Adoracja jest wewnętrzną walką wiary

O adoracji jako walce wewnętrznej, a zarazem przyjacielskiej rozmowie z Bogiem oraz jako misji chrześcijanina mówił abp Stanisław Gądecki 3 września podczas wprowadzenia Najświętszego Sakramentu do kaplicy Wieczystej Adoracji w podpoznańskiej Mosinie.

W czasie uroczystości w kościele pw. św. Mikołaja w Mosinie archidiecezja poznańska zyskała trzynastą kaplicę Wieczystej Adoracji.

Adoracja Najświętszego Sakramentu jest praktykowana w kościele parafialnym w Mosinie, jak wyjaśnia tutejszy proboszcz ks. kan. Edward Majka, „już od tegorocznej uroczystości Bożego Ciała”. „Ku mojemu radosnemu zdziwieniu, nie ma godziny, w której nie byłoby kogoś modlącego się przed wystawionym w monstrancji Panem Jezusem” – mówi kapłan dodając, że tym bardziej uroczyste wprowadzenie przez arcybiskupa metropolitę Najświętszego Sakramentu już na stałe do kaplicy Wieczystej Adoracji, jest podniosłym wydarzeniem.

Wprowadzenie to poprzedziła Msza św., której przewodniczył abp Stanisław Gądecki. W homilii podkreślił, że „kaplica Wieczystej Adoracji jest ogniem, który rozpala się, ażeby pomagać tutejszej parafii w podtrzymywaniu wiary i w jej rozwijaniu”. Dziękując parafianom i ich proboszczowi za stworzenie nowego ośrodka wieczystej adoracji w archidiecezji poznańskiej, wyraził pragnienie, aby służył on nie tylko pojedynczym osobom, ale również grupom i stowarzyszeniom kościelnym z parafii całego dekanatu lubońskiego, do którego należy Mosina.

Zwrócił w ten sposób uwagę na potrzebę adoracji wspólnotowej. „Trzeba, jak wzywa nas do tego Ojciec Święty, tworzyć nawet stowarzyszenia wiernych, których zadaniem naczelnym jest właśnie wspólnotowa adoracja” – przekonywał metropolita poznański podkreślając, że to one właśnie powinny stać się „zaczynem kontemplacji dla tutejszej parafii”, przypominając „o centralnym miejscu Chrystusa w życiu człowieka, społeczeństwa i Kościoła”.

Abp Gądecki zaznaczył też w homilii, że „adoracja w najbardziej szerokim znaczeniu nie jest niczym innym, jak stanięciem człowieka twarzą w twarz ze swoim Stwórcą”. Zwrócił też uwagę, iż, jak uczy Stary Testament, „jest to rzeczą niemożliwą do osiągnięcia siłami ludzkimi”. Jednak Pismo Święte podaje trzy wyjątkowe przykłady osób: Jakuba, Mojżesza i Gedeona, którym to się udało i które „mogą pomóc nam zrozumieć, czym jest adoracja”.

Przykład Jakuba walczącego z Bogiem, jak wyjaśnił kaznodzieja „symbolizuje modlitwę jako wewnętrzną walkę wiary i zwycięstwo wytrwałości”. Uczy nas on również, że Boga nie można rozeznać do końca na modlitwie, gdyż przekracza On każdy umysł ludzki.

Z kolei Mojżesz spotykający się z Bogiem codziennie w Namiocie Spotkania, pokazuje nam, iż „modlitwa polega na tym, żeby rozmawiać z Bogiem, jak rozmawia się z przyjacielem”. „Nie jest ona więc spełnieniem obowiązku wobec Tego, który może nas ukarać, jeśli ją zaniedbamy, ale jest przyjacielskim spotkaniem” – tłumaczył metropolita poznański podkreślając jednocześnie, iż przykład modlitwy Mojżesza uczy nas, że „człowiek, który staje na adoracji wobec Boga, nie tyle prosi Go o swoje sprawy”, ale „modli się: «Daj mi poznać Boże, Twoje zamiary wobec mnie»”.

Natomiast dzięki Gedeonowi, któremu Bóg kazał pokonać Madianitów gwarantując zwycięstwo Swoją obecnością, wiemy, na co wskazywał abp Gądecki, że „adoracja jest także wezwaniem do wielkich czynów, które dokonują się nie dzięki naszej woli, rozumowi czy naszym siłom, ale że jest to objawienie siły Boga”.

Pierwsza kaplica Wieczystej Adoracji na terenie archidiecezji poznańskiej, a jednocześnie jedna z pierwszych w Polsce, powstała w 1937 r. w farze poznańskiej. Była ona owocem odbywającego się w tym czasie w stolicy Wielkopolski Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego ku czci Chrystusa Króla.