Przemyśl: 100-lecie istnienia domu sióstr sercanek

Uroczystości 100-lecia istnienia domu sióstr sercanek odbyły się w środę 19 kwietnia w Przemyślu. Mszy św. przewodniczył abp Adam Szal. – Trzeba, żeby w takim domu była odpowiednia wspólnota, odznaczająca się cechami chrześcijańskimi, zwłaszcza miłością i życzliwością – mówił.

W homilii metropolita przemyski podkreślił, że zasadą budowy domu w sensie duchowym jest otwarte serce oraz jedność z Bogiem i bliźnimi. – Rozdwojone serce człowieka burzy wspólnotę domową i każdą wspólnotę. W tym domu, który trzeba budować, który ma bardzo różne znaczenia, powinno obowiązywać prawo służby wzorem Chrystusa, który nie przyszedł panować, ale służyć – powiedział.

Kaznodzieja zaznaczył, że służba nie jest tym samym, co niewola. Niewolnik bowiem jest przymuszony do określonej pracy i czeka na odpowiednią chwilę, aby się zbuntować.

Jak wskazał abp Szal, św. Józef Pelczar właśnie w duchu służby tworzył Zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Pana Jezusa. – W tym domu obowiązuje prawo wierności przykazaniom, które zostawił Chrystus, zwłaszcza przykazaniu miłości – podkreślił.

Kaznodzieja zwrócił uwagę, że budowa domu w wymiarze duchowym trwa przez całe życie. Tak samo jest z budową domu, którym jest Kościół w wymiarze powszechnym i diecezjalnym, ale też we wspólnotach zakonnych, czy rodzinach. – Trzeba, żeby w takim domu była odpowiednia wspólnota, odznaczająca się cechami chrześcijańskimi, zwłaszcza miłością i życzliwością – mówił.

Abp Szal przypomniał, że św. biskup Józef Pelczar powołał do istnienia wiele domów zakonnych i dbał, aby były oparte „o solidny fundament, którym jest Chrystus, Jego prawo i Ewangelia”. – Wprowadzał w życie prawo wzajemnej służby, prawo wzajemnej miłości, dążył do zawiązania wspólnoty – powiedział.

Oprócz sióstr zamieszkujących dom, w uroczystości wzięła udział s. Olga Ewa Podsadnia – przełożona generalna, osoby wspomagające funkcjonowanie obiektu oraz prezydent Przemyśla Robert Choma.

Zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego powstało 15 kwietnia 1894 r. w Krakowie. Założycielami tej rodziny zakonnej są św. Józef Sebastian Pelczar (1842 – 1924) i bł. Klara Ludwika Szczęsna (1863 – 1916).

Siostry noszą wyszyty na przedniej części habitu symbol Bożego Serca. Ich szczególnym zadaniem jest wynagradzanie Bogu za grzechy, niewierności i obojętność wszystkich ludzi, a także stawanie się narzędziem miłości Bożej dla dziewcząt, ludzi potrzebujących pomocy, czy chorych.

Siostry prowadzą przedszkola, pracują w kuriach biskupich, domach emerytów i innych instytucjach. W Przemyślu znajduje się nowicjat zgromadzenia. Siostry posługują także w domu biskupim oraz w muzeum archidiecezjalnym.