Kard. Cordes: światowy kryzys pokazuje, że pieniądze to nie wszystko

„Światowy kryzys ekonomiczny stanowi wyzwanie dla wszystkich i pokazuje, że pieniądze to nie wszystko” – mówi kard. Paul Josef Cordes, przewodniczący Papieskiej Rady „Cor Unum”, która organizuje działalność katolickich organizacji charytatywnych na świecie.

Podczas kilkudniowej wizyty w Polsce kard. Cordes wziął udział w spotkaniu promocyjnym swojej książki nt. duchowości Caritas, modlił się o pokój przed pomnikiem Poznańskiego Czerwca 1956, przewodniczył także Ogólnopolskiej Pielgrzymce Pracowników i Wolontariuszy Caritas do Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach.

Świat przeżywa obecnie kryzysy finansowy. W jaki sposób powinien na to reagować Kościół?

Ks. kard. Cordes: Przede wszystkim kryzys ekonomiczny, jaki obecnie przeżywa świat, stanowi wyzwanie dla nas wszystkich. Wszyscy ludzie zastanawiają się nad tym, w jaki sposób i na ile poprawnie bankierzy i ludzie interesu obchodzili się z pochodzącymi od nas pieniędzmi. Także my musimy się zastanowić, co się stało z naszymi pieniędzmi i co zrobić, aby wyjść z tego kryzysu stosunkowo „obronną ręką” i chronić swoje interesy. Wielkie banki i wielkie instytucje ekonomiczne, które były zaczątkiem problemu, przeżywają trudności, ale i my zastanawiamy się, co się dzieje z naszymi pieniędzmi. Z drugiej strony, może dostrzeżemy, że pieniądze to nie wszystko. Tak bardzo jesteśmy uzależnieni od pieniędzy i spraw materialnych, że czasem dobrze jest, że kiedyś ta problematyczna baza ekonomiczna się zachwiała. Tak więc ta zła – jak sądzimy – sytuacja, może też mieć i dobre strony.

Będąc przewodniczącym Papieskiej Rady „Cor Unum”, Ksiądz Kardynał obserwuje dzieła pomocy na całym świcie. Jak w tę działalność wpisuje się Caritas Polska?

– Caritas w Polsce ma bardzo długą historię. Nie wiedziałem, że była założona bardzo wcześnie, już na początku minionego stulecia. Tak długa historia pomaga zwykle do odkrywania coraz to nowych dziedzin pracy i zaangażowania w różnych dziedzinach życia. Praca ta jest bardzo zróżnicowana, motywacją dla niej jest zawsze refleksja teologiczna. Ponadto Caritas Polska ma za sobą czasy prześladowania, a wreszcie rozwiązania, a to oznacza, że zawsze pamiętano o korzeniach Caritas i bardzo starano się je pielęgnować. Widzę, że w Polsce jest to bardzo silne i cieszę się, że nie jest to powierzchowna praca na rzecz pomocy, jaką wypełniają również inne organizacje charytatywne, lecz praca, która w chrześcijaństwie opiera się na korzeniach wiary i Ewangelii.

Napisał Ksiądz Kardynał książkę „Niosący pomoc nie spadają z nieba. Caritas i duchowość”. Czy jest to poradnik duchowy? Na ile przydatna jest ta książka dla pracy Caritas w Polsce?

– Książka jest próbą naświetlenia najważniejszych wątków encykliki „Bóg jest miłością” Benedykta XVI. Jest to w ogóle pierwsza encyklika papieska na temat teologii „caritas”. Nawiązałem do tego, że nie tylko ważne jest wykonywanie dzieł pomocy, ale także refleksja nad tym, aby te sprawy na trwałe wpisać w nasze „kompendium wiary”. Temu ta książka ma służyć. Bardzo się cieszę, że książka mogła być zaprezentowana w Polsce, w Poznaniu, ponieważ sądzę, że powinna stanowić pomoc dla pracy zarówno etatowych, jak i honorowych współpracowników Caritas. Wielkie zasługi ma krajowy dyrektor Caritas, ks. Marian Subocz, bardzo się zaangażował w tłumaczenie i opublikowanie tej książki.

Co powinniśmy zrobić, żeby pracownicy Caritas nie byli tylko pracownikami socjalnymi a w ich pracy odgrywała rolę również sfera duchowa?

– Pracujemy nad tym. Na listopadowym zebraniu Rady Caritas chcemy opracować „generalia”, chcemy się skupić na problematyce przygotowywania odpowiednich programów tak, aby pracownicy nie będący duchownymi szerzej uczestniczyli we wspólnej Eucharystii, wspólnej modlitwie.

Papieską Radę „Cor Unum” powołał do życia 15 lipca 1971 r. papież Paweł VI. Koordynuje ona działalność katolickich organizacji charytatywnych, a w szczególności tych, które pomagają mieszkańcom krajów dotkniętych przez kataklizmy i konflikty zbrojne oraz krajom rozwijającym się. W ramach Rady działają dwie fundacje – Jana Pawła II na rzecz Sahelu, założona w 1984 r. i Populorum Progressio powstała w 1992 r., zajmująca się losem bezrolnych mieszkańców Ameryki Łacińskiej i Karaibów. Środki na tę działalność napływają do Rady z różnych diecezji na całym świecie a także od instytutów zakonnych, parafii, szkół i wiernych.

Rozmawiał Bartłomiej Maziarz