Życie konsekrowane świadectwem o Bogu

„Dawanie osobistego świadectwa jest najważniejszym elementem w całej misji życia konsekrowanego” – mówił w katedrze gnieźnieńskiej prymas Polski abp Józef Kowalczyk.

Wspólnie z metropolitą gnieźnieńskim u grobu św. Wojciecha modliły się siostry zakonne, zakonnicy oraz kapłani z całej archidiecezji gnieźnieńskiej.

W homilii Prymas Polski przypomniał słowa papieża Jana Pawła II, który świadectwo osób konsekrowanych nazwał szczególną misją życia konsekrowanego w Kościele i świecie. „To świadectwo – mówił Prymas – jest przypomnieniem o miłości Bożej rozlanej obficie w naszych sercach. To świadectwo także zaprasza nas wszystkich do świętości.

„Niech dziś, w święto Ofiarowania Pańskiego, wszystkie Instytuty Życia Konsekrowanego, Stowarzyszenia Życia Apostolskiego i Instytuty Świeckie zostaną ogarnięte naszą modlitwą. Prośmy Boga, aby ich członkowie zawsze stawiali na pierwszym miejscu bezinteresowną służbę Bogu, aby Jemu podporządkowywali całe swoje życie i Jemu ofiarowali wszystko czym są, aby byli w ten sposób czytelnym znakiem Chrystusa w świecie” – podkreślił abp Kowalczyk.

Wskazał także na dwa wymowne elementy życia konsekrowanego – misję prorocką oraz misję nauczania i wychowania. Jak mówił pierwsza jest „wpisana w samą naturę życia konsekrowanego. Przypomniał o tym papież Jan Paweł II w adhortacji posynodalnej „Vita Concecrata” pisząc: „W dziejach Kościoła obok innych chrześcijan nie zabrakło też mężczyzn i kobiet konsekrowanych Bogu, którzy na mocy szczególnego daru Ducha Świętego pełnili autentyczną posługę prorocką, przemawiając w imieniu Boga do wszystkich, nawet do Pasterzy Kościoła”.

„Takich proroków nie zabrakło w naszej Ojczyźnie. Wystarczy wspomnieć takie postaci, jak o. Maksymilian Kolbe, brat Albert Chmielowski, o. Rafał Kalinowski, s.Urszula Ledóchowska, o. Honorat Koźmiński, s. Franciszka Siedliska, s. Bolesława Lament, s. Faustyna Kowalska, s. Marcelina Darowska, s. Bernardyna Jabłońska, s. Maria Karłowska; wystarczy przypomnieć sobie nazwiska 42 osób należących do Instytutów Życia Konsekrowanego, a beatyfikowanych w gronie 108 Męczenników II wojny światowej przez papieża Jana Pawła II w Warszawie w 1990 roku. Takich proroków nie brakuje i dziś. Wystarczy spojrzeć oczyma wiary i dostrzec ich wokół siebie” – mówił Prymas.

Wskazując na misję nauczania podkreślił, że historia życia konsekrowanego kryje w sobie jej najpiękniejsze karty, a udział w ich zapisaniu miało wiele zasłużonych zgromadzeń m.in. jezuici, pijarzy, salezjanie, bracia szkolni, urszulanki i wiele innych. Nie trzeba jednak posługiwać się słowem, by tę misję realizować. „Równie ważne i wymowne jest apostolstwo obecności realizowane częstokroć bez słów, poprzez postawę, czyny, cichą obecność” – dodał Prymas.

Podziękował także osobom konsekrowanym i prosił, aby każdego dnia dawały świadectwo prawdzie, miłości i nadziei. Świadectwo, które – jak dodał – współczesnemu światu jest bardzo potrzebne.

W archidiecezji gnieźnieńskiej istnieje blisko 40 domów zakonnych, w których mieszka i pracuje około 300 sióstr i braci zakonnych. Najliczniejszą grupę wśród żeńskich wspólnot zakonnych stanowią elżbietanki i Siostry Służebniczki Niepokalanego Poczęcia NMP. W archidiecezji gnieźnieńskiej obecne są również m.in. szarytki, pallotynki, dominikanki, sercanki, urszulanki, salezjanki i siostry Sacre Coeur. W Gnieźnie swój klasztor mają także karmelitanki bose.

Męskich wspólnot zakonnych jest znacznie mniej. W Gnieźnie posługują Bracia Serca Jezusowego, w Kawnicach i w Lądzie n. Wartą – salezjanie, w Markowicach – oblaci, a w Biechowie paulini.