Dzieło świadka wiary…

Książka o Jezusie to dzieło bardziej świadka wiary niż teologa. Kolejny tom, nie powinien być czytany jak inne książki, a medytowany.

Tak o drugiej części „Jezusa z Nazaretu” Benedykta XVI mówił kard. Kazimierz Nycz podczas prezentacji książki w Warszawie.

Zdaniem metropolity warszawskiego lektura kolejnej części „Jezusa z Nazaretu” pozwala spojrzeć na ewangelie z perspektywy człowieka uwolnionego od metodologicznego bagażu a przeprowadzona przez Ojca Świętego egzegeza daje pewność wiary, która ukazuje osobę Chrystusa. Dla metropolity warszawskiego papieskie dzieło jest wielkim osobistym świadectwem wiary, a papież ma odwagę dać świadectwo teologa, prefekta Kongregacji Nauki Wiary, papieża. Jest także w tej książce ukazana tajemnica paschalna Jezusa Chrystusa. „Kolejny tom, poświęcony Jezusowi nie powinien być czytany jak inne książki, a medytowany” – przekonywał kard. Nycz, który wyznał, że dzieło Benedykta XVI inspiruje go gdy przygotowuje homilie. – Jest to spotkanie Kościoła dzięki świadectwu Papieża – stwierdził.

Biskup opolski Andrzej Czaja, przewodniczący Komisji Nauki Wiary KEP zwrócił uwagę, że w centrum świadectwa Benedykta XVI jest postać i orędzie Jezusa ukazana poprzez analizę Jego słów i czynów od Jego wjazdu do Jerozolimy po Zmartwychwstanie. Jest to świadectwo rozumienia Kościoła, podkreślenie, że Jezus i Kościół to cały Chrystus, ta refleksja prowadzi do pokazania, że to, co Jezus przekazał, ma trwać. – Papież daje do zrozumienia, że w Kościele chodzi o coś więcej niż naśladowanie Chrystusa, a chrześcijaństwo to nie idea etyczna, ale Osoba, trwanie w Chrystusie. Komunia między ludźmi urzeczywistnia się poprzez udział w Chrystusie, przyjąć dar Chrystusa to przyjąć – poprzez wejście w Chrystusa postawę posłuszeństwa wobec woli Ojca. Biskup opolski zwrócił uwagę, że w książce papieża zawartych jest wiele wątków eklezjalnych – ukazana jest geneza i misja Kościoła, obdarowanie przez Boga, przychodzenie Boga do człowieka. „Bycie chrześcijaninem oznacza Jezusa przyjąć, Jezus żyć, dzielić się Nim” – zaznaczył hierarcha.

Bp Czaja zwrócił też uwagę na wątki, które mogą szczególnie zainspirować do przemyśleń – gdy Benedykt mówi o przenikaniu się roli kobiet i mężczyzn czy gdy przestrzega przed pokusą osiągania sukcesu bez krzyża. Duże wrażenie zrobił na biskupie opolskim fragment o ospałości i otępiałość uczniów Jezusa, które dają możliwość działania zła. „Otępienie dusz zapewnia Złemu władzę nad światem” – podkreślił i dodał: „Papież pokazuje też w swej książce na czym polega królowanie Chrystusa – na służeniu w prawdzie”.

Dla ks. prof. Henryka Witczyka, biblisty z KUL druga część papieskiej książki jest traktatem teologii biblijnej, swoistym podsumowaniem 200 lat pracy licznych biblistów. Jezus z Nazaretu ukazany jest jako Mesjasz, Syn Boży na podstawie świadectw historycznych, jakimi są ewangelie. Benedykt XVI wchodzi też w polemikę z tymi badaczami, którzy przekreślają jedno lub kilka zdań z wypowiedzi Chrystusa, ukazują Go np. jako rewolucjonistę. Ojciec Święty stwierdza, że to pseudonauka i podkreśla wagę świadectw ewangelii, przekazanych przez ludzi prostych. To poprzez ich słowa docieramy do Jezusa historycznego i Jezusa wiary. Benedykt także mocno podkreśla, że śmierć i zmartwychwstanie Jezusa z Nazaretu są przełomem w historii świata.

Ks. prof. Witczyk omówił także fragment Ewangelii, dotyczący odpowiedzialności Żydów za śmierć Chrystusa. – Benedykt XVI uszczegółowił soborowy dokument „Nostra aetate” i wydobywa przesłanie, że za śmierć Jezusa odpowiadają świątynna arystokracja i zwolennicy Barabasza. W innym kontekście należy też rozumieć słowa z ewangelii św. Mateusza „Krew Jego na nas i na nasze dzieci” – należy przypomnieć, że Krew Jezusa to Krew miłości i pojednania. Papież podkreśla także, za co Jezus zgodził się oddać Swoje życie – potwierdzając, że jest Mesjaszem i Synem Bożym, co uznano za bluźnierstwo, potwierdził swoją godność mesjańską i fakt, że jest Synem Błogosławionego.

„Pisząc o Zmartwychwstaniu Benedykt XVI podkreśla historyczną wiarygodność świadectw, fakt, że Jezus rzeczywiście zmartwychwstał trzeciego dnia. Świadectwa o nim są zakorzenione w najstarszych fragmentach ewangelii” – podkreślił biblista z KUL. Zwrócił też uwagę, że papież polemizuje z opiniami, które wykluczają egzegezę wiary. „Podkreśla, że świadkowie tego faktu mówią o nim jak o czymś nowym i jedynym, a Zmartwychwstanie nie kwestionuje istniejącej rzeczywistości, a dodaje jej nowy wymiar. Benedykt podkreśla rolę Zmartwychwstania dla nieśmiertelnej duszy ludzkiej” – stwierdził ks. prof. Witczyk. Książkę kończy piękny fragment o ramionach zmartwychwstałego Chrystusa, które „`rozpychają` świat, aby weszło weń niebo”.

Tłumacz obu części książki, dominikanin o. Wiesław Szymona, z humorem opowiadał o swojej pracy nad przekładem „Jezusa z Nazaretu”. Książkę w wersji niemieckiej i włoskiej otrzymywał „partiami”, a przed Bożym Narodzeniem ubiegłego roku wszystkich 7 wersji językowych miało spocząć pod papieskimi drzwiami. Ojciec Święty życzył sobie jak największej wierności w przekładzie tekstu. Wreszcie, po sześciu pobytach w Rzymie, praca nad przekładem została ukończona.

Uwieńczeniem prac był specjalny obiad dla tłumaczy, wydany przez Benedykta XVI. O. Szymona musiał specjalnie z tej okazji pojechać do Rzymu. – Był to najdroższy obiad w moim życiu – wyznał. Wyjawił także menu – na przystawkę było salami i sery, później słynna włoska „pasta”, befsztyk z ziemniakami puré i zielonym groszkiem były daniem głównym. Do tego trzy gatunki wina, a na deser ciasteczka, zaś na zakończenie toast wzniesiony kieliszkiem koniaku. „Styl obecnego papieża jest inny niż styl poprzednika, wspólne posiłki z zaproszonymi gośćmi są rzadkością” – przypomniał o. Szymona. Papież robił wrażenie zmartwionego i zmęczonego, z gośćmi rozmawiał przeważnie kard. Sandri. Na zakończenie każdy z tłumaczy otrzymał od Ojca Świętego różaniec.

Joseph Ratzinger Benedykt XVI, Jezus z Nazaretu, cz. II, Od wjazdu do Jerozolimy do Zmartwychwstania, Wydawnictwo Jedność, Kielce 2011.