Bp Kaszak do duchownych o braterskim upomnieniu i więzi z Chrystusem

Do częstszego stosowania braterskiego upomnienia zachęcał księży diecezji sosnowieckiej bp Grzegorz Kaszak. W wielkoczwartkowe przedpołudnie życzył im także w czasie liturgii w katedrze pogłębiania więzi z Chrystusem poprzez modlitwę. Na Mszę Krzyżma św. przybyło 264 duchownych. Towarzyszyło im prawie 700 ministrantów i lektorów.

Sosnowiecki ordynariusz przypomniał, że po Soborze Watykańskim II nastąpił pewien kryzys posługi kapłańskiej. „Księża zaczęli pytać siebie: kim jestem, jaki jest sens mojej pracy? Pytania te stawiali i stawiają sobie szczególnie w momentach trudności” – mówił bp Grzegorz Kaszak. Aby na te pytania dać odpowiedź, trzeba, jego zdaniem, stale sobie przypominać, że kapłaństwo służebne bierze swój początek od Chrystusa, którego ofiara była miła Bogu. „Czy zawsze wszystko, co czynię jest miłe Bogu? – pytał biskup. Zaproponował też, by zarówno duchowni, jak i parafianie często przypominali sobie słowa: „Jak Ojciec mnie posłał, tak i ja was posyłam”, „Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje”, „Beze mnie nic nie możecie uczynić”. Księża powinni też pamiętać, że swoją siłą nigdy nie są w stanie przemienić chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa.

Kaznodzieja zaproponował również, by częściej w środowisku duchownych stosowane było braterskie upomnienie. „Ileż to cierpień można by było uniknąć, gdyby ta zasada była powszechniejsza” – apelował biskup. Podkreślił też, że dobry ksiądz to ksiądz mocno związany z Bogiem. „Bez modlitwy niemożliwe jest wytrwanie w posłudze kapłańskiej. Od niej zależy moje „być” albo „nie być” w Niebie” – przypomniał kaznodzieja. Jego zdaniem ciągła więź z Chrystusem jest ważniejsza od efektywności pracy duszpasterskiej. Obecni w sosnowieckiej katedrze księża oraz dwóch biskupów odnowili w czasie liturgii swoje kapłańskie przyrzeczenia złożone w czasie święceń.

Specjalne słowo bp Kaszak skierował do ministrantów i lektorów, których prawie 700 z całej diecezji przybyło na Mszę Krzyżma św. Życzył im, by jeśli tylko poczują powołanie, nie bali się pójść za Chrystusem. Każdy z członków Liturgicznej Służby ołtarza otrzymał też słodycze oraz pamiątkowy obrazek.