Droga Krzyżowa ulicami toruńskiej Starówki i „Pasja” Teatru „A”

Tłumy wiernych uczestniczyły w nabożeństwie Drogi Krzyżowej ulicami Starego Miasta 15 kwietnia. Nabożeństwo poprowadził biskup Andrzej Suski.

Droga Krzyżowa rozpoczęła się o godz. 17.00 w kościele garnizonowym pw. św. Katarzyny. Następnie wierni rozważając poszczególne stacje Męki Pańskiej przeszli ulicami toruńskiej starówki do katedry św. Janów.

Organizatorem nabożeństwa był ks. dr Dariusz Żurański, Dyrektor Wydziału Duszpasterskiego Kurii Diecezjalnej toruńskiej.

Następnie o godz. 20.00 w kościele akademickim jezuitów p.w. Ducha Świętego wystąpił Teatr „A”, oOffowy teatr religijny z Gliwic. Aktorzy wystawili sztukę „Pasja”. Spektakl czerpiąc inspirację ze średniowiecznych misteriów wielkopostnych, posługuje się jednocześnie językiem teatru współczesnego – ekspresyjnego, odwołującego się do prawdy emocji i doznań.

„Pasja” jest niezwykłą podróżą w świat chrześcijańskiej wiary i wielowiekowej tradycji, pomnażanej przez kolejne pokolenia artystów i teologów zafascynowanych ewangelicznymi opisami Męki Pańskiej. Autor scenariusza i reżyser spektaklu Mariusz Kozubek skorzystał z gatunków odradzającego się teatru europejskiego – dramatu liturgicznego i misteriów wielkopostnych.

Teatr „A” jest zawodowym, offowym teatrem religijnym. Działając od 1996 r. w swoim dorobku ma 17 autorskich premier. Spektakle Teatru w ostatnich latach gościły m. in. w rzymskim Panteonie, Holandii, Szwecji, Niemczech, Czechach, Bułgarii, Mołdawii, Rumunii, na Węgrzech, Słowacji, Litwie, Ukrainie i Białorusi, jak również na większości polskich festiwali teatru ulicznego.

Teatr „A” stara się łączyć popularny język teatru muzycznego z doświadczeniami europejskiej awangardy teatralnej, sięga do polskiej kultury ludowej, łączy autorskie teksty z tekstami biblijnymi lub staropolskimi, czerpie obficie z dorobku literackiego innych kultur, inspiruje się muzyką i choreografią tańców ludowych. Zespół szuka piękna i sacrum. Podejmując ważne tematy stara się komunikować z widzem językiem jak najbardziej uniwersalnym. Wychodząc od spektakli dramatyczno-muzycznych Grupa wciąż poszukuje nowych form wyrazu – korzysta z języka teatru ulicznego, nie stroni od groteski, szuka inspiracji w średniowiecznych misteriach – zmierzając nieuchronnie w kierunku teatru totalnego.