W Licheniu zamieszkają mniszki anuncjatki

Mniszki z Zakonu Maryi Dziewicy z Francji, nazywane popularnie anuncjatkami, zamieszkały w sanktuarium maryjnym w Licheniu. Mszy św. powitalnej 25 marca przewodniczył biskup diecezji włocławskiej Wiesław Mering.

Duchowość maryjna łączy anuncjatki ze zgromadzeniem marianów. O. Papczyński zakładając to zgromadzenie w 1673 roku posłużył się regułą Dziesięciu Cnót Najświętszej Maryi Panny, zaczerpniętą od francuskich mniszek.

Mniszki mają swoje klasztory we Francji i Belgii. – Teraz na zaproszenie marianów przyjechaliśmy do Polski, dla nas ten kraj to ziemia Maryjna i choć na razie nie znamy dobrze języka, czujemy się tu bardzo dobrze przyjęte – przeorysza klasztoru w Thias pod Paryżem siostra Maria od Chrystusa. – Swoje życie monastyczne będziemy prowadzić w parafii św. Doroty, modlić będziemy się za pielgrzymów a także za parafian.

Na razie 4 mniszki mieszkać będą w pomieszczeniach specjalnie dla nich przygotowanych w starej części sanktuarium. W późniejszym czasie do Lichenia przyjedzie kolejnych sześć anuncjatek.

– Potrzebna jest nam dzisiaj ewangelizacja tak jak zachodniej Europie, potrzebna jest modlitwa i obecność świadków w europejskim społeczeństwie – mówił bp. Mering.

To już trzeci zakon klauzurowy w diecezji włocławskiej a pierwszy w sanktuarium.

Anuncjatki noszą kolorowe habity, a każdy kolor ma swoje znaczenie. Szary – oznacza pokutę i ubóstwo, czerwony – mękę Chrystusa, miłość i radość, biały – czystość Maryi. Na szyi siostry noszą niebieską wstążkę z medalionem, ich habity, na wzór franciszkański, są przepasane sznurem z 10 węzłami, symbolizującymi regułę 10 ewangelicznych cnót Najświętszej Maryi Panny. Anuncjatki (nazwa ta wywodzi się od słowa „annonciade”, które oznacza Zwiastowanie) noszą na głowach czarne welony.

W sześciu klasztorach we Francji i Belgii mieszka 100 anuncjatek.