Protestantki i katoliczki wzięły udział 5 marca wieczorem w Poznaniu w nabożeństwie ekumenicznym odprawionym z okazji Światowego Dnia Modlitwy, nazywanego wcześniej Światowym Dniem Modlitw Kobiet.

W modlitewnym spotkaniu, które odbyło się w ewangelicko-augsburskim kościele Łaski Bożej, obok ewangeliczek wzięły udział przedstawicielki Kościołów: ewangelicko-metodystycznego, rzymskokatolickiego i zielonoświątkowego. Towarzyszyła im także grupka mężczyzn.

W prezbiterum świątyni rozwieszono zielono-czerwono-żółtą flagę Kamerunu, gdyż kobiety z tego środkowoafrykańskiego kraju przygotowały teksty rozważań. Scenografię dopełniały instrumenty muzyczne z Czarnego Lądu oraz tulipany w narodowych barwach kameruńskich.

Nabożeństwo poprowadziła ewangelicka katechetka Anna Bisok. W kazaniu teolożka Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, Elżbieta Adamiak komentowała życie Kamerunek w świetle słów Psalmu 150: „Niech wszystko, co żyje, chwali Pana”, który był hasłem tegorocznego Światowego Dnia Modlitwy.

„Sytuacja kobiet w Kamerunie nie jest łatwa, gdyż muszą znosić wiele niedoli, cierpień, wyzysku, a czasem nawet niewoli. A mimo to znajdują powód, żeby chwalić Boga i w Bogu upatrują nadzieję” – mówiła Adamiak.

W czytanych w czasie nabożeństwa rozważań mieszkanki Kamerunu przepraszały w imieniu swego kraju Boga za milczenie na cierpienie i ucisk oraz za nienawiść, konflikty, przemoc, wyzysk, korupcję i chciwość. Dziękowały natomiast za „pokojowe współżycie religii i licznych plemion”.

Niezwykle przejmująco brzmiały teksty o warunkach życia kameruńskich dzieci, a zwłaszcza dziewczynek, które są wykorzystywane do pracy od najmłodszych lat, zbyt wcześnie są wydawane za mąż, zachodzą w niechciane ciąże oraz zmuszane są do prostytucji.

„Dziewczynki z Kamerunu przeżywają takie same trudności i problemy, jak ich rówieśnice w innych krajach rozwijających się. Wśród członków rodziny zajmują ostatnie miejsce. Każdy wydatek na ich rzecz traktowany jest jako marnowanie pieniędzy, ponieważ dziewczęta uważane są za majątek dla swojego przyszłego męża” – skarżyła się jedna z młodych dziewczyn.

Światowy Dzień Modlitwy obchodzony jest od ponad 120 lat w pierwszy piątek marca. Świętowany jest obecnie w ponad 170 krajach świata. Polskie kobiety spotykają się w tym dniu na ekumenicznych modlitwach od 1962 roku.

Każdego roku kobiety z innego kraju przygotowują teksty liturgiczne. Rok temu ich autorkami były mieszkanki Papui Nowej Gwinei – wyspiarskiego państwa na Pacyfiku, a przed pięcioma laty – po raz pierwszy Polki. W przyszłym roku rozważania przygotują kobiety z Chile.

Kilkadziesiąt protestantek i katoliczek wzięło udział w piątek wieczorem w Poznaniu w nabożeństwie ekumenicznym odprawionym z okazji obchodzonego tradycyjnie na początku marca Światowego Dnia Modlitw Kobiet.

W nabożeństwie w ewangelicko-metodystycznym kościele Świętego Krzyża wraz z metodystkami wzięły udział przedstawicielki Kościołów: ewangelicko-augsburskiego i rzymskokatolickiego. Przed ołtarzem rozłożono zielono-żólto-czerwoną flagę Gujany, gdyż kobiety z tego południowoamerykańskiego kraju przygotowały teksty rozważań.

Mieszkanki Gujany przepraszały w imieniu swego kraju Boga za brak reakcji na przemoc, odtrącanie ubogich, odwracanie się od krzywdzonych kobiet i ich dzieci oraz ignorowanie zarażonych wirusem HIV i chorych na AIDS.

Ważnym punktem nabożeństwa były odczytane na głos wzruszające teksty błagalnych modlitw, jakie ułożyły Gujanki, żaląc się na panującą w kraju przemoc, niesprawiedliwość, nędzę wielu ludzi i na los dzieci ulicy z rozbitych rodzin, którym w każdej chwili grozi śmierć.

„Martwię się o te liczne rodziny, które mieszkają na odciętych od świata sawannach Gujany. Tam brakuje środków do życia. Ojcowie emigrują w nadziei znalezienia pracy, ale też są wykorzystywani i nie zarabiają dośc pieniędzy, by je posyłać do domu. W tym czasie ich żony i dzieci muszą jakoś przeżyć bez wsparcia i ochrony” – skarżyła się jedna z kobiet.

„Łaskawy i kochający Boże, modlimy się za nasz kraj, Gujanę, ale wiemy, że jesteś też Bogiem wszystkich narodów. Niech między przywódcami zapanuje pokój i nowe zrozumienie, niech dobre rządy doprowadzą do dobrobytu i jedności wszystkich ludzi” – głosiło inne wezwanie.

Nabożeństwo poprowadziła żona proboszcza poznańskich metodystów, Jana Ostryka – Renata. Kazanie wygłosiła teolożka z Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Adama Mickiewicza, Elżbieta Adamiak. Zwróciła uwagę, że „przyjęcie Jezusa w naszym życiu” powinno polegać na postawie, jaką wobec Chrystusa pokazały opisane w Ewangelii siostry: Maria i Marta, które uczą – jak mówiła – że „należy i słuchać, i działać”.

Światowy Dzień Modlitw Kobiet obchodzony jest od prawie 120 lat w pierwszy piątek marca. Świętowany jest obecnie w ponad 170 krajach świata. Polskie kobiety spotykają się w tym dniu na ekumenicznych modlitwach od 1962 roku. Każdego roku kobiety z innego kraju przygotowują teksty liturgiczne. Trzy lata temu ich autorkami po raz pierwszy były Polki.