Solidarność z Kościołem Prześladowanym

Pod hasłem „Irak” obchodzony jest w całym kraju II Dzień Solidarności z Kościołem Prześladowanym. Odbywają się zbiórki i happeningi mające zwrócić uwagę na ciężką sytuację chrześcijan w Iraku. Na skutek wojny i wypędzeń w latach 2003-2010 liczba wyznawców Chrystusa zmniejszyła się tam z prawie półtora miliona do 200 tysięcy, zamordowano 50 duchownych, zaatakowano 76 kościołów.

W Polsce na zaproszenie Polskiej Sekcji organizacji „Pomoc Kościołowi w Potrzebie” i Konferencji Episkopatu Polski przebywa aarcybiskup Louis Sako z diecezji Kirkuk, który przedstawia sytuację chrześcijan represjonowanych w Iraku ze względu na swoją wiarę.

Dzień Solidarności z Kościołem Prześladowanym obchodzony jest po raz drugi. Pomoc Kościołowi w Potrzebie przygotowała na tę okazję materiały liturgiczne, w których opisuje ciężką sytuację chrześcijan w Iraku, podaje przykłady represji oraz uzasadnia potrzebę modlitwy za ciemiężonych w tym kraju wyznawców Chrystusa.

Przed inwazją amerykańską w 2003 r. w Iraku żyło 1,4 mln chrześcijan. Na skutek wojny oraz wypędzeń cywilów w latach 2003-2010 liczba wyznawców Chrystusa zmniejszyła się do 200 tys. Milion chrześcijan musiało opuścić swoje domy, pół miliona przebywało w obozach dla uchodźców, zamordowano 50 duchownych, zaatakowano 76 kościołów.

Ponadto w 2005 r. Irak przyjął nową konstytucję, która ogłosiła islam „religią urzędową” oraz stanowi, że „żadna ustawa nie będzie mogła być uchwalona, jeśli pozostaje w sprzeczności z prawem koranicznym”. Ustawa wprawdzie gwarantuje, że państwo broni praw wolnościowych i religijnych oraz gwarantuje irackim plemionom, w tym asyryjskim chaldejczykom, m.in. prawa polityczne i kulturalne, ale rzeczywistość jest inna – wyjaśnia dr Tomasz Korczyński z Pomocy Kościołowi w Potrzebie.

Korczyński dodaje, że po upadku dyktatury Saddama Husajna, w cieniu okupacji amerykańskiej, chrześcijanie w Iraku są bardzo często traktowani jako współpracownicy „krzyżowców” (jak nazywani są żołnierze NATO) i stają się celem ataków ze strony radykalnych ugrupowań muzułmańskich. Na chrześcijanach dokonuje się egzekucji, są też oni ofiarami porwań, zamachów bombowych na kościoły, bywają zastraszani i zmuszani do przejścia na islam. Chrześcijankom grozi się śmiercią, jeśli odmawiają noszenia muzułmańskich czadorów oraz porywa je do haremów islamskich bojowników Al-Kaidy.

Największe prześladowania chrześcijan mają miejsce w Mosulu, Bagdadzie, Kirkuku i Basrze. W konsekwencji zmuszeni są oni do opuszczenia swoich domów. Żyją w obozach dla uchodźców na północy kraju, szukając schronienia w Autonomii Kurdyjskiej oraz kościołach i domach prywatnych.