„Marcinki” w gliwickich parafiach

Od kilku lat na Śląsku z powodzeniem rozpowszechnia się zwyczaj obchodzenia wspomnienia św. Marcina czyli tzw. „Marcinki”. Przy wielu parafiach zorganizowano inscenizacje dla dzieci. Św. Marcin – jak każe tradycja przyjechał na białym koniu, odegrana została scena dzielenia się płaszczem z ubogim, a na koniec rozdawane były świętomarcińskie rogale. W Polsce tzw. „Marcinki” są najpopularniejsze w Wielkopolsce.

Śląskie "Marcinki" odbyły się m.in w Gliwicach, Tarnowskich Górach, Sośnicowicach i Zabrzu. Zostały one wzbogacone o regionalne akcenty. W Sośnicy, górniczej części Gliwic, święty poprowadził pochód ulicami dzielnicy, w towarzystwie orkiestry dętej

– Najważniejsze jest zwrócenie uwagi na postać, która słynęła z dobroczynności – wyjaśnia sens tych obchodów proboszcz parafii św. Jacka w Gliwicach-Sośnicy ks. Krzysztof Śmigiera. – Idea jest taka, aby dzieci i dorośli mieli świadomość, że potrzebującym trzeba pomagać. „Marcinki” to manifestacja dobroci – dodaje duchowny.

Zwyczaj obchodów wspomnienia św. Marcina najbardziej popularny jest w krajach Europy Zachodniej. W Wielkopolsce kultywowany jest od końca XIX wieku, na Śląsku rozwija się od kilku lat.

Według legendy, św. Marcin był rzymskim legionistą, który uratował od śmierci z zimna i głodu żebraka, oddając mu część swojego płaszcza.

Św. Marcin jest patronem żebraków, dzieci, żołnierzy, oberżystów, jeźdźców, sukienników i podróżników. W tradycji ludowej to właśnie wspomnienie św. Marcina zaczynało okres zimowy. Do 11 listopada wszystko w gospodarstwie miało być gotowe, kończył się np. wypas bydła, należało także uregulować wszystkie należności finansowe.