Gorzów Wlkp.: o niepełnosprawności na konferencji na temat programu „Za życiem”

O problemach osób niepełnosprawnych, a także osób pracujących w placówkach pomocowych, rozmawiali 3 lipca w Akademii Gorzowskiej im. Jakuba z Paradyża, podczas konferencji dotyczącej konsultacji społecznych programu „Za życiem” przedstawiciele Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, Narodowego Funduszu Zdrowia, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz specjaliści.

Regionalną konferencję zorganizowały ministerstwo i Caritas diecezji zielonogórsko – gorzowskiej. W konsultacjach uczestniczyli przedstawiciele Warsztatów Terapii Zajęciowej Środowiskowych Domów Samopomocy, Spółdzielni Socjalnych oraz fundacji i stowarzyszeń pracujących na rzecz osób niepełnosprawnych z całej diecezji, a także podopieczni placówek pomocowych.

Celem konferencji było m.in. przedstawienie zmian w projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją programu „Za życiem”.

„Te konsultacje mają być głosem tych, którzy pracują z niepełnosprawnymi. Ich głos jest bezcenny i zasadny, żeby Ustawa weszła w życie i zaczęła funkcjonować” – powiedział ks. Stanisław Podfigurny, dyrektor diecezjalnej Caritas. Wyjaśnił, że przekazywanie pomocy związane jest z ideą i praktyką, a najważniejsze jest to, aby pomagać bezinteresownie, z miłością.

Ks. Podfigurny uzasadnił, że poprzez konferencję można udowodnić potrzebę systemowych rozwiązań, które muszą być rzetelnie i praktycznie skuteczne, by pomoc trafiała do ludzi, którzy najbardziej tego potrzebują.

Zwrócił uwagę, że obecnie brakuje takich rozwiązań systemowych nie tylko przy niepełnosprawności, ale również bezdomności. Istotne jest, że właśnie podczas konsultacji mogą wypowiedzieć się ludzie, którzy pracują na pierwszym froncie, borykają się ze sposobem pomocy, ale także ze swoją bytnością czyli świadczeniem pracy, wypaleniem zawodowym czy uposażeniem. Nie chodzi o to, aby pracowali altruiści, motywacją do pracy jest często zarobek – podkreślił dyrektor Caritas, przypominając, że osoby niepełnosprawne są pełnoprawnymi członkami społeczeństwa, a nie kimś obok.

O dobrych praktykach wprowadzania osób niepełnosprawnych na rynek pracy, dzieciach niepełnosprawnych w rodzinie, opiece medycznej nad kobietami w ciąży, roli asystentów rodziny mówili m.in. Mirosław Przewoźnik, dyrektor Biura Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych w MRPiPS, wicewojewoda lubuski Robert Paluch, Dorota Habich z PFRON, dr Maciej Karaszewski z NFZ i dr Wiesław Antosz – prezes Stowarzyszenia Człowiek w Potrzebie Wolontariat Gorzowski i kierownik WTZ przy Fundacji „Złota Jesień”.

Dr Wiesław Antosz przypomniał, że był czas, gdy rządzący chcieli tego typu placówki rozwiązywać i nie było oczekiwania rozmów. Obecnie przedstawiciele rządu mówią o tym, że są już wprowadzane pewne rozwiązania. „Dla nas, ludzi którzy pracują z niepełnosprawnymi te zapowiedzi są przesłanką rokującą dobre nadzieje na przyszłość”.

Aby dowiedzieć się, dlaczego nie zawsze wszystko wychodzi w pracy z niepełnosprawnymi, potrzebne jest, aby ktoś nas wysłuchał i rozmawiał – powiedział dr Antosz, wskazując, że był taki system, który traktował niepełnosprawnych jako zbiorowość, wprowadzano schematy i wskaźniki, nie zwracano uwagi na to , że jest zróżnicowanie tych osób i że każda z nich jest osobą, indywidualnością. Według niego zmiany potrzebne są także w edukacji – w dziedzinie pedagogiki specjalnej, gdzie naukowcy twierdzą, że nie dzieje się dobrze.

W drugie części konsultacji wiele osób wzięło udział w warsztatach tematycznych. O swoich problemach mówili także sami niepełnosprawni.

Tematyka prowadzonych w Polsce konsultacji dotyczy kwestii osób niepełnosprawnych oraz wsparcia dla ich opiekunów. Ich pierwszym elementem była konferencja w Centrum Olimpijskim w Warszawie. Szefowa MRPiPS Elżbieta Rafalska wyjaśniła, że konsultacje mają doprowadzić do powstania takich aktów prawnych, które służyć będą osobom niepełnosprawnym i ich opiekunom i będą miały akceptację społeczną.