Bp Suski do neoprezbiterów: Bądźcie siewcami pokoju i jedności

Bądźcie siewcami pokoju i jedności – mówił bp Andrzej Suski do neoprezbiterów podczas Mszy św. w toruńskiej katedrze Świętych Janów. Podczas Eucharystii świecenia kapłańskie przyjęło czterech diakonów, którzy zostali posłani do posługi w diecezji.

17 czerwca, w sobotnie przedpołudnie w katedrze toruńskiej czterech diakonów: Janusz Grosanc, Mateusz Chudziński, Mateusz Nadzieja i Paweł Malinowski przyjęło z rąk bpa Andrzeja Suskiego święcenia prezbiteratu. Uroczysta liturgia zgromadziła blisko stu kapłanów, którzy przybyli, by dziękować Bogu za dar nowych kapłanów i modlić się o nowe powołania. Na Eucharystii obecne były także siostry zakonne i licznie zgromadzeni wierni świeccy.

W homilii bp Suski nawiązując do Ewangelii o Dobrym pasterzu wezwał kandydatów na kapłanów, by nigdy nie byli najemnikami, ale kroczyli drogą wyznaczoną przez Chrystusa, który oddaje życie za swoje owce i nigdy nie pozostawia ich na pastwę nieprzyjaciela.

– Jesteście wezwani do przedłużania obecności Chrystusa w świecie poprzez naśladowanie Jego stylu życia i ukazywanie Go w sposób przejrzysty powierzonej sobie owczarni – mówił bp Suski. Kapłani muszą każdego dnia wpatrywać się w Oblicze Chrystusa, by tak jak On być pasterzami, a nie najemnikami. – Patrzcie na Pasterza Dobrego i Jego naśladujcie. Dobry pasterz życie oddaje za swoje owce. Gotów jest umrzeć, ale owiec nie porzuci. Tak uczynił Chrystus, wierny pasterskiej miłości aż do końca – mówił bp Andrzej.

Podając przykłady miłości pasterskiej nakreślił sylwetki bł. ks. Frelichowskiego i św. Maksymiliana Kolbego. Bp Suski podkreślał, że idąc za Chrystusem Dobrym Pasterzem nie trzeba się lękać. – Wiara uczy, a historia to potwierdza, że zwycięstwo nigdy nie należy do wilków, do tych, co atakują, ale do takich ludzi jak o. Maksymilian Kolbe, ks. Stefan Frelichowski, ks. Jerzy Popiełuszko i tylu innych kapłanów upodobnionych do Chrystusa Dobrego Pasterza – dodał bp Suski. Zaznaczył jednak, że gotowość oddania życia związana jest ze znajomością swoich owiec.

– Gdy Jezus mówi, że zna swoje owce, nie myśli o wiedzy czerpanej z książek, ale chodzi o poznanie, które jest miłością, wyrazem wzajemnej przynależności i wspólnoty życia – mówił hierarcha. Nie ma innej drogi poza miłością. – Oddać życie za owce można wówczas tylko, gdy się je prawdziwie kocha. Niech nie zabraknie wam nigdy takiej miłości – dodał.

Chrystus przyszedł, by szukać i ocalić to, co zginęło, dlatego bp Suski wezwał przyszłych kapłanów do przebywania wśród ludzi rozproszonych, wychodzenia na peryferie i poszukiwania ich, by doprowadzić ich do pełnej jedności we wspólnocie Kościoła. – Za chwilę zstąpi na was Duch Święty, otrzymacie Jego namaszczenie. To On was umocni, uświęci i rozraduje, napełni wiarą, miłością i męstwem. Przyjmijcie Ducha Świętego, Ducha miłości, Ducha mocy i bohaterstwa. Przyjmijcie Ducha wszystkich kapłanów, którzy bez reszty poświęcili swoje życie Bogu, kapłanów wyznawców i kapłanów męczenników, nieustraszonych głosicieli Ewangelii i dobrych pasterzy, którzy oddali swoje życie za owce. Postępujcie według Ducha, a nie wpadniecie w niewolę ciała – mówił ksiądz biskup i wezwał ich do szczególnej misji tak ważnej w dzisiejszych czasach. – Bądźcie kapłanami, którzy sieją pokój i jedność – dodał.

Po homilii diakoni, którzy wyrazili swoją wolę przyjęcia święceń i złożyli przyrzeczenie posłuszeństwa biskupowi. Następnie podczas modlitwy Litanią do Wszystkich Świętych wypraszano łaski dla przyszłych kapłanów. Po odśpiewaniu litanii rozpoczął się obrzęd święceń. Biskup w milczeniu nałożył ręce na diakonów, a następnie uczynili to wszyscy zgromadzeni w świątyni kapłani.

Po odmówieniu modlitwy konsekracyjnej diecezja toruńska wzbogaciła się o czterech nowych prezbiterów, którzy przywdziali szaty kapłańskie oraz przyjęli namaszczenie olejem. W geście przekazania naczyń liturgicznych, pateny z chlebem i kielicha z winem, zostali wezwani przez biskupa do gorliwego pełnienia służby przy Ołtarzu Chrystusa. Następnie nowo wyświęceni kapłani po raz pierwszy celebrowali Eucharystię.

Na zakończenie liturgii neoprezbiterzy wyrazili wdzięczność Bogu, księdzu Biskupowi , kapłanom i rodzicom za ich obecność na drodze ku kapłaństwu.

Po uroczystości w katedrze neoprezbiterzy wraz z księżmi biskupami, kapłanami i rodzicami udali się do Wyższego Seminarium Duchownego, by dzielić radość wspólnego stołu. Po poczęstunku wszyscy zgromadzili się w kaplicy seminaryjnej, gdzie neoprezbiterzy otrzymali z rąk biskupa dekrety posyłające ich na pierwsze parafie. Po otrzymaniu dekretów nowo wyświęceni prezbiterzy udzielili szczególnego błogosławieństwa kapłanom, klerykom, siostrom zakonnym i pracownikom świeckim seminarium.