Kanoniczki Ducha Świętego zakończyły obchody 800. rocznicy śmierci bł. o. Gwidona z Montpellier

Siostry Kanoniczki Ducha Świętego zakończyły obchody 800. rocznicy śmierci o. Gwidona z Montpellier, Założyciela Zakonu Ducha Świętego. Z tej okazji w Gdańsku -Matemblewie od 6 do 8 lutego odbyło się spotkanie z udziałem sióstr, kapłanów ze wspólnoty Towarzystwa Ducha Świętego oraz osoby świeckie związane ze zgromadzeniem.

Podczas spotkania swoje prelekcje wygłosili m.in.: dr Jerzy Umiastowski, członek korespondent Papieskiej Akademii Pro Vita w Watykanie, ks. Dariusz Kowalski z Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego, ks. Wiesław Wiśniewski, proboszcz i kustosz Sanktuarium Matki Bożej Brzemiennej w Matemblewie oraz s. Otylia Pierożek CSS, Wikaria Generalna.

W swoim wystąpieniu dr Jerzy Umiastowski przedstawił dorobek Kościoła w służbie zagrożonego życia. Szeroko odniósł się do encyklik „Humanae vitae” i „Evangelium vitae”. Przestawił również program i cel działalności Akademii. Podkreślił konieczność dialogu z przeciwnikami życia. W dialogu tym chodzi o działanie, które „zmierza ku zwycięstwu, ale zwycięstwem się nie zaczyna”. Brak takiego dialogu nie prowadzi do zwycięstwa życia.

Ks. Dariusz Kowalski w świetle Ewangelii i dokumentów Kościoła, dokonał głębokiej analizy zagrożeń dla ludzkiego życia, które niesie współczesny świat; „Nie świat sam w sobie, ale niektóre formy współczesnego świata, stały się zagrożeniem dla życia ludzkiego. Nie świat sam w sobie, ale niewłaściwe używanie świata, stało się sposobem na niszczenie ludzkiego życia” – podkreślił prelegent. Przypomniał słowa Jana Pawła II, że „życie ludzkie jest święte i nienaruszalne w każdej swej fazie i kondycji”. Podkreślił też, że służba życiu to nie powód do wynoszenia się, ale obowiązek wynikający z faktu bycia człowiekiem.

Dyskusja panelowa była próbą przerzucenia pomostu pomiędzy historią przed 800 lat a teraźniejszością. Starano się dokonać aktualizacji posłannictwa bł. o. Gwidona szukając odpowiedzi na pytanie jak realizowałby on swoją misję gdyby żył dzisiaj, w zderzeniu z potrzebami i wyzwaniami, które niesie XXI w. W dyskusji podkreślono potrzebę jedności i współpracy wspólnot gwidonowych w służbie życiu w duchu charyzmatu miłości miłosiernej, wagę osób świeckich, ich świadectwo i zaangażowanie w to dzieło.

Zauważono też nowe potrzeby, które należy ogarniać „nową wyobraźnią miłosierdzia”: okna życia, duszpasterstwo małżeństw dotkniętych problemem niepłodności, duszpasterstwo ludzi ulicy, dom dla ludzi młodych obejmujący aspekt formacji duchowej i kultury. Zastanawiano się również nad narzędziami apostolstwa, doceniając media, szczególnie Internet.