Bp Lityński: Jesteśmy zaproszeni do dzielenia się trudem życia i tej drogi z Jezusem

„Jesteśmy zaproszeni do dzielenia się trudem życia i tej drogi z Jezusem” – powiedział bp Tadeusz Lityński do uczestników Ekstremalnej Drogi Krzyżowej, która rozpoczęła się 7 kwietnia wieczorem w parafii pw. św. Stanisława Kostki w Zielonej Górze.

W zeszłym roku w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej wyruszyła tylko jedna Ekstremalna Droga Krzyżowa z Zielonej Góry pod figurę Chrystusa Króla w Świebodzinie. W tym roku pątnicy, w piątek przed Niedzielą Palmową, wyruszyli w różnych kierunkach z Gorzowa Wlkp., Rokitna, Słońska, Sulęcina, Świebodzina, Łagowa, Głogowa i Zielonej Góry.

Wciąż powstają nowe trasy. W parafii pw. św. Stanisława Kostki początek miały dwie trasy. Jedna, podobnie jak w roku ubiegłym, wiodła do figury Chrystusa Króla w Świebodzinie, a druga na Górę Świętej Anny k. Głogowa.

Na te dwie trasy zapisały się łącznie 330 osoby. Wszyscy spotkali się najpierw na Mszy św. w kościele pw. św. Stanisława Kostki. Przewodniczył jej bp Tadeusz Lityński.

– Drodzy uczestnicy Ekstremalnej Drogi Krzyżowej decydując się na te drogę proszę, abyście wzbudzili sobie w sercu pragnienie, wewnętrzne nastawienie. Jakakolwiek nie byłaby to smutna czy radosna sprawa powierzcie ją Panu. Nie jesteście sami! Jesteśmy u progu tej drogi zaproszeni do dzielenia się trudem życia i tej drogi z Jezusem. Gdy będzie ciężko, a może wyraźnie trudno i powiecie sobie dość, to złóżcie ten ciężar w Boże ręce – mówił w homilii biskup.

Pasterz diecezji zauważył, że EDK to wejście w przestrzeń życia z Jezusem. – A to daje nadzieję na zmianę, na pokrzepienie, bo to Jezus powiedział: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię” – mówił bp Lityński i kontynuował: – Idąc za chwilę, podejmując wyzwanie w skupieniu, determinacji będziemy szli w kierunku przekraczania siebie. Dzisiaj może wiem, kim jestem i wiele mógłbym powiedzieć o sobie, ale nie wiem teraz, kim mogę się stać. Rozważanie tej drogi może mi w tym pomóc. Życiowy przełom to nie tylko słuchanie, ale to też zaangażowanie umysłu, woli, uczuć, siły mięśni, ale nade wszystko bliskości Jezusa.