Rękopis „Bogurodzicy” w Domu Długosza

Jeden z kilku najstarszych rękopisów Bogurodzicy, pochodzący z II poł. XV wieku prezentowany jest od dzisiaj w Muzeum Diecezjalnym – Domu Długosza w Sandomierzu.

Inicjatywa wpisuje się on w upamiętnienie 600. rocznicy zwycięstwa pod Grunwaldem. Na co dzień rękopis przechowywany jest w Bibliotece Diecezjalnej w Sandomierzu.

Zabytkowy rękopis – także na co dzień przechowywany w sandomierskim Muzeum– będzie eksponowany w Domu Długosza do końca sierpnia br. Od września zaś zwiedzać go będą mogły zorganizowane grupy w Bibliotece Diecezjalnej.

„Sandomierski rękopis tym się różni od manuskryptu Bogurodzicy, który aktualnie prezentowany jest na wystawie na Wawelu, że jest bez nut” – poinformował KAI ks. Andrzej Rusak, dyrektor sandomierskiego Muzeum Diecezjalnego.

Rękopis pisany jest metodą ciągłą i zawiera 14 zwrotek kanonicznych – dodał ks. Rusak.

Biblioteka Diecezjalna przygotowała kopię tekstu z jego historią, którą można nabyć w celach edukacyjnych, odwiedzając Muzeum Diecezjalne i Bibliotekę Diecezjalną.

Manuskrypt Bogurodzicy, odkryty został w 1886 r. w Bibliotece Diecezjalnej. Należy on, zdaniem ks. Andrzeja Rusaka, do kilku najstarszych, jakie się zachowały w Polsce. Jest własnością sandomierskiej Biblioteki Diecezjalnej. Jego konserwację przeprowadzono w 1961 r. na zlecenie Instytutu Badań Literackich przez pracownię Konserwacji Zabytków w Warszawie pod kierunkiem profesora B. Marconiego.