„Wiara ze słuchania. Kazania starosądeckie 1980–1992”

Odnalezione po latach kazania księdza Józefa Tischnera. Ocalone za murami klasztoru Sióstr Klarysek teksty, osobiste i bardzo poruszające, a jednocześnie pełne charakterystycznego dla Tischnera poczucia humoru, dotykają rdzenia ludzkiego życia.

Wiara za słuchania to niezwykły zbiór kazań, które ksiądz Józef Tischner głosił w latach 1980−1992 w starosądeckim klasztorze Sióstr Klarysek. Ich mocne zakorzenienie w historii i w tym wszystkim, co działo się poza klauzurą, uczy odpowiedzialnej wolności, miłości, ale przede wszystkim życia przepełnionego nadzieją. Posłowie do książki napisał Wojciech Bonowicz.

Ksiądz Józef Tischner urodził się 12 III 1931 roku w Starym Sączu. Rodzice byli nauczycielami: ojciec – Józef – pochodził ze Starego Sącza, matka – Weronika z Chowańców – z Jurgowa. Dzieciństwo i młodość spędził w Łopusznej, gdzie ojciec otrzymał posadę kierownika szkoły. Rodzina Tischnerów mieszkała w budynku szkolnym; to dlatego w późniejszych latach autor Historii filozofii po góralsku podpisywał się niekiedy: „Józek Szkolny”.

Tischner studiował w najtrudniejszym dla Kościoła okresie w powojennej historii Polski. Na lata jego studiów przypada m.in. głośny proces kurii krakowskiej, uwięzienie prymasa i internowanie abpa Eugeniusza Baziaka oraz usunięcie wydziałów teologicznych z uniwersytetów. Tischner postanowił poświęcić się nauce. Pod wpływem ks. prof. Kazimierza Kłósaka rozwijał swe zainteresowania filozoficzne, interesując się szczególnie filozofią niemiecką. Zachęcony przez ks. Kłósaka podjął studia na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (1955–1957). Po powrocie do Krakowa kontynuował je na Wydziale Historyczno-Filozoficznym UJ (1957–1959). W 1963 roku obronił doktorat u prof. Romana Ingardena na UJ, wtedy też zaczął wykładać filozofię w Wyższym Seminarium Duchownym (później – Papieskim Wydziale Teologicznym, a od 1981 – Papieskiej Akademii Teologicznej) w Krakowie. W 1974 roku habilitował się w ATK. W tym czasie współpracował już intensywnie z „Tygodnikiem Powszechnym” i miesięcznikiem „Znak” (pierwsze teksty – 1965). Współtworzył Wydział Filozoficzny PAT (1981), pełnił funkcję jego dziekana, a od 1985 roku był profesorem nadzwyczajnym tej uczelni. Współzałożyciel i prezydent Instytutu Nauk o Człowieku w Wiedniu (1981), wielokrotnie uczestniczył w organizowanych przez Instytut spotkaniach intelektualistów z Janem Pawłem II w Castel Gandolfo.

Doktor honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego i Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie. Laureat wielu nagród między innymi im. Jurzykowskiego (1988), Pen Clubu (1993), im. K. Pruszyńskiego (1993). Kawaler Orderu Orła Białego (1999).

W ostatnich latach życia ciężko zachorował na raka krtani. Kolejne operacje pozbawiły go możliwości mówienia. Zmarł 28 VI 2000 roku w Krakowie. Pochowany został 2 VII w Łopusznej.

W Wydawnictwie Znak ukazały się między innymi: „Wędrówki w krainę filozofów”, „Historia filozofii po góralsku”, „Ksiądz na manowcach”, „Etyka a historia. Wykłady”

W dniach 22–25 kwietnia 2009 roku odbędą się w Krakowie IX Dni Tischnerowskie. Dokładny program Dni znajdą Państwo na stronie: www.tischner.pl.