Podsumowanie VIII Kongresu Teologów Polskich

W Poznaniu zakończył się 16 września VIII kongres Teologów Polskich, który podjął teologiczną refleksję nad sensem i bezsensem ludzkiej egzystencji. Poniżej pełny tekst przesłania uczestników kongresu.

Współczesny człowiek codziennie styka się z różnymi formami niesprawiedliwości, katastrofami czy kryzysem. Cały świat ogarniają głębokie i szybkie zmiany obracające się często przeciw niemu, co prowadzi do uzależnienia i dezintegracji jednostki, a przez to społeczeństw. Żyjąc w niepewności człowiek stawia pytania o zrozumienie otaczającej go rzeczywistości. „Wspólnym źródłem tych pytań jest potrzeba sensu, którą człowiek od początku bardzo mocno odczuwa w swoim sercu: od odpowiedzi na te pytania zależy bowiem, jaki kierunek winien nadać własnemu życiu” (por. Jan Paweł II, enc. „Fides et Ratio”, 1). Niejednokrotnie w konfrontacji z trudną codziennością, także wiara chrześcijan ulega zachwianiu, a nawet załamaniu. „Trzeba więc, aby świat, w którym żyjemy, a także jego często dramatyczne oczekiwania, pragnienia i założenia były poznawane i rozumiane” (por. Konstytucja Duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym, 4).

Tego zadania podjął się VIII Kongres Teologów Polskich w Poznaniu, poszukując w Bożym Objawieniu odpowiedzi na pytanie o sens ludzkiej egzystencji. Ukazał tym samym teologię jako wartościową propozycję dla człowieka poszukującego sensu życia.

Jako uczestnicy Kongresu zwracamy się z przesłaniem do ludzi wierzących oraz wszystkich ludzi dobrej woli, którym na sercu leży dobro zagrożonej ludzkości.

Zechciejmy podjąć trud dalszej refleksji uznając nienaruszalne fundamenty bytu współczesnego człowieka. „Im bardziej człowiek poznaje rzeczywistość i świat, tym lepiej zna siebie jako istotę jedyną w swoim rodzaju” (por. Jan Paweł II, enc. „Fides et Ratio”, 1). Może jednak łatwo zagubić się w meandrach proponowanych mu pseudowartości.

Ukazujmy niebezpieczeństwa zagrażające zwłaszcza ludziom młodym, podatnym na bezkrytyczne przejmowanie konsumpcyjnego i hedonistycznego stylu życia, niezwiązanego z odpowiedzialnością za integralny rozwój własny i drugiego człowieka.

Przekonujmy, że każdy człowiek powołany jest do odnajdywania wartości, których realizacja może uczynić go naprawdę szczęśliwym, niezależnie od światopoglądu i przekonań religijnych.

Dawajmy codziennie świadectwo życia pełnego sensu, w poczuciu odpowiedzialności za rozwój osobisty i społeczny. Twórzmy sens naszej egzystencji w oparciu o zawsze aktualne wartości Ewangelii. „Słowo Boże stawia pytanie o sens istnienia i udziela na nie odpowiedzi, kierując człowieka ku Jezusowi Chrystusowi, Wcielonemu Słowu Bożemu, które w pełni urzeczywistnia ludzką egzystencję” (por. Jan Paweł II, enc. „Fides et Ratio”, 80).

Wyrażamy jednocześnie przekonanie, że stworzony na obraz i podobieństwo Boże człowiek (por. Rdz 1,26-28) nigdy nie zaprzestanie osobistych poszukiwań prawdy, stanowiącej fundament sensowności jego życia. Dlatego z optymizmem patrzymy w przyszłość wierząc, że nie zagasną światła nadziei, jaka wciąż płonie w ludzkich sercach.