Papież kreował 5 nowych kardynałów

Aby nie stawali się „książętami” Kościoła, wezwał Franciszek nowych kardynałów 28 czerwca podczas konsystorza w Watykanie, na którym wręczył oznaki godności kardynalskiej pięciu hierarchom z Mali, Hiszpanii, Szwecji. Laosu i Salwadoru. Papież wezwał nowych purpuratów by stanowczo naśladowali Jezusa, patrzyli na rzeczywistość, i nie dali się odwieść przez inne sprawy oraz perspektywy.

Oto polski tekst papieskiej homilii:

„Jezus wyprzedzał ich”. Taki jesz obraz, który pochodzi z usłyszanej przez nas Ewangelii (Mk 10,32-45) i stanowi tło także w dokonywanym przez nas akcie: konsystorzu dla ustanowienia nowych kardynałów.

Jezus stanowczo idzie w kierunku Jerozolimy. Dobrze wie, co go czeka i mówił o tym kilkakrotnie swoim uczniom. Ale między sercem Jezusa a sercami uczniów istnieje dystans, który może wypełnić jednie Duch Święty. Jezus o tym wie; dlatego jest wobec nich cierpliwy, mówi im otwarci, a przede wszystkim ich wyprzedza, idzie przed nimi.

Podczas drogi sami uczniowie odwodzeni są interesami sprzecznymi z „nastawieniem” Jezusa, Jego wolą, która jest całkowicie zgodna z wolą Ojca. Usłyszeliśmy na przykład, że dwaj bracia Jakub i Jan pomyśleli o tym, jak wspaniale byłoby siedzieć po prawej i po lewej stronie króla Izraela (por. w. 37). Nie patrzą na rzeczywistość! Sądzą, że widzą a nie widzą, że wiedzą, a nie wiedzą, że rozumieją lepiej niż inni a nie rozumieją…

Jednak rzeczywistość jest zupełnie inna: to ta, którą Jezus ma na myśli i która kieruje Jego krokami. Rzeczywistością jest krzyż oraz grzech świata. On przyszedł, aby wziąć go na siebie i wykorzenić z ziemi mężczyzn i kobiet. Rzeczywistością są niewinni, którzy cierpią i umierają z powodu wojen i terroryzmu; to niewolnictwo, które nieustannie zaprzecza godności, także w epoce praw człowieka; rzeczywistością są obozy dla uchodźców, które czasami bardziej przypominają piekło niż czyściec; rzeczywistością jest systematyczne odrzucanie wszystkiego, co już nie jest potrzebne, w tym osoby ludzkiej.

To widzi Jezus, idąc w kierunku Jerozolimy. Podczas swojego życia publicznego ukazał On czułość Ojca, uzdrawiając wszystkich, którzy podlegali władzy Złego (por. Dz 10,38). Teraz wie, że nadeszła chwila, by iść do głębi, aby wyrwać korzeń zła i dlatego stanowczo idzie w kierunku krzyża.

My też, bracia i siostry, z Jezusem idziemy tą drogą. Zwracam się zwłaszcza do was, najmilsi nowi kardynałowie. Jezus „idzie przed wami” i prosi, abyście Go stanowczo naśladowali, idąc Jego drogą. Wzywa was, abyście patrzyli na rzeczywistość, abyście nie dali się odwieść przez inne sprawy, inne perspektywy. Nie powołał was, abyście się stawali „książętami” Kościoła, abyście zasiedli po Jego „prawej lub lewej stronie”. Wzywa was, abyście służyli tak jak On i z Nim. Służyli Ojcu i braciom. Wzywa was do stawienia czoła grzechowi świata i jego konsekwencjom we współczesnej ludzkości z taką postawą jak On. Idąc za Nim, także wy będziecie wyprzedzali święty lud Boży, koncentrując wasze spojrzenie na krzyżu i zmartwychwstaniu Pana.

A zatem, za wstawiennictwem Matki-Dziewicy, z wiarą przyzywajmy Ducha Świętego, aby wypełnił wszelki dystans naszymi sercami a sercem Chrystusa, a całe nasze życie stawało się służbą Bogu i bliźnim.

***

Oto biogramy nominowanych purpuratów.

1. Abp Jean Zerbo, Malijczyk – arcybiskup Bamako

Jean Zerbo – arcybiskup Bamako, stolicy Mali – urodził się 27 grudnia 1943 w Ségou na południu kraju. Tam też 10 lipca 1971 przyjął święcenia kapłańskie. Po kilku latach pracy duszpasterskiej w swej diecezji od końca 1975 do końca 1981 uzupełniał studia wyższe w Lyonie i w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie. Po powrocie do kraju był m.in. proboszczem w mieście Markala a zarazem wykładowcą w wyższym seminarium duchownym w Bamako. 21 czerwca 1988 Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym w stolicy – na biskupa wyświęcił go 20 listopada tegoż roku ówczesny prefekt Kongregacji Ewangelizacji Narodów kard. Jozef Tomko. 19 grudnia 1994 papież przeniósł go na urząd biskupa diecezji Mopti, skąd 27 czerwca 1998 przyszły kardynał powrócił do stołecznej archidiecezji jako jej arcybiskup metropolita. Na tym stanowisku dał się poznać m.in. jako zręczny i odważny negocjator-mediator w procesie pokojowym w swoim kraju, gdy na początku 2012 na północy Mali wybuchła tam wojna domowa między tamtejszymi muzułmańskimi ugrupowaniami plemiennymi a rządem centralnym. Jego pojednawcze wypowiedzi i działania przyczyniły się do złagodzenia sytuacji w kraju. Arcybiskup jest bardzo zaangażowany w walkę z wykluczeniem społecznym oraz we wspierania pojednania narodowego.

Czytaj także: Kardynałowie – najbliżsi współpracownicy papieża

2. Abp Juan José Omella, Hiszpan – arcybiskup Barcelony

Arcybiskup-metropolita stolicy Katalonii, Barcelony Juan José Ornella Ornella urodził się w Cretas, w archidiecezji Saragossy 21 kwietnia 1946 r. Po ukończeniu niższego seminarium duchownego w Saragossie kontynuował studia, najpierw w Kolegium Ojców Białych w Logrono, a następnie w Brukseli i Jerozolimie. Studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Katolickiego w Louvain. Święcenia kapłańskie przyjął 20 września 1970 roku w Saragossie i został inkardynowany do tej archidiecezji. Pełnił posługę duszpasterską na jej terenie i był także wikariuszem biskupim dla miasta Saragossa. Był również kapelanem cysterek z klasztoru „Saint Lucia” w Saragossie. 15 lipca 1996 roku św. Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym Saragossy, przedzielając jemu stolicę tytularną Sasabe. 29 października 1999 roku został biskupem Barbastro-Monzón, a 8 kwietnia 2004 roku został biskupem Calahorra i La Calzada- Logrono. W episkopacie hiszpańskim był przewodniczącym komisji ds. duszpasterstwa społecznego. Od listopada 2014 roku jest członkiem watykańskiej Kongregacji ds. Biskupów. W grudniu 2015 r. został metropolitą Barcelony.

3. Bp Anders Arborelius OCD, Szwed – biskup Sztokholmu

Anders Arborelius urodził się 24 września 1949 w Sorengo (diecezja Lugano w Szwajcarii) w szwedzkiej rodzinie protestanckiej, która następnie wróciła do Szwecji i zamieszkała w Lundzie na południu kraju. Gdy miał 15 lat, zaczął się interesować sprawami wiary, co doprowadziło go do przejścia w 5 lat później na katolicyzm i do wstąpienia do Zakonu Karmelitów Bosych (OCD). Studiował w Brugii i w Rzymie i 8 września 1979 przyjął święcenia kapłańskie. 17 listopada 1998 św. Jan Paweł II mianował go biskupem Sztokholmu jako pierwszego Szweda i drugiego Skandynawa na tym urzędzie od czasów Reformacji. Sakry udzielił mu jego poprzednik na tym stanowisku Niemiec bp Hubert Brandenburg 29 grudnia tegoż roku. Od 2005 do 2015 był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Skandynawii. Od tego roku jest jej wiceprzewodniczącym. Ordynariusz diecezji stołecznej, obejmującej całą Szwecję, jest także cenionym pisarzem duchowym, ma na swoim koncie ok. 20 książek, głównie o tematyce karmelitańskiej, z których jedna – „Świętowanie chwały” ukazała się kilka lat temu po polsku.

4. Bp Louis-Marie Ling Mangkhanekhoun, Laotańczyk – wikariusz apostolski Paksé

Louis-Marie Ling Mangkhanekhoun – wikariusz apostolski Paksé w Laosie – urodził się 8 kwietnia 1944 w miejscowości Bonha-Louang. Formację katolicką i akademicką uzyskał w swoim kraju i w Kanadzie. Święcenia kapłańskie przyjął 5 listopada 1972 i został inkardynowany do wikariatu apostolskiego Vientiane – stolicy kraju. Jako kapłan wyróżniał się wielką gorliwością duszpasterską, odwiedzał najbardziej nawet oddalone wspólnoty wiernych w górach i innych trudno dostępnych miejscach a w trosce o duchowy rozwój swej jednostki kościelnej założył w swym wikariacie „szkołę katechistów”. 30 października 2000 Jan Paweł II mianował go wikariuszem apostolskim w Paksé, wynoszą go jednocześnie do godności biskupa tytularnego; sakry udzielił mu 22 kwietnia następnego roku w katedrze Najświętszego Serca w Paksé wikariusz apostolski stolicy bp Jean Khamsé Vithavong. 2 lutego br. Franciszek powierzył mu także obowiązki administratora apostolskiego „sede vacante et ad nutum Sanctae Sedis” wikariatu Vientiane. Oprócz swego języka ojczystego khmu i laotańskiego zna także francuski i angielski.

Czytaj także: 5 nowych kardynałów i wręczenie paliuszy

5. Bp Gregorio Rosa Chávez, Salwadorczyk – biskup pomocniczy archidiecezji San Salvador

Bp Gregorio Rosa Chávez urodził się 3 września 1942 r. w Sociedad. Jest biskupem pomocniczym archidiecezji San Salvador w Salwadorze, sekretarzem generalnym SEDAC (Sekretariatu Episkopatów Ameryki Środkowej) oraz przewodniczącym Cáritas El Salvador. W latach 1957-1961 kształcił się w niższym seminarium duchownym w San Salvador, następnie wstąpił do seminarium duchownego św. Józefa z Góry (San José de la Montaña) w San Salvador, gdzie studiował filozofię oraz teologię w latach 1962-1964 i 1966-1969 r. 24 stycznia 1970 r. przyjął święcenia kapłańskie w stołecznej katedrze św. Michała z rąk bpa José Eduarda Alvareza Ramíreza CM. W latach 1970-1973 pracował jako sekretarz biskupi w diecezji San Miguel, posługując jednocześnie jako proboszcz w tamtejszej parafii MB Różańcowej. W latach 1971-1973 kierował diecezjalnymi mediami: radiem Paz i tygodnikiem „Chaparrastique”. Następnie odbył studia licencjackie z zakresu komunikacji społecznej na Uniwersytecie Katolickim w belgijskim Leuven (w latach 1973-1976). W latach 1977-1982 pełnił funkcję rektora Seminarium św. Józefa w San Salvador, był też członkiem zarządu Organizacji Seminariów Latynoamerykańskich. 3 lipca 1982 r. przyjął sakrę biskupią i został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji San Salvador. Jako młody kapłan bp Rosa Chávez był współpracownikiem i przyjacielem bł. Oscara Ornulfo Romero. Obecnie, pełniąc funkcję proboszcza parafii św. Franciszka w San Salvador szerzy kult błogosławionego, współprowadząc młodzieżową wspólnotę „Monseñor Romero” i chór o tej samej nazwie. Posługuje się pięcioma językami: hiszpańskim, francuskim, angielskim, portugalskim i włoskim.

W czasie dotychczasowych 4 konsystorzy Franciszek włączył w skład Kolegium Kardynalskiego 61 duchownych. Obecnie w jego skład wchodzi 225 purpuratów, w tym 121 elektorów, mających prawo do udziału w ewentualnym konklawe. 53 z nich pochodzi z Europy (w tym czterech Polaków: Stanisław Dziwisz, Zenon Grocholewski, Stanisław Ryłko i Kazimierz Nycz), 15 z Afryki, tyle samo z Azji, 4 z Oceanii oraz po 17 z Ameryki Północnej i Łacińskiej.

Dorota Abdelmoula

Dziennikarka Katolickiej Agencji Informacyjnej. Niegdyś rzeczniczka Światowych Dni Młodzieży Kraków 2016. Obecnie pracuje w watykańskiej Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia

Krzysztof Gołębiowski

dziennikarz Katolickiej Agencji Informacyjnej.