Poświęcenie kłosów zbóż we wspomnienie św. Jacka

Uroczystą Mszą św. z poświęceniem kłosów zbóż uczczono w poznańskim kościele oo. dominikanów św. Jacka Odrowąża – pierwszego polskiego dominikanina i założyciela tego zakonu w Polsce.

Liturgię na znak braterskich więzi łączących powstałe w XIII wieku w celu odnowy duchowej i moralnej Kościoła zakony dominikanów i franciszkanów odprawił ojciec Sebastian Fierek z Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych.

„To tradycja, że kiedy obchodzone są święta dominikańskie ojcowie franciszkanie idą do dominikanów, a w święta franciszkańskie dominikanie idą do franciszkanów” – wyjaśnił na początku nabożeństwa przeor poznańskich dominikanów, o. Jakub Kruczek.

W kazaniu o. Sebastian powiedział, że żyjący osiem wieków temu św. Jacek Odrowąż „wypełnił w stu procentach misję chrześcijanina, dając przykład życia w Chrystusie” i uczy, w jaki sposób głosić Ewangelię współczesnemu zlaicyzowanemu światu.

„Dzisiaj można mówić o apostazji Europy, o wyparciu się wiary przez wielu Europejczyków. Dlatego trzeba nam nowo objawiać Chrystusa i przepowiadać Ewangelię. Nie jesteśmy zwolnieni z ewangelizowania tych, którzy do nas nie przychodzą” – mówił franciszkanin.

„Trzeba nam wyjść na ulice i place miast, by tam przepowiadać Chrystusa. Ale musimy pamiętać, że ludzie, którzy są daleko od Boga, nie chcą moralizowania ani upominania. Chcą, żeby ktoś ich wysłuchał i zrozumiał” – przekonywał o. Fierek.

Na zakończenie Mszy poświęcono kłosy zbóż, które wierni mogli zabrać ze sobą do domów. Ceremonia ta przypomina jeden z cudów Świętego – jego modlitwa miała sprawić podniesienie się powalonego gradem zboża w podkrakowskiej wsi.

Jacek Odrowąż urodził się w 1183 roku w zasłużonej dla Polski szlacheckiej rodzinie. Po studiach na uniwersytetach w Paryżu i Bolonii w 1221 roku wraz z bł. Czesławem przyjął habit dominikański z rąk św. Dominika w rzymskim klasztorze św. Sabiny. Wkrótce potem założyciel Zakonu Kaznodziejskiego, jak brzmi pełna nazwa dominikanów, wysłał go do Polski.

Jacek założył klasztory dominikańskie w Gdańsku, Chełmnie, Elblągu, Toruniu, a także w Rydze, Dorpacie i Królewcu. Apostołował także na Rusi, zakładając klasztory w Kijowie i Haliczu. Zmarł 15 sierpnia 1257 roku w Krakowie. W 1594 roku papież Klemens VIII kanonizował go.

Poznańscy franciszkanie – zarówno z Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych noszących czarne habity, jak i z Zakonu Braci Mniejszych Franciszkanów, którzy przywdziewają brązowe habity – celebrują liturgię u dominikanów ku czci założyciela zakonu – św. Dominika oraz św. Jacka. Dominikanie zaś odprawiają Msze u franciszkanów w uroczystości ku czci św. Franciszka i św. Maksymiliana Marii Kolbe, który był „czarnym” franciszkaninem.