Grzegorz Polak laureatem nagrody bp. Chrapka

Redaktor naczelny serii „Jan Paweł II. Kolekcja” Grzegorz Polak został tegorocznym laureatem Nagrody „Ślad”. Decyzję kapituły nagrody ogłoszono podczas uroczystej gali w Rezydencji Prymasa Polski.

Tegoroczny laureat „Śladu” jest dziennikarzem, publicystą i redaktorem naczelnym serii „Jan Paweł II. Kolekcja”. Do nagrody został nominowany za niezwykłą wprost umiejętność przekazywania wiedzy o Kościele w sposób profesjonalny i atrakcyjny, a zarazem bardzo prosty, zrozumiały, czasem nawet dowcipny.
Uroczysta gala w rezydencji Prymasa Polski zgromadziła znane osoby życia publicznego. Obecny był Prymas Polski kard. Józef Glemp – patron honorowy nagrody, bp Sławoj Leszek Głódź, Jerzy Buzek, Hanna Suchocka i Hanna Gronkiewicz-Waltz oraz liczne grono ludzi mediów.
*Grzegorz Polak* urodził się w 1952 r. w Warszawie. Jest absolwentem historii Kościoła ATK (1977). Był dziennikarzem kolejno: w „Słowie Powszechnym”, „Więzi”, „Studiach i Dokumentach Ekumenicznych” i „Gazecie Wyborczej”. W latach 1993-1999 był kierownikiem działu krajowego Katolickiej Agencji Informacyjnej. Od 1999 r. jest redaktorem naczelnym periodyku „Jan Paweł II – Kolekcja”, wydawanego przez Edipresse Polska. Obecnie ukazuje się trzecia seria pisma pod nazwą „Księga Świętych”. W latach 1981-1991 był współorganizatorem – u boku red. Jana Turnaua – comiesięcznych nabożeństw ekumenicznych w kościele ewangelicko-reformowanym w Warszawie. W 1984 r., wspólnie z oblatem o. Andrzejem Madejem zainicjował w Kodniu nad Bugiem Spotkania Ekumeniczne Młodych, odbywające się do dziś. Zorganizował też dziesięć pierwszych zjazdów, w których jako prelegenci i celebransi uczestniczą duchowni z różnych Kościołów, a zapraszana jest młodzież wszystkich wyznań chrześcijańskich. Był wieloletnim współpracownikiem śp. bp. Władysława Miziołka, pioniera i dobrego ducha ekumenizmu w Kościele katolickim w Polsce. Od początku pracy dziennikarskiej pasjonuje się ekumenizmem, poświęcając mu wiele publikacji.
Jest autorem pierwszego w Polsce leksykonu „Kto jest kim w Kościele”(dwa wydania). W latach 1996-1999 był członkiem Komitetu Episkopatu Polski do Dialogu z Judaizmem. Współautor lub redaktor ponad 20 książek o tematyce ekumenicznej, hagiograficznej i poświęconych pontyfikatowi JanaPawła II. Wśród zainteresowań wymienia poezję, muzykę klasyczną i rockową, sport (namiętny kibic). Ma troje dzieci: Izoldę, Faustynę i Tymoteusza.
Wśród nominowanych do tegorocznego „Śladu” było jeszcze dwóch dziennikarzy. Tomasz Królak, zastępca redaktora naczelnego KAI, twórca katolickiego programu informacyjnego „Czasy”, otrzymał nominację „za stworzenie i redakcję jedynego religijnego magazynu informacyjnego na ogólnopolskiej antenie TVP, jednego z najlepszych i najbardziej profesjonalnych tego typu programów na rynku europejskim”. Ks. Artura Stopkę, sekretarza redakcji tygodnika „Gość Niedzielny”, a zarazem redaktora naczelnego internetowego serwisu „Wiara.pl”, wyróżniono „za stworzenie i prowadzenie serwisu, który od razu zyskał popularność i stał się ważnym elementem polskiego internetu w dziedzinie wiary, religii, ekumenizmu i dialogu międzyreligijnego”.
„Ślad” jest nagrodą dziennikarzy dla dziennikarzy i ludzi mediów, honoruje profesjonalizm wykonywanej pracy i jest promocją postaw jakich najlepszym wzorem był zmarły w 2001 r. biskup radomski Jan Chrapek. Główną ideą nagrody jest przybliżanie i promowanie osób, których działalność w szeroko rozumianej sferze mediów przyczyniła się do budowania kultury prawdy, porozumienia i dialogu. Taka postawa była szczególnie bliska bp. Chrapkowi, którego dewizą były słowa: „Idź przez życie tak, aby ślady twoich stóp przetrwały cię!”.
Patronat honorowy nad nagrodą sprawują: Prymas Polski kard. Józef Glemp oraz nuncjusz apostolski w Polsce abp Józef Kowalczyk. Jej symbolem jest rzeźba Gustawa Zemły, przedstawiająca zbliżające się do siebie dwie dłonie.
Pierwsza edycja „Śladu” miała miejsce w styczniu 2002 roku. Zwyciężyła wówczas Ewa Czaczkowska z dziennika „Rzeczpospolita”. Uważa ona, że zagoniony dziennikarz potrzebuje momentu zastanowienia, co robi, jak robi i po co to robi. Przyznała, że od czasu, gdy otrzymała nagrodę, zadaje sobie te pytania coraz częściej.