II NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU: To Jezus się przemienił!

Na górze przemienia, Jezus odsłonił tajemnicę Swego bóstwa, aby dać się bardziej poznać Apostołom. Chciał ich zaprosić do jeszcze głębszej relacji. Nie bez przyczyny znaleźli się tam trzej najbliżsi Jezusowi – Piotr, Jakub i Jan.

Słowa Ewangelii według św. Marka

Po sześciu dniach Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził ich samych osobno na górę wysoką. Tam przemienił się wobec nich. Jego odzienie stało się lśniąco białe tak, jak żaden folusznik na ziemi wybielić nie zdoła. I ukazał się im Eliasz z Mojżeszem, którzy rozmawiali z Jezusem.

Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: „Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy; postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza”. Nie wiedział bowiem, co należy mówić, tak byli przestraszeni.

I zjawił się obłok, osłaniający ich, a z obłoku odezwał się głos: „To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie”.

I zaraz potem, gdy się rozejrzeli, nikogo już nie widzieli przy sobie, tylko samego Jezusa. A gdy schodzili z góry, przykazał im, aby nikomu nie rozpowiadali o tym, co widzieli, zanim Syn Człowieczy nie powstanie z martwych. Zachowali to polecenie, rozprawiając tylko między sobą, co znaczy powstać z martwych. (Mk 9,2-10)

To Jezus się przemienił!

Jezus na górze „przemienił się wobec” Piotra, Jakuba i Jana. Ważne jest uświadomienie sobie, oczywistego faktu, że to nie Apostołowie się przemienili – a Jezus. W ten sposób odsłonił swoją tożsamość przed uczniami. Objawił, że jest synem Bożym.

Zaufanie i miłość pomiędzy ludźmi rodzi się powoli, z wzajemnego poznawania się. Raczej nikt nie wyjawia od razu tajemnic swojego życia. Dopiero po upływie czasu, kiedy drugi człowiek staje się przyjacielem, mówimy o tym, co najważniejsze. Bo od przyjaciela oczekujemy, że przyjmie nas takich, jakimi jesteśmy. Budowanie takiej relacji wymaga niejednokrotnie przekraczania samego siebie. Wymaga czasu i wysiłku z obu stron.

Na górze przemienia, Jezus odsłonił tajemnicę Swego bóstwa, aby dać się bardziej poznać Apostołom. Chciał ich zaprosić do jeszcze głębszej relacji. Nie bez przyczyny znaleźli się tam trzej najbliżsi Jezusowi – Piotr, Jakub i Jan.

Także dzisiaj Jezus daje się poznać człowiekowi. To ludzka odpowiedź może być niepełna. Jezus, znając słabość człowieka, na to pozwala.

Góra przemienienia może dla każdego wyglądać inaczej – bardziej lub mniej spektakularnie. Ale ma prowadzić do takiej relacji z Jezusem, by „Jego słuchać” coraz bardziej. Aż w końcu, w chwale móc nieustannie oglądać Boga.