupiciela – stwierdził prodziekan Wydziału Teologicznego w Poznaniu. Maryja jest obecna w tajemnicy Kościoła, dla którego jest „pierwowzorem w porządku wiary, nadziei i miłości”. Prelegent zauważył, że sługa Boży kard. Wyszyński był też głęboko przekonany, że droga przez Maryję prowadzi do Jezusa. – Bóg pomaga Kościołowi, dając mu Maryję – podkreślił prodziekan Wydziału Teologicznego UAM.
Ks. prof. Hadryś zwrócił uwagę na powołany przez Prymasa Wyszyńskiego ruch Pomocników Matki Kościoła. Jego członkowie, wypełniając zobowiązanie do okazywania miłości każdemu człowiekowi, wpisują się tym samym w dążenie do komunii z Bogiem na wzór Maryi.

Ks. dr Maciej Olczyk z Wydziału Teologicznego UAM wskazał w swoim wystąpieniu na eklezjalny nurt komunii z Bogiem w życiu i posłannictwie kard. Wyszyńskiego. Podkreślił aktualność przesłania „Listu do moich kapłanów”, rozważań pisanych przez sługę Bożego kard. Wyszyńskiego w latach 1953-1956. – „List do moich kapłanów” zawiera teologię Kościoła i kapłaństwa służebnego, aktualnego i dla nas, współczesnych, którzy podjęli decyzję pójścia za Chrystusem – podkreślił prelegent.
Zauważył, że zdaniem kard. Wyszyńskiego, fundamentalnym zadaniem kapłana jest bycie świadkiem komunii z Bogiem. – Trzeba stać się mieszkaniem Trójcy Świętej, bo Chrystusowe duszpasterstwo jest trynitarne – stwierdził ks. dr Olczyk. Kapłani powołani są do tego, by pozyskiwać ludzi dla Boga. – Księża, jako szafarze Bożych tajemnic, powinni troszczyć się o człowieka, wychowywać go i wspierać – przekonywał prelegent.

Zwrócił też uwagę na aspekt osobistej więzi z Bogiem, jedności i miłości braterskiej kapłana ze swoim ordynariuszem i prezbiterów między sobą, o co bardzo zabiegał Prymas Tysiąclecia.
Kard. Stefan Wyszyński urodził się 3 sierpnia 1901 roku w Zuzeli, zmarł 28 maja 1981 roku w Warszawie. W latach 1948-1981 był arcybiskupem gnieźnieńskim i warszawskim – Prymasem Polski. Jego proces beatyfikacyjny toczy się od 1989 roku.