PONIEDZIAŁEK III TYGODNIA WIELKIEGO POSTU: Słucham…

Kiedy Boży sposób myślenia ściera się z ludzkim, można zamknąć się na głos Boga, można zaprzeczyć, można w końcu przyjąć ten głos aby przemieniał myślenie.

Słowa Ewangelii według św. Łukasza

Zaprawdę, powiadam wam: żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie.

Naprawdę, mówię wam: Wiele wdów było w Izraelu za czasów Eliasza, kiedy niebo pozostawało zamknięte przez trzy lata i sześć miesięcy, tak że wielki głód panował w całym kraju; a Eliasz do żadnej z nich nie został posłany, tylko do owej wdowy w Sarepcie Sydońskiej. I wielu trędowatych było w Izraelu za proroka Elizeusza, a żaden z nich nie został oczyszczony, tylko Syryjczyk Naaman.

Na te słowa wszyscy w synagodze unieśli się gniewem. Porwali Go z miejsca, wyrzucili Go z miasta i wyprowadzili aż na stok góry, na której ich miasto było zbudowane, aby Go strącić. On jednak przeszedłszy pośród nich oddalił się. (Łk 4,24-30)

Słucham…

Słowa Boga nie zawsze jest niczym delikatny deszcz. Czasem, aby mnie wyzwolić z mojego błędnego myślenia, Bóg decyduje się na uderzenie jak młot. Chce, żeby zniszczyć moje bożki, moje wyobrażenia. Tak, jak to było w synagodze w Nazarecie. Jezus pokazując, iż przystęp do łask Boga mają nie tylko Żydzi, nie odrzuca swoich rodaków. Wręcz przeciwnie, wzywa ich jednak do nawrócenia. Wymaga to zmiany ich dotychczasowego sposobu myślenia i działania.

Kiedy Boży sposób myślenia ściera się z ludzkim, można zamknąć się na głos Boga, można zaprzeczyć, można w końcu przyjąć ten głos aby przemieniał moje myślenie. Tego dnia w synagodze w Nazarecie zebrani tam ludzie zdecydowali się zaprzeczyć. Ich wyobrażenia były inne niż plany Boga. Tak inne, że chcieli stracić tego, który ośmielił się mówić niewygodne prawdy.

Dziś wielu chrześcijan nadal jest prześladowanych i ginie za głoszenie prawdy Ewangelii. Są na to zdecydowani, bo wierzą bardziej Bogu, niż ludziom, nawet niż swoim wyobrażeniom i planom. W rzeczywistości Polski, na szczęście rzadko jesteśmy wezwani aż do takiego heroizmu. Możemy tylko dziękować Bogu za możliwość normalnego życia i wyznawania wiary.

Jednak zdarza się nam narzekać, w myśli lub słowach, na szarość dnia codziennego. Łatwo wpadamy w rutynę i schematy, kolejny raz robiąc to samo. Nasze myślenie może tak samo popadać w schematy, które zamykają na Boże niespodzianki, a nawet mogą zagłuszać głos Boga. Chcąc dać nam więcej – tę pełnię życia, jako nam obiecuje, Bóg nieraz musi użyć słów, które wydają się nam aż zbyt mocne. Nie aby zniszczyć nas, ale zniszczyć w nas to, co nie pochodzi od Niego. Po to, by dać nam więcej.