Oświęcim: ukazała się książka o rotmistrzu Pileckim

„Wolni i zniewoleni. Rtm. Witold Pilecki i inni więźniowie KL Auschwitz wobec nowej rzeczywistości powojennej” – to tytuł najnowszej publikacji Wydawnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Oświęcimiu. Praca przygotowana pod redakcją prof. Witolda Stankowskiego zawiera 14 referatów wygłoszonych podczas konferencji, która odbyła się w murach PWSZ 15 czerwca ubiegłego roku.

Jak podkreśla we wstępie prof. Stankowski, rtm. Witold Pilecki należy do pokolenia wspaniałych obywateli II Rzeczypospolitej, która wyłoniła się po 123 latach z mroków niebytu. „Pomimo że przetrwała jedynie dwie dekady, zdołała wykształcić wśród swoich obywateli miłość do Ojczyzny, przywiązanie do ideałów sprawiedliwości, honoru, poszanowania człowieka. Rtm. Witold Pilecki, oddając swoje życie, czynił to w imię Ojczyzny. W Polsce powojennej, komunistycznej starano się z premedytacją wymazać dobre imię, honor, cześć W. Pileckiego” – podkreśla naukowiec.

W książce zawarte są wspomnienia Zofii Pileckiej-Obtułowicz, córki bohaterskiego rotmistrza. Na uwagę zasługuje również referat Kazimierza Piechowskiego, byłego więźnia KL Auschwitz, któremu udało uciec się obozu.

Interesujący artykuł napisała dr Małgorzata Terteka. W swoim referacie pt. „Świadectwo o Wilhelmie Brassie – obozowym fotografie” opisała sylwetkę żyjącego obecnie w Żywcu byłego więźnia Auschwitz, który niegdyś na zlecenie SS prowadził fotograficzną dokumentację obozu od jego powstania do ewakuacji. Fotografował pracę więźniów, prywatne spotkania oficerów SS z ich rodzinami, doświadczenia medyczne, a przede wszystkim robił policyjne portrety więźniów do kartotek.

Witold Pilecki był uczestnikiem wojny polsko-bolszewickiej, żołnierzem kampanii wrześniowej 1939 r., bohaterem polskiego Państwa Podziemnego. W 1940 r. podczas niemieckiej łapanki Pilecki pozwolił się aresztować Niemcom, by przedostać się do obozu Auschwitz. Chciał zdobyć informacje o panujących w nim warunkach. Do Auschwitz trafił w nocy z 21 na 22 września 1940 r. Szybko stał się głównym organizatorem konspiracji w obozie. Założył tam Związek Organizacji Wojskowej. Planował nawet zbrojne oswobodzenie obozu. W nocy z 26 na 27 kwietnia 1943 r. Pilecki zdołał uciec z obozu wraz z dwoma współwięźniami. Sprawozdania Pileckiego z obozu były przesłane do dowództwa Armii Krajowej w Warszawie i dalej na Zachód.

Pileckiego aresztowano w maju 1947 r. Został osadzony w areszcie śledczym przy ul. Rakowieckiej w Warszawie i poddany okrutnemu śledztwu. 15 maja 1948 r. rotmistrz został skazany na karę śmierci i wkrótce stracony. Wyrok wykonano w więzieniu mokotowskim na Rakowieckiej, poprzez strzał w tył głowy.

We wrześniu 1990 r. Sąd Najwyższy uniewinnił rotmistrza i jego towarzyszy. W lipcu 2006 r. prezydent RP Lech Kaczyński w uznaniu zasług Witolda Pileckiego odznaczył go pośmiertnie Orderem Orła Białego.

Rotmistrz Witold Pilecki został uznany za jednego z sześciu najodważniejszych ludzi ruchu oporu II wojny światowej.