Nosowski: potrzeba nam następnych kanonizacji małżonków

Dostrzeżenie świętości par małżeńskich, dowartościowanie roli świeckich w Kościele i wspólnotowość – to sprawy, którym chce się poświecić Zbigniew Nosowski podczas prac Papieskiej Rady ds. Laikatu. 25 lutego Nosowski został mianowany konsultorem tej rady.

Wyniesienie na ołtarze małżonków to temat, o którym Nosowski mówił już podczas kongresów organizowanych przez Radę ds. Laikatu oraz w czasie zeszłorocznego Synodu Biskupów, na który został zaproszony jako świecki audytor. – Sprawa wydaje mi się niezwykle istotna z punktu widzenia przyszłości Kościoła – tłumaczy. – Świętość jest tym, co Kościół ma najważniejszego do powiedzenia światu. Zwłaszcza w momencie, gdy pojawia się problem grzechu w Kościele, tym istotniejsze jest pokazanie, że świętości jest w Kościele znacznie więcej niż grzeszności jego dzieci.
Jak ocenia rolę, jaką dzisiaj odgrywają świeccy w Kościele? – W XXI w. bez świadectwa i gorącej aktywności świeckich Kościół nie będzie w stanie pełnić swojego posłannictwa na miarę wyzwań Ewangelii – podkreśla Nosowski. Świadczą o tym – jego zdaniem – m.in. wyniki ankiety miesięcznika „Więź”, opublikowanej w lutowym numerze pisma, zatytułowanej „Księża i świeccy – razem czy osobno?”. Znalazło się w niej kilka gorzkich doświadczeń, ale i głębokie przekonanie, że przyszłość Kościoła można budować tylko razem. – Tylko jeśli będziemy wspólnie odpowiedzialni za posłannictwo Kościoła, możemy uczynić go wiarygodnym znakiem zbawienia dla świata – uważa Nosowski.
Wielki problem Kościoła w Polsce stanowi – jego zdaniem – brak poczucia „my”, niewystarczająca wspólnotowość. – Dla części duchownych wciąż nie skończyła się epoka „Kościół to tylko my”, dla części świeckich wciąż nie rozpoczęła się epoka „Kościół to także my” – mówi. – Jeśli mamy urzeczywistniać soborową wizję Kościoła-Wspólnoty – o którym można z przekonaniem powiedzieć „my” – autentyczna współpraca duchowieństwa z laikatem jest sprawą kluczową.
Bardzo się cieszę z tej zaszczytnej i zaskakującej dla mnie nominacji – powiedział KAI Zbigniew Nosowski. – Kocham Kościół i jako mąż i ojciec wiem z doświadczenia, że miłość nie polega na prawieniu komplementów. Jak stwierdził, jest to dla niego nie tylko wielkie wyróżnienie, zobowiązanie i wyzwanie. Jest to również ważny sygnał, że biskupi nie potrzebują świeckich tylko do roli klakierów.
Zbigniew Nosowski ma 40 lat. Był audytorem rzymskiego Synodu Biskupów w październiku 2001 r. Na zaproszenie Papieskiej Rady ds. Świeckich uczestniczył też w dwóch przedsięwzięciach organizowanych w Rzymie przez Radę – w Międzynarodowym Kongresie Ruchów Kościelnych, który odbył się w maju 1999 r., i Światowym Kongresie Laikatu w listopadzie 2000 r.
Studiował socjologię na Uniwersytecie Warszawskim i teologię na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (obecnie: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego) oraz w Graduate School of Ecumenical Studies w Instytucie Ekumenicznym Światowej Rady Kościołów w Bossey (Szwajcaria). W latach 80. był uczestnikiem i animatorem Ruchu „Światło-Życie”, od 1983 r. jest związany z Ruchem „Wiara i Światło”.
Jest członkiem Zarządu Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie. Od 1988 dziennikarz „Więzi” (od 1989 kierownik działu religijnego, od 1993 zastępca redaktora naczelnego, a od 2001 – redaktor naczelny). Konsultor Komitetu Episkopatu Polski ds. Dialogu z Niewierzącymi i członek Rady Episkopatu Polski ds. Apostolstwa Świeckich. Jest pomysłodawcą oraz redaktorem książki i cyklu programów telewizyjnych „Dzieci Soboru zadają pytania”. Był autorem ponad 300 telewizyjnych programów publicystycznych.
Żonaty z Katarzyną (z zawodu psycholog). Ma dwie córki – Agnieszkę (15 lat) i Karolinę (10 lat). Mieszka w Otwocku pod Warszawą.