Zakończyła pracę komisja ekumeniczna katolicko-mariawicka

Wypracowaniem ostatecznej wersji wspólnego stanowiska zakończyło się 25. spotkanie Komisji Mieszanej do spraw Dialogu Teologicznego pomiędzy Kościołem Rzymskokatolickim i Kościołem Starokatolickim Mariawitów. Odbyło się ono 13 października w siedzibie Biskupa Naczelnego Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Płocku. Wzięli w nim udział przedstawiciele obu chrześcijańskich Kościołów.

„Na ostatnim posiedzeniu uzgodniono treść dwóch publikacji, dokumentujących główne nurty prac komisji. Będą one zatytułowane: `Dwustronna refleksja na temat podstawowych pism Matki Marii Franciszki Kozłowskiej dotyczących Dzieła Wielkiego Miłosierdzia` oraz `Ze źródeł kwestii mariawickiej. Nieznane dokumenty z lat 1903-1906`. Ustalono, że publikacją pierwszej książki zajmie się strona mariawicka, natomiast strona katolicka – publikacją materiałów historycznych, uzyskanych w toku prac komisji oraz ich oceną, przedstawioną przez obie delegacje. Postanowiono także wydrukować po 600 egzemplarzy każdej pozycji, z których po 300 zostanie przekazanych w darze drugiej stronie”, relacjonuje ks. prof. Henryk Seweryniak.

Uroczyste zamknięcie prac komisji nastąpi w Płocku, podczas obchodów Tygodnia Modlitw Jedność o Chrześcijan w styczniu 2011 r. Złożą się na nie: historia i podsumowanie prac, prezentacja dwóch publikacji, dokumentujących główne nurty prac komisji i nabożeństwo dziękczynne. Wydarzenia te zaplanowano w Wyższym Seminarium Duchownym i w katedrze mariawickiej w Płocku.

„Na zakończenie spotkania członkowie komisji wyrazili wdzięczność Miłosiernemu Bogu, że – mimo wszystkich pozostających różnic – jej prace były prowadzone z wytrwałością i cierpliwością, a także w duchu Chrystusowego braterstwa. Wyróżniało je to, że w wielu teologicznych kontaktach bilateralnych podstawowe dokumenty, związane z podziałem, są zazwyczaj dobrze znane. W przypadku Kościoła Rzymskokatolickiego i Kościoła Starokatolickiego Mariawickiego tak nie było. Dzięki pracom komisji udało się nam dotrzeć do licznych, zupełnie nieznanych archiwaliów, często kluczowych dla zrozumienia trudnych początków podziału”, informuje ks. Seweryniak.

W opinii ekumenisty, zarówno teksty Matki Marii Franciszki Kozłowskiej, dotyczące Dzieła Wielkiego Miłosierdzia, jak i liczne nieznane dotąd dokumenty z początków mariawityzmu, poddano rzetelnej analizie i „bez fałszywego irenizmu czy pospiesznych uogólnień przedstawiono poglądy obu stron na ich temat”. Ponadto „dobrą rzeczą było poznanie i przedstawienie wzajemnych punktów widzenia i interpretacji”. W przyszłości należy kontynuować wysiłki w celu usuwania nieporozumień i trudności, „które w kontaktach obu Kościołów niesie codzienne życie”. Dlatego komisja skierowała do władz obu Kościołów postulat utworzenia Stałej Komisji Porozumiewawczej, która zajmowałaby się rozwiązywaniem tych problemów.

Komisja Mieszana do spraw Dialogu Teologicznego pomiędzy Kościołem Rzymskokatolickim i Kościołem Starokatolickim Mariawitów powstała w 1997 r. z inicjatywy Konferencji Episkopatu Polski. Do inicjatywy pozytywnie odniósł się ówczesny Biskup Naczelny Kościoła Starokatolickiego Mariawitów Maria Włodzimierz Jaworski. W skład komisji wchodzą: bp Maria Ludwik Jabłoński z Kościoła Starokatolickiego Mariawitów i bp Bronisław Dembowski z Kościoła Rzymskokatolickiego – współprzewodniczący. Członkami komisji są: ks. prof. Maria Paweł Rudnicki i ks. mgr Maria Grzegorz Dróżdż z Kościoła Starokatolickiego Mariawitów oraz ks. prof. Ireneusz Mroczkowski i ks. prof. Henryk Seweryniak z Kościoła Rzymskokatolickiego.

W ciągu ponad 12 lat komisja odbyła 25 spotkań. Koncentrowała się na: poznaniu nauki obu Kościołów w kwestiach interesujących obie strony, np. rozumienia sakramentów, zasady „ex opere operato”, objawień prywatnych, prymatu, odpustów, sukcesji apostolskiej, posłuszeństwa itp.; analizie teologicznej pism Matki Marii Franciszki Kozłowskiej; badaniu genezy ruchu mariawickiego w świetle najstarszych dokumentów uzyskanych w archiwach Kongregacji Nauki Wiary, bpa Adolfa Piotra Szelążka i innych; rozwiązywaniu problemów pojawiających się we wzajemnych relacjach obu Kościołów; informowaniu o tym, że mariawici mogą być świadkami przy udzielaniu sakramentów chrztu i małżeństwa itp. Posiedzenia odbywały się dwa razy do roku: na początku lutego w domu bpa B. Dembowskiego we Włocławku i na początku października – w siedzibie bp. M. L. Jabłońskiego w Łodzi i Płocku.