O potrzebie solidarności z rodzicami, którzy utracili dzieci przed narodzeniem, pisze w specjalnym liście pasterskim biskup siedlecki, Zbigniew Kiernikowski. 15 października obchodzony jest Dzień Dziecka Utraconego – poświęconego pamięci i modlitwie za zmarłe dzieci i ich rodziców.

Tegoroczny Dzień obchodzony jest pod hasłem: „Proszę, pomóż mi pożegnać się z dzieckiem”. W wielu kościołach odprawione zostaną Msze św. za zmarłe dzieci.

W swoim liście bp Kiernikowski zwraca uwagę, że wobec kultury śmierci, która zakorzeniła się w umysłach współczesnych ludzi, obchodzenie Dnia Dziecka Utraconego ma na celu uwrażliwienie sumień ludzkich i ich kształtowanie do odpowiedzialnej troski o każde poczęte życie.

Podkreśla także, że Kościół stoi na straży życia od poczęcia aż do naturalnej śmierci, dlatego nie może mu być obojętny los dzieci, które jeszcze przed urodzeniem w wyniku działania różnych czynników – naturalnych i nie tylko – straciły życie.

„Dla rodziców, a szczególnie dla matek, strata dziecka przed jego urodzeniem na skutek poronienia albo urodzenie martwego dziecka, jest bolesnym i trudnym do przeżycia wydarzeniem. (…) Taka sytuacja rodzi wiele problemów na poziomie osobowości i psychiki, ale także na poziomie wiary. Rodzice ci zadają sobie pytanie o los ich dzieci, o ich życie wieczne, o ich zbawienie, bo przecież zmarły bez chrztu” – czytamy w liście.

Zdaniem bpa Kiernikowskiego, aby poradzić sobie z tymi problemami potrzeba nieraz pomocy terapeutycznej, ale przede wszystkim duchowej. Duchowny podpowiada, że te trudne sytuacje trzeba przeżyć w świetle wiary, ufając Bożej Opatrzności, że Pan Bóg obdarza te dzieci szczęściem wiecznym.

Biskup siedlecki przekonuje, że czymś naturalnym jest, aby te dzieci pochować i aby miały one swój grób, gdzie matka czy rodzice mogą przyjść i po prostu wypłakać się, przeżywać żałobę tak jak po stracie bliskich dorosłych osób. Pochówek dziecka nienarodzonego nazywa prawem rodziców.

Bp Kiernikowski zachęca do udziału w drugim w Siedlcach pogrzebie dzieci nienarodzonych, które zmarły przedwcześnie na różnym stadium rozwoju w wyniku poronienia i nie zostały one pochowane przez własnych rodziców.

Uroczystości rozpoczną się 19 października o godz. 12. w katedrze siedleckiej. Ciała dzieci spoczną następnie na cmentarzu Janowskim w Siedlcach, gdzie przygotowany jest specjalny grób. Dla rodziców, którzy nie pochowali swego dziecka, bo nie wiedzieli o takiej możliwości, będzie to symboliczne miejsce spotkania ze swoimi dziećmi.

Biskup siedlecki zaleca także duszpasterzom, aby byli szczególnie wrażliwi na sytuacje rodziców po stracie dziecka i okazali tym rodzicom wszelką możliwą pomoc. Zachęca też duszpasterzy, szczególnie w miejscowościach, w których znajdują się szpitale z oddziałami położniczymi, aby weszli we współpracę z tymi szpitalami i ewentualnie podjęli podobne inicjatywy jak ta w Siedlcach.

„Proszę, pomóż mi pożegnać się z dzieckiem” – to myśl przewodnia tegorocznych obchodów Dnia Dziecka Utraconego, który przypadają 15 października. Specjalne spotkania w tym dniu są organizowane w Polsce od 2004 roku – czuwa nad nimi Stowarzyszenie Rodziców po Poronieniu.

Październik ma szczególne znaczenie dla dużej grupy rodziców. Jest to miesiąc pamięci o ich zmarłych dzieciach. – W Polsce każdego roku tragedia ta dotyka wiele rodzin: 40 tysięcy kobiet przeżywa poronienie, 2 tysiące dzieci rodzi się martwych, a kolejne 5 tysięcy nie dożywa swoich osiemnastych urodzin z powodu chorób i wypadków. Śmierć – bez względu na jej przyczynę czy wiek dziecka – jest wydarzeniem, które zostawia w nas ślad na całe życie – tłumaczy Małgorzata Bronka, prezes Fundacji „Drabina”, która wspiera tych, którzy utracili bliskich.

– Wsparcie, jakie mama i tata otrzymają w dniach tuż po śmierci dziecka, ma kolosalne znaczenie dla przeżycia całej żałoby. Niezwykle istotne jest, by personel medyczny, który towarzyszy rodzicom w momencie śmierci dziecka, był przygotowany do niesienia emocjonalnego wsparcia osieroconym rodzicom. Niestety, w naszych szpitalach nadal dominuje postawa, która zniechęca matkę do takich zachowań. Od rodziców oczekuje się, żeby jak najszybciej zapomnieli o zmarłym dziecku i żyli tak, jakby nic się nie stało – mówi Małgorzata Bronka.

W bieżącym roku Stowarzyszenie Rodziców po Poronieniu prowadzi w szpitalach kampanię pod hasłem „Proszę, pomóż mi pożegnać się z dzieckiem…”. Do placówek medycznych trafią ulotki, plakaty oraz broszury. Ponadto w wielu miastach w Polsce odbędą się spotkania rodziców po stracie oraz Msze św. w intencji zmarłych dzieci i ich rodzin.

W Bydgoszczy rodzice spotkają się na dorocznej Mszy św. w kościele Świętej Jadwigi Królowej 15 października o godz. 18.30.

Za osieroconych rodziców i ich dzieci, które zmarły w wyniku poronienia bądź już po urodzeniu, modlić się będą wierni w czwartek w kościele ojców dominikanów w Poznaniu z okazji obchodzonego 15 października Dnia Dziecka Utraconego.

– Czuję się onieśmielony w spotkaniu z bólem matek i ojców, od których dzieci odeszły zbyt wcześnie. Do tego bólu nie można się przyzwyczaić, bo nie można się przyzwyczaić do śmierci – powiedział KAI przeor poznańskiego klasztoru, ojciec Jakub Kruczek, który 15 października odprawi Mszę św.

W liturgii wezmą udział rodzice dzieci zmarłych w wyniku poronienia bądź tych, które urodziły się martwe, a także rodzice, których dzieci zmarły po urodzeniu. Do kościoła przyniosą ze sobą znicze, które będą symbolizowały ich zmarłe potomstwo.

– Te dzieci są dla nas tak samo ważne, jak te, które żyją – mówi Agnieszka Kaluga, mama zmarłej przed ośmioma laty 10-dniowej Martynki i żyjącego, sześcioletniego Bartka, która jest organizatorem poznańskich obchodów Dnia Dziecka Utraconego.

W poznańskim kościele dominikanów Msza w Dniu Dziecka Utraconego odprawiona zostanie już po raz trzeci. Modlitwy takie odbędą się tego dnia także w wielu innych polskich miastach.

Co roku w Polsce 40 tysięcy kobiet doświadcza poronienia, kolejne dwa tysiące dzieci rodzi się martwe, a kilka tysięcy nie dożywa 18. roku życia.