USA: książka o lenistwie – chorobie duszy człowieka

Znana amerykańska pisarka Kathleen Norris swoją nową książkę poświęciła acedii.
O lenistwie jako chorobie duszy i jednym z siedmiu grzechów głównych pisali w starożytności Ojcowie Kościoła, m.in. Ewagriusz z Pontu, Jan Kasjan i Grzegorz Wielki. Autorka zjawisko acedii, która od strony psychologicznej może być traktowana jako stan apatii, obojętności, odnosi do kondycji współczesnego człowieka.

W książce „Acedy & Me” Norris, protestantka, zauważa, iż jesteśmy bombardowani przez masę krzykliwych wiadomości. Ów zalew informacji może się to stać przyczyną acedii, duchowej obojętności. Zdaniem pisarki granice między acedią i depresją są płynne. Korzenie tej pierwszej są bardzie duchowe, a związane z nią pokusy dotyczą zwłaszcza tych, którzy weszli na jakąś drogę twórczą.

Aby zanalizować acedię Norris sięga do pism chrześcijańskich klasyków, szczególnie Ewagriusza z Pontu i Grzegorza Wielkiego. Ewagriusz z Pontu pisze o demonie acedii, którego nazywa też demonem południa, odnosząc go zwłaszcza do życia monastycznego, w którym zawsze grozi religijne wypalenie.

Z kolei św. Grzegorz Wielki opisywał acedię jako śmiertelny grzech duchowego lenistwa. Niebezpieczeństwo widział on w fakcie, że choroba ta pociąga za sobą szereg innych wad i grzechów.

Norris zwraca uwagę na interesujące użycie tego greckiego terminu w kulturze anglojęzycznej. W 1933 r. został on wycofany z użytku przez Oxford English Dictionary po to, aby wrócić tam na nowo zaraz po dramatycznych wydarzeniach II wojny światowej.

Jako drogę wyjścia z acedii autorka wskazuje szczególnie na czytanie i medytowanie Psalmów. Jej zdaniem, Psalmy w swojej poezji sięgają głęboko w ludzką egzystencję, a ich metafory podnoszą ducha. „Każde wyjście z zamkniętego koła własnego «ja» jest właściwą ścieżką do uzdrowienia” – pisze Kathleen Norris.

Za najbardziej znaną książkę Norris uważa się „Klasztorną wędrówkę”. Pracując nad nią autorka spędziła długie miesiące w opactwie św. Jana w Collegeville w stanie Minnesota w USA. Książka ta chwalona przez krytyków za „umiejętność łączenia tematów religijnych z poetycka wrażliwością” znalazła się na liście bestsellerów „The New York Times”. Odbiła się szerokim echem także w innych krajach, m. in. w Wielkiej Brytanii i Japonii.