Podczas środowej audiencji generalnej Papież zwrócił się do Polaków przypominając im znaczenie łamania się opłatkiem i składania życzeń.

Oto słowa Papieża wygłoszone do obecnych na audiencji Polaków:
„Pragnę dziś w sposób szczególny pozdrowić Polaków mieszkających w Rzymie i we Włoszech, którzy przybyli na nasze przedświąteczne – rzec można – opłatkowe spotkanie. Cieszę się i dziękuję, że podtrzymujecie ten piękny polski zwyczaj łamania się opłatkiem i składania sobie życzeń. Ten zwyczaj łączy w sobie znak i słowo.
Znak, to łamanie chleba, które wpierw jest wyrazem dzielenia się dobrem w duchu miłości i pokoju. Nawiązując jednak do tajemnicy Wcielenia, która dokonała się w Betlejem – Betlejem tłumaczy się: _Dom chleba_ – ten znak wyraża też wiarę, że dawcą prawdziwej miłości i pokoju jest nowo narodzony Syn Boży.
Słowo – słowo to życzenia, które niosą w sobie życzliwość, serdeczność, pragnienie dobra. To słowo również zakorzenione jest w tajemnicy betlejemskiej nocy. Jest ono niejako echem życzeń, jakie wówczas aniołowie, wielbiąc Boga, składali ludziom wszystkich czasów: _Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania_ (Łk 2, 14).
Znak i słowo. Razem wyrażają najgłębsze uczucia, szczytne pragnienia i ufną nadzieję, że przeżywanie w duchu wiary tajemnicy Bożego Narodzenia stanie się źródłem łask i błogosławieństwa, zaczynem duchowej odnowy, z której rodzi się pokój, radość i szczęście. Z tą nadzieją i z tymi życzeniami zwracam się dziś do Was, Drodzy Rodacy, polecając Bożej Dziecinie każdego i każdą z Was, Wasze rodziny, wspólnoty kapłańskie i zakonne, oraz wszystkich, którym zechcecie przekazać te życzenia w moim imieniu. Niech dobry Bóg wszystkim błogosławi! Szczęść Boże i Wesołych Świąt dla wszystkich!”

Podczas środowej audiencji generalnej Papież zwrócił się do Polakó przypominając im znaczenie łamania się opłatkiem i składania życzeń.

Oto słowa Papieża wygłoszone do obecnych na audiencji Polaków:
„Pragnę dziś w sposób szczególny pozdrowić Polaków mieszkających w Rzymie i we Włoszech, którzy przybyli na nasze przedświąteczne – rzec można – opłatkowe spotkanie. Cieszę się i dziękuję, że podtrzymujecie ten piękny polski zwyczaj łamania się opłatkiem i składania sobie życzeń. Ten zwyczaj łączy w sobie znak i słowo.
Znak, to łamanie chleba, które wpierw jest wyrazem dzielenia się dobrem w duchu miłości i pokoju. Nawiązując jednak do tajemnicy Wcielenia, która dokonała się w Betlejem – Betlejem tłumaczy się: _Dom chleba_ – ten znak wyraża też wiarę, że dawcą prawdziwej miłości i pokoju jest nowo narodzony Syn Boży.
Słowo – słowo to życzenia, które niosą w sobie życzliwość, serdeczność, pragnienie dobra. To słowo również zakorzenione jest w tajemnicy betlejemskiej nocy. Jest ono niejako echem życzeń, jakie wówczas aniołowie, wielbiąc Boga, składali ludziom wszystkich czasów: _Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania_ (Łk 2, 14).
Znak i słowo. Razem wyrażają najgłębsze uczucia, szczytne pragnienia i ufną nadzieję, że przeżywanie w duchu wiary tajemnicy Bożego Narodzenia stanie się źródłem łask i błogosławieństwa, zaczynem duchowej odnowy, z której rodzi się pokój, radość i szczęście. Z tą nadzieją i z tymi życzeniami zwracam się dziś do Was, Drodzy Rodacy, polecając Bożej Dziecinie każdego i każdą z Was, Wasze rodziny, wspólnoty kapłańskie i zakonne, oraz wszystkich, którym zechcecie przekazać te życzenia w moim imieniu. Niech dobry Bóg wszystkim błogosławi! Szczęść Boże i Wesołych Świąt dla wszystkich!”