„Przez Prawdę do miłości” – książka o ks. W. Granacie, kandydacie na ołtarze

W Wydawnictwie Diecezjalnym w Sandomierzu ukazała się książka s. dr Haliny Ireny Szumił, służki NMPN pt. „Przez Prawdę do miłości. Sługa Boży ks. Wincenty Granat (1900-1979)”. Publikacja poświęcona jest sandomierskiemu kandydatowi na ołtarze.

Książka s. dr Haliny Ireny Szumił wpisuje się w inicjatywy i uroczystości Roku Wincentowskigo, który został ogłoszony w diecezji sandomierskiej z okazji 30. rocznicy śmierci ks. Wincentego Granata. Jego zakończenie nastąpi 11 grudnia br. w Sandomierzu.

Publikacja, licząca 222 stronic zawiera przedmowę ordynariusza diecezji sandomierskiej bp. Krzysztofa Nitkiewicza, słowo wstępne oraz sześć rozdziałów. Dotyczą one m.in. kształtowania osobowości księdza Granata, jego działalności w Radomiu, Sandomierzu, Lublinie.

Autorka opisała także ostatnie lata życia, pamięć po śmierci i sylwetkę duchową. Jeden z rozdziałów, opracowany przez abpa Alfonsa Nossola, poświęcony został teologicznej refleksji kapłana. Książka została wzbogacona zdjęciami z różnego okresu życia i działalności ks. prof. Granata. W aneksie do publikacji zostały zamieszczone homilie biskupów: Piotra Gołębiowskiego, Wacława Świerzawskiego oraz Krzysztofa Nitkiewicza.

Ordynariusz sandomierski w przedmowie wyraził wdzięczność autorce za przybliżenie czytelnikom tak ważnej dla diecezjan postaci.

„Jest rzeczą pożyteczną dla Kościoła w Polsce a szczególnie Kościoła sandomierskiego, że pojawia się kolejna publikacja przybliżająca tajemnicę świętości Sługi Bożego ks. Wincentego Granata. Wyrażam wdzięczność Autorce dzieła za przybliżenie tak bogatej postaci” – napisał bp Nitkiewicz.

S. dr Szumił w rozmowie z KAI wyraziła nadzieję, że opisanie życia i działalności ks. Granata będzie pożyteczną lekturą i przybliży ogromnego formatu osobowość wielkiego Polaka, profesora, rektora, gorliwego kapłana i dobrego ojca dla zgromadzeń zakonnych i innych osób.

„Trzeba też pamiętać, że ks. Wincenty Granat oddał nieocenione usługi teologii polskiej i wychowaniu młodych kapłanów i teologów. Wyrażam wielką wdzięczność wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się do powstania tej publikacji” – podkreśliła dr Halina Szumił.

S. dr Szumił ze Zgromadzenia Sióstr Służek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej jest pracownikiem naukowym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Napisała i opracowała bardzo wiele publikacji prasowych naukowych i książkowych poświęconych m.in. ks. Wincentemu Granatowi. Wśród nich jest książka pt. „Deo et Ecclesiae – Życie i działalność ks. Wincentego Granata”, wydana z okazji 75-lecia KUL w 1993 r. w Opolu także inne. Przygotowywane są kolejne publikacje poświęcone ks. Granatowi.

Proces beatyfikacyjny Sługi Bożego ks. prof. Wincentego Granata, który trwa od czerwca 1995 r. nabrał przyspieszenie, gdy bp Nitkiewicz w maju br. powołał na postulatora ks. prof. dra hab. Zdzisława Jańca z KUL.

Ks. Wincenty Granat uznawany jest za jednego z najwybitniejszych dogmatyków w Polsce, urodził się 1 kwietnia 1900 r. w Ćmielowie w woj. świętokrzyskim. Studia seminaryjne ukończył w Sandomierzu. Jeszcze przed święceniami kapłańskimi, które otrzymał 24 sierpnia 1924 r. w katedrze sandomierskiej, rozpoczął specjalistyczne studia na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie.

W 1925 r. uzyskał stopień doktora filozofii, a w 1928 r. doktora teologii. Po powrocie do kraju pełnił obowiązki prefekta w szkołach podstawowych i średnich oraz prowadził szeroką działalność społeczną i charytatywną w Radomiu. Od 1952 r. był wykładowcą i profesorem na KUL, a w latach 1965-1970 rektorem tej uczelni. Pełnił także funkcję prezesa Towarzystwa Naukowego KUL (1963-1970).

Przez całe życie prowadził intensywną pracę naukową, której owocem jest ponad 330 publikacji. Jest autorem szeregu prac o charakterze filozoficzno-teologicznym, w tym monumentalnej dziewięciotomowej „Dogmatyki katolickiej” oraz dwutomowego dzieła „Ku człowiekowi i Bogu w Chrystusie” (Lublin 1972, 1974), a także innych publikacji. Brał m.in. udział w pracach redakcyjnych Encyklopedii Katolickiej, „Roczników Teologiczno-Kanonicznych” oraz „Zeszytów Naukowych KUL”.

Podczas wydarzeń marca 1968 ks. prof. W. Granat wykupywał z aresztu i więzienia studentów KUL i innych uczelni. Pomagał im też finansowo. Nie tylko nie wyrzucił z uczelni żadnego studenta biorącego udział w wydarzeniach marcowych, ani nie zwolnił żadnego pracownika uczelni, choć władze domagały się tego. Ponadto podjął akcję przyjmowania studentów z innych uczelni ukaranych za udział w wydarzeniach marcowych. Dzięki temu KUL był jedyną uczelnią w kraju, gdzie oni odzyskali prawa studenckie i mogli kończyć studia. Za te działania ks. rektor Granat został dnia 6 marca 2008 r. pośmiertnie odznaczony przez prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

W 1970 r. z powodów zdrowotnych zrezygnował z funkcji rektora KUL, opuścił Lublin i za-mieszkał, jako rezydent w domu Sióstr Służek NMP Niepokalanej w Opolu Lubelskim poświęcając się wyłącznie pracy naukowej i duszpasterskiej. Pod koniec sierpnia 1977 r. przeniósł się do Sandomierza, gdzie zmarł w opinii świętości 11 grudnia 1979 r.