Łódź: franciszkańskie święcenia diakonatu

Do głębokiego zastanowienia nad kształtem powołania zachęcał w 9 kwietnia abp Władysław Ziółek. Wyświęcił on na diakonów 10 kleryków franciszkańskiego seminarium duchownego. Uroczystość odbyła się w klasztorze oo. franciszkanów w Łodzi-Łagiewnikach.

Swoją homilię abp Ziółek poświęcił miłości. "Jaka miłość jest największa? To pytanie stawiam dzisiaj kandydatom do święceń diakonatu, ufając, że odpowiedź na nie nie jest już przed nimi zasłonięta, lecz że zajaśniała im w trakcie zakonnej i seminaryjnej formacji, że odkryli ją bardzo osobiście, skoro odpowiedzieli na głos powołania i podjęli decyzję, aby być przyjaciółmi Jezusa, wybranymi przez Niego i przeznaczonymi do przynoszenia trwałych owoców" – mówił metropolita łódzki.

Abp Ziółek przypomniał, że tylko pragnienie miłości największej czyni człowieka godnym święceń i pozwala przedstawić go jako gotowego do stanu diakonatu. "Ta godność święceń wyraża się przede wszystkim w miłości, która z diakona czyni sługę wszystkich – kiedy pomaga biskupowi i prezbiterom w posłudze słowa i ołtarza, głosi Ewangelię i kazania, przekazuje Bożą naukę wierzącym i niewierzącym, przewodniczy modlitwom, udziela chrztu, asystuje przy zawieraniu związków małżeńskich, niesie Wiatyk do chorych i przewodniczy obrzędom pogrzebu" – wyliczał pasterz Kościoła w Łodzi.

Godności święceń nie można oddzielić od miłości. "Miłość w życiu diakona musi wyrażać się w pełnionych przez niego dziełach miłosierdzia i w takim spełnianiu obowiązków, aby wszyscy mogli w nim uznać prawdziwego ucznia Chrystusa" – mówił abp Ziółek. Bo być diakonem, czyli sługą i przyjacielem Jezusa Chrystusa, "to trwać w Jego miłości, zachowywać Jego przykazania, miłować wzajemnie, tak jak On nas umiłował i czynić to, co On przykazuje".

Metropolita łódzki przypomniał też trwający właśnie Rok Kolbiański i postaci dwóch franciszkańskich świętych związanych z ziemią łódzką – św. o. Maksymiliana Kolbe i bł. o. Rafała Chylińskiego. "To jest wspaniały wzór, jaki pozostawił nam wszystkim, a szczególnie kandydatom do święceń: heroizm wyrażony z jakąś ogromną prostotą, decyzja oddania życia za brata, w której jednocześnie ujawnia się dojrzałość jego miłości i moc Ducha Świętego" – mówił o o. Maksymilianie.

Z kolei o. Rafał "oddał Bogu całego siebie, a bliźniego umiłował jak siebie samego przez to, że z oddaniem usługiwał biednym, zarażonym, objętym epidemią, wszystkim, którzy przychodzili do tego klasztoru". "I święty Maksymilian i błogosławiony Rafał niech będą dla nowych diakonów nie tylko wzorami do naśladowania, ale również wezwaniem do głębszego zastanowienia się nad kształtem swojego powołania w czasach współczesnych" – podkreślał metropolita łódzki.

Do święceń diakonatu w klasztorze w Łodzi-Łagiewnikach przystąpiło 10 kleryków, którzy jesienią złożyli zakonne śluby wieczyste: br. Łukasz Śliwiski, br. Damian Basarb, br. Robert Marchwat, br. Karol Baranowski, br. Mariusz Książek, br. Piotr Kurek, br. Marian Marszalik, br. Grzegorz Papuga, br. Łukasz Sokołowski, br. Krzysztof Wróblewski.