Spotkanie i błogosławienie

Spotkanie Maryi i Elżbiety uczy nas wiary w możliwość spełnienia tego, co przekracza tylko ludzkie siły – rozważa nad dzisiejszą Ewangelią bp Zbigniew Kiernikowski. Na każdą niedzielę Adwentu proponujemy komentarz pasterza diecezji siedleckiej.

Spotkanie i błogosławienie (4. Ndz Adw C 2009)

Jesteśmy już blisko Uroczystości Bożego Narodzenia. W 4 Niedzielę Adwentu roku C czytamy Ewangelię o nawiedzeniu Elżbiety przez Maryję. Jest to spotkanie dwóch Matek, które cieszą się darem życia. To spotkanie jest okazją, aby wypowiedzieć tę radość i wysławiać zmiłowanie Boga. Każda z tych dwóch Niewiast czyni to na swój sposób. Najpierw Elżbieta wypowie swoje błogosławieństwo a potem Maryja uwielbi Boga w swej pieśni Magnificat. Elżbieta kieruje swoje słowa błogosławieństwa do Maryi jako Matki, która poczęła przez wiarę Syna Bożego.

Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona
Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana (Łk 1,42.45).

 

Elżbieta wypowiada błogosławieństwo, gdyż doświadczyła przy spotkaniu z Maryją swego macierzyństwa. Poruszyło się dzieciątko w jej łonie i została napełniona Duchem Świętym.

1. Duch Święty

Duch Święty napełnią Elżbietę i oto wydała okrzyk błogosławieństwa. Elżbieta nosiła już w sobie dar życia poczętego w starości i poczętego w konsekwencji cudownej ingerencji Pana Boga mimo niedowiarstwa Zachariasza. To życie w niej poczęte oczekiwało na moment ujawnienia się. Dokonuje się to właśnie w momencie spotkania Matek. Jedna i druga wiedzą, że dokonało się w każdej z nich to, co przekracza ludzkie możliwości. Każda z nich to uznaje Każda z nich poddaje się temu, co było od początku w zamyśle Boga i co zostało przygotowane – stopień po stopniu aż do wypełnienia.

To Duch Święty zstąpił na Maryję i Jego moc wzięła Ją w swoje posiadanie tak, by stała się Matką Boga. Ona, Niepokalanie poczęta i całkowicie ukierunkowana na Boga, była w stanie przyjąć pełnię Ducha Świętego.

2. Uwierzyć, że stanie się to, co zostało zapowiedziane

Elżbieta w swoim błogosławieństwie Mary dotyka tego, co stanowi istotę Jej życia i Jej macierzyństwa. Błogosławiony jest owoc Jej łona. To zaś stało się, dlatego że Maryja uwierzyła, iż spełni się to, co Jej zostało powiedziane przez Pana.

Historia zbawienia jest od początku związana z obietnicą. To przez obietnice Bóg powoływał Patriarchów. To do wiary w spełnienie obietnic przez Boga wzywali Prorocy. Oni też zapowiadali coraz to większe dzieła Boże aż do wskazania na to wielkie wydarzenie, jakim było przyjście Mesjasza i Jego narodzenia z Dziewicy.

Teraz wszystko dobiegło do momentu szczytowego. Maryja przez swoją wiarę zebrała w sobie spełnienie się wszystkich obietnic. Błogosławiona, która uwierzyła, że spełni się to, co zostało zapowiedziane.

3. Maryja, która uwierzyła, pobudza naszą wiarę

Wiara Maryi, która jako Matka poczętego w Niej z Ducha Świętego życia pospieszyła do Elżbiety, wzbudza także w Elżbiecie doświadczenie wypełnienia obietnicy. Oto poruszyło się dzieciątko w jej łonie i została też napełniona Duchem Świętym.

Jest to dla nas też dar. My, spotykając Maryję z Jej wiarą możemy zostać pobudzeni. Może w nas, podobnie jak w Elżbiecie, coś się poruszyć. To dotyczy przede wszystkim naszej wiary i owoców tej wiary. Dotyczy to także tego wszystkiego, co w nas jest już życiem z wiary, ale czasem trochę przytłumione i jakby na drugim planie. T dzięki rozpamiętywaniu wiary Maryi może w nas bardziej uaktualniać się nasza wiara i jej owoce. Może zostać uaktualniony w nas Chrzest, jako moc i działanie Boga.

Także każdy z nas wierzących, jeśli na wzór Maryi, jest gotów pospieszyć z pozdrowieniem do drugiego człowieka, szczególnie tego, kto znajduje się w potrzebie, może być tym, kto wzbudza czy porusza w drugim człowieku wiarę i pomaga do jej owocowania.

Spotkanie Maryi i Elżbiety uczy nas wiary w możliwość spełnienia tego, co przekracza tylko ludzkie siły, gdy jest gotów służyć i błogosławić na miarę i mocą wiary w otrzymaną obetnicę.