Można zobaczyć „Dzienniczek”

Oryginał „Dzienniczka” św. Faustyny Kowalskiej, który nigdy nie był jeszcze publicznie pokazywany, będzie można zobaczyć podczas Nocy Cracovia Sacra.

Oryginał „Dzienniczka” św. Faustyny Kowalskiej, wielkiej mistyczki Kościoła, będzie można oglądać 15 sierpnia w godz. od 11 do 18 w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach. Na co dzień rękopis przechowywany jest w klasztornym skarbcu. Książka nie była dotąd pokazywana publicznie.

Siostra Faustyna zmarła 5 października 1938 r. w Krakowie, w wieku 33 lat. W 1993 r. została beatyfikowana, a w 2000 r. Jan Paweł II ją kanonizował.

Zdaniem Sióstr ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia „Dzienniczek” jest ważny dla teologii Bożego Miłosierdzia. „Jest to niezwykłe dzieło, w którym s. Faustyna opisuje swoje doświadczenia, czyli świat nadprzyrodzony, który dla zwykłych ludzi jest nierealny” – mówi s. Elżbieta Siepak, rzeczniczka Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia.

„Dzienniczek” to duże dzieło. W druku jest 477 stron formatu A-5. Św. Faustyna pisała go przez ostatnie cztery lata życia.

Ekspozycja została przygotowana w ramach czwartej edycji Nocy Cracovia Sacra, podczas której swoje skarby pokaże 11 krakowskich bazylik. Wydarzenie rozpocznie się 14 sierpnia.

Siostra Faustyna urodziła się 25 sierpnia 1905 roku jako trzecie z dziesięciorga dzieci w rodzinie Marianny i Stanisława Kowalskich, rolników ze wsi Głogowiec. Na chrzcie świętym w kościele parafialnym w Świnicach Warckich otrzymała imię Helena. Od dzieciństwa odznaczała się umiłowaniem modlitwy, pracowitością, posłuszeństwem i wielką wrażliwością na ludzką biedę.

1 sierpnia 1925 roku wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. W klasztorze, jako s. Maria Faustyna, przeżyła trzynaście lat pełniąc obowiązki kucharki, ogrodniczki i furtianki w wielu domach zgromadzenia, najdłużej w Krakowie, Wilnie i Płocku.

Na zewnątrz nic nie zdradzało jej niezwykle bogatego życia mistycznego. Gorliwie spełniała wszystkie prace, wiernie zachowywała reguły zakonne, była skupiona, milcząca, a przy tym naturalna, pełna życzliwej i bezinteresownej miłości. Jej życie, na pozór bardzo zwyczajne, monotonne i szare, kryło w sobie nadzwyczajną głębię zjednoczenia z Bogiem.

Lata jej zakonnego życia obfitowały w nadzwyczajne łaski: objawienia, wizje, ukryte stygmaty, uczestnictwo w męce Pańskiej, dar bilokacji, czytania w duszach ludzkich, proroctwa czy rzadko spotykany dar mistycznych zaślubin.

Posłannictwo s. Faustyny zostało zapisane w jej "Dzienniczku", który prowadziła na życzenie Pana Jezusa oraz spowiedników. Zanotowała w nim wiernie wszystkie słowa Pana Jezusa, a także opisała zetknięcia swej duszy z Nim.

S. Faustyna zmarła 5 października 1938 roku w Krakowie, mając 33 lata. W latach 1965-67 w Krakowie przeprowadzono proces informacyjny dotyczący jej życia i cnót, a w 1968 roku rozpoczęto w Rzymie proces beatyfikacyjny, który ukończono w grudniu 1992 roku. 18 kwietnia 1993 roku, na Placu Świętego Piotra w Rzymie, Ojciec Święty Jan Paweł II dokonał aktu jej beatyfikacji, a 30 kwietnia 2000 roku jej kanonizacji. Jej relikwie spoczywają w sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach.