Sandomierz: diecezja modli się o beatyfikację ks. Wincentego Granata

Diecezja sandomierska modli się o beatyfikację Sługi Bożego ks. Wincentego Granata, którego proces beatyfikacyjny trwa od 1995 r.

„Biskup sandomierski zachęca wszystkich do codziennej modlitwy o beatyfikację Sługi Bożego ks. Wincentego Granata. W pierwszej kolejności powinni to czynić formatorzy oraz osoby konsekrowane” – poinformował KAI ks. prof. Zdzisław Janiec, postulator sprawy beatyfikacji ks. Granata.

W najbliższym czasie planowane jest przeniesienie ciała Sługi Bożego z cmentarza katedralnego do kościoła seminaryjnego pw. św. Michała w Sandomierzu. Każdego roku obchodzona będzie rocznica śmierci Sługi Bożego. Zorganizowana zostanie izba pamięci w Wyższym Seminarium Duchownym w Sandomierzu, w której zgromadzone będą: książki ks. Granata, publikacje mu poświęcone oraz pamiątki.

Na tak zwanej „kapelanówce” obok Sądu Biskupiego zostanie otwarte biuro postulacji wraz z archiwum ks. Granata. Zorganizowane będzie Koło Naukowe Myśli i Przyjaciół Sługi Bożego.

Wydrukowany zostanie folder ze zdjęciem ks. Granata oraz tekstem modlitwy o jego beatyfikację. Folder ten udostępniony będzie w każdym kościele na terenie diecezji sandomierskiej, organizowane będą cykliczne konferencje oraz sympozja naukowe poświęcone osobie i dziełu ks. Granata, skierowane do alumnów, osób konsekrowanych i świeckich. Studenci Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II oraz Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu zachęcani będą do pisania prac naukowych poświęconych ks. Granatowi. Teksty Sługi Bożego publikowane będą w periodykach diecezjalnych i seminaryjnym. W procesie beatyfikacyjnym planowana jest współpraca z Działem Informacji i Promocji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II.

Ks. Wincenty Granat, uznawany jest za jednego z najwybitniejszych dogmatyków w Polsce, urodził się 1 kwietnia 1900 r. w Ćmielowie w woj. tarnobrzeskim. Studia seminaryjne ukończył w Sandomierzu. Jeszcze przed święceniami kapłańskimi, które otrzymał 24 sierpnia 1924 r. w katedrze sandomierskiej, rozpoczął naukę na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie.

W 1925 r. uzyskał stopień doktora filozofii, a w 1928 r. doktora teologii. Po powrocie do kraju pełnił obowiązki prefekta w szkołach podstawowych i średnich oraz prowadził szeroką działalność społeczną i charytatywną w Radomiu. Od 1952 r. był wykładowcą na KUL, a w roku 1965 został rektorem tej uczelni. Pełnił także w latach 1963-1970 funkcję prezesa Towarzystwa Naukowego KUL.

Przez całe życie prowadził intensywną pracę naukową, której owocem jest około 330 publikacji. Jest autorem szeregu prac o charakterze filozoficzno-teologicznym, w tym monumentalnej Dogmatyki Katolickiej. Brał m.in. udział w pracach redakcyjnych Encyklopedii Katolickiej, „Roczników Teologiczno-Kanonicznych” oraz „Zeszytów Naukowych KUL”.

Podczas wydarzeń Marca 1968 r. ks. prof. Granat wykupywał z aresztu i więzień swoich studentów. Pomagał im również finansowo. Został za te działania pośmiertnie odznaczony w 2008 r. przez prezydenta RP Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

W 1970 r. z powodów zdrowotnych zrzekł się funkcji rektora KUL, opuścił Lublin i zamieszkał jako rezydent w domu Sióstr Służek NMP Niepokalanej, gdzie poświęcił się pracy naukowej i duszpasterskiej. Zmarł 11 grudnia 1979 r. 12 czerwca 1995 r. rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny.