Pągowski: okładka „Wprost” jest niesmaczna

Zdaniem Andrzeja Pągowskiego, okładka najnowszego numeru „Wprost”, zbliża tygodnik do pism brukowych. Na okładce o. Tadeusz Rydzyk zaciska kablem od mikrofonu pętlę na szyi kard. Józefa Glempa.

Oto komentarz Andrzeja Pągowskiego:
Taka ilustracja ewidentnie świadczy o chęci sprzedania pisma, sprzedania okładki. Zawsze, kiedy przedstawia się coś kontrowersyjnego, co przekracza granice dobrego smaku liczy się na to, że ludzie zwrócą na to uwagę. Taki już człowiek jest, że nawet jeżeli coś go bardzo boli, to jednak chętnie to ogląda.
Przykładem może być też eksploatowanie tematu 11 września. W ubiegłym roku komentowano tę tragedię z powagą, w pewnym wyciszeniu, teraz robi się wokół tego zgiełk. Nie jestem zwolennikiem ojca Rydzyka i Radia Maryja, widzę konflikt, widzę problem, martwi mnie to, że to się dzieje w Kościele, natomiast wydaje mi się, że nie wolno i nie powinno się wysyłać takich sygnałów, iż jedna strona wiesza drugą. Tym bardziej, że „Wprost” jest pismem wyjątkowym o wieloletniej tradycji wspaniałych okładek.
Myślę, że grafików tej gazety stać na naprawdę inteligentne skomentowanie tego groźnego dla Polski problemu jaki się pojawił. W Polsce, kraju, w którym większość osób deklaruje się jako wierzący taki problem może być bardzo niebezpieczny. Taka gazeta jak „Wprost”, o takich ambicjach powinna więc zareagować naprawdę mistrzowską okładką.
Ta okładka niestety zbliża „Wprost” do pism brukowych, do pism z najniższej półki, które chciałyby, żeby kupił je najmniej wymagający czytelnik. To mnie zbolało, że tego typu gazeta odważa się na taki komentarz ilustracyjny, bo jest on niesmaczny. Oczywiście każdy grafik robi to co lubi, to co potrafi, co chce, każdy artysta ma prawo wypowiedzieć w taki a nie inny sposób, natomiast gazeta, która jest nośnikiem medialnym musi podjąć decyzję czy tego typu pracę chce zmieścić na okładce swojego pisma czy nie. Zdecydowano się zamieścić, sądzę, że ten wybór jest podyktowany chęcią sprzedaży większej liczby egzemplarzy, natomiast kogoś kto lubi tę gazetę – a ja lubię – może to dotknąć – powiedział Pągowski.
*
Andrzej Pągowski (rocznik 1953, studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu, dyplom w pracowni plakatu prof. Waldemara Świerzego, 1978, prowadzi Agencję reklamową „Studio P”) debiutował dwadzieścia pięć lat temu głośnym plakatem do przedstawienia sztuki Aleksandra Fredry „Mąż i żona” dla warszawskiego Teatru Narodowego, w reż. Adama Hanuszkiewicza. Projektuje plakaty kulturalne, społeczne, reklamowe, okładki płytowe, uprawia ilustrację prasową i książkową.