Bp Suski: kapłańska misja skierowana jest zwłaszcza do potrzebujących pomocy

Kapłańska misja skierowana jest szczególnie do tych, którzy potrzebują pomocy – powiedział bp Andrzej Suski podczas Mszy Krzyżma sprawowanej 1 kwietnia w katedrze pw. Świętych Janów w Toruniu. Ordynariusz przyznał, że wielu wpatruje się dziś w kapłanów przez szkło powiększające dostrzegając jedynie słabości, jednak wielu więcej widzi w kapłanach przede wszystkim pasterza owczarni.

W wygłoszonej homilii bp Suski podkreślił, że w trwającym właśnie Roku Kapłańskim księża powinni na nowo uświadomić sobie kim naprawdę są. „Trzeba też na nowo rozpalić w sobie charyzmat boży, który został nam dany przez nałożenie rąk biskupa” – podkreślił biskup toruński. Jego zdaniem „być naprawdę kapłanem” oznacza „być naprawdę według Serca Bożego, kapłanem świętym, nade wszystko rozmiłowanym w kapłaństwie i świadomym zawsze swego powołania”.

Hierarcha zwrócił uwagę, że tak jak oczy wielu były utkwione w Jezusa w Synagodze tak i dziś są one utkwione w kapłanie. „Niektórzy pilnie wpatrują się w kapłana przez szkoło powiększające, by dostrzec w nim jedynie jakieś potknięcia, słabości, żeby potem je nagłośnić. Niektórzy tak przedstawiają kapłana jak gdyby nic innego nie robił tylko molestował” – mówił bp Suski.

Jak dodał jednak również oczy wielu są wpatrzone w kapłana w inny sposób. Są tacy, którzy widzą w swoich duszpasterzach, a tych zdaniem biskupa toruńskiego jest ogromna większość, pasterza owczarni, tego który kocha owczarnię Bożą.

Biskup zwrócił uwagę, że Bóg posłał kapłanów szczególnie do ubogich materialnie i duchowo, uwikłanych w różne rodzaju zniewolenia, uciśnionych, tych który zatracili zdolność jasnego widzenia i wartościowania. „Naszym kapłańskim zdaniem jest szukanie razem z Chrystusem tego, co zginęło, wyzwalanie z jarzma zniewoleń i ucisków, leczenie serc złamanych, głoszenie Dobrej Nowiny ubogim, by nie poczuli się osamotnieni i porzuceni jak owce bez pasterza” – podkreślił.

Hierarcha zauważył, że potrzeba nam dzisiaj nowej wyobraźni miłosierdzia, której przejawem jest nie tylko pomoc materialna ale nade wszystko zdolność bycia z bliźnim, bycia z człowiekiem cierpiącym, solidaryzowanie się z nim, tak aby gest pomocy nie był odczuwany jako poniżająca jałmużna ale jako świadectwo braterskiej wspólnoty.

Na zakończenie bp Suski prosił wiernych świeckich o modlitwę w int. kapłanów, by wypełniała się obietnica Jezusa: dam wam kapłanów według Serca Mojego.