Jasna Góra: Ogólnopolska Pielgrzymka Chorych

Na Jasnej Górze odbyła się 52. Pielgrzymka Apostolstwa Chorych i Niepełnosprawnych. Uczestniczyło w niej ponad 2 tys. osób, które swe cierpienie ofiarowują w intencjach Kościoła i świata.

Podczas pielgrzymki wspominano i modlono się za abp. Zygmunta Zimowskiego, przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia w pierwszą rocznicę jego śmierci. Mszy św. przewodniczył bp Marek Szkudło, biskup pomocniczy arch. katowickiej. Przedstawiciele Apostolstwa Chorych złożyli list jedności chorych z Papieżem Franciszkiem.

Homilię wygłosił delegat papieża Franciszka, prałat Jean-Marie Mupendawatu, sekretarz watykańskiej Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka. Ks. Mupendawatu od 2009 r. był najbliższym współpracownikiem śp. abpa Zygmunta Zimowskiego. – Mogę zaświadczyć o jego wielkim zaangażowaniu i trosce o chorych oraz o tych, którzy na różny sposób im posługują. Na niedługo przed śmiercią, już na łożu boleści, redagował jeszcze ostatnie dokumenty”- wspominał sekretarz. Zwrócił uwagę na wielkie zaangażowanie zmarłego przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia w pracę nad nową Kartą Pracowników Służby Zdrowia.

Nowa Karta Pracowników Służby Zdrowia jest swego rodzaju testamentem abp. Zygmunta Zimowskiego. Wstęp do dokumentu był jednym z ostatnich tekstów napisanych przez hierarchę. Karta stanowi dokument skierowany do wszystkich osób pracujących w służbie zdrowia, nie tylko do lekarzy, pielęgniarek, farmaceutów, ale także do tych, którzy zarządzają placówkami medycznymi, aby kierowali się w życiu etyką opartą na Ewangelii – bo jak podkreślił w homilii sekretarz watykańskiej Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka – duch służby i poświęcenia dla człowieka w każdym stadium jego życia jest kluczowym w pracy osób zatrudnionych w systemie opieki zdrowotnej.

– W dzisiejszym świecie medycznym nie tylko lekarz, pielęgniarka, personel pomocniczy, ale także biolog, farmaceuta, pracownik administracji szpitalnej, ustawodawca w dziedzinie służby zdrowia, czy każdy inny, kto styka się w swej pracy z zagadnieniami zdrowia i choroby. Dla nikogo z nich chory nie może być nigdy tylko przypadkiem klinicznym, anonimową jednostką, na której stosuje posiadaną wiedzę, ale zawsze człowiekiem chorym, do którego podchodzi się z postawą sympatii w etymologicznym znaczeniu tego słowa. Wymaga to miłości, dyspozycyjności, uwagi, zrozumienia, życzliwości, cierpliwości, dialogu – wyjaśniał w homilii ks. Jean-Marie Mupendawatu, powołując się na nowo powstały dokument.

Pracę nad polskim tłumaczeniem powstałej w 2016 r. nowej Karty Pracowników Służby Zdrowia przybliżył uczestnikom pielgrzymki ks. dr Antoni Bartoszek, dziekan Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego. Jej pełna prezentacja odbędzie się 8 września 2017 r. w siedzibie Konferencji Episkopatu Polski w Warszawie. W październiku w związku ze wspomnieniem św. Łukasza, patrona służby zdrowia, ma być prezentowana w diecezjach. Dokument będzie należał do zwyczajnego nauczania Kościoła.

W Karcie podkreślona została waga ciągle aktualnej tzw. przysięgi Hipokratesa, znaczenie autonomii pacjenta, który powinien współdecydować w procesie leczenia, terapii i być dobrze o tych procesach informowany, rola tzw. sprzeciwu sumienia, klauzuli sumienia, która staje bardzo mocno po stronie godności sumienia pracownika służby zdrowia – poinformował ks. Antoni Bartoszek z Komitetu Naukowego odpowiedzialnego za polskie tłumaczenie dokumentu. Podkreślił, że nowa Karta będzie wielkim zadaniem formacji duchowej i intelektualnej pracowników służby zdrowia, by lepiej służyć człowiekowi cierpiącemu.

Z kolei ks. dr Wojciech Bartoszek, dyrektor Apostolstwa Chorych w Polsce podkreślił, że nowa Karta Pracowników Służby Zdrowia jest bardzo potrzebna, bo pokazuje jak zgodnie z Ewangelią służyć chorym, w pełni integralnie rozumianemu dobru pacjenta, z uwzględnieniem nowych wyzwań, które stawia współczesna medycyna.

Dokument ukazuje, jak zachować się wobec nowych wyzwań dotyczących właśnie życia i zdrowia, np. szczepionki, problemu medycyny regeneracyjnej, uporczywej terapii, tzw. testamentu biologicznego czy przeszczepów.

W programie 52. Pielgrzymki Chorych i Niepełnosprawnych znalazły się: koncert kwartetu smyczkowego Akademos, konferencja ks. Adama Pradeli o uzdrowieniu, Droga Krzyżowa i Nabożeństwo Lourdzkie połączone z indywidualnym błogosławieństwem każdej osoby Najświętszym Sakramentem.

Stowarzyszenie Apostolstwo Chorych działa od 88 lat. Jest wspólnotą, która pomaga chorym przeżywać cierpienie w sposób bardziej Chrystusowy. Nie jest odrębną organizacją, chociaż Papież Pius XI zatwierdzając 12 sierpnia 1934 r. Apostolstwo Chorych nazwał je „Unio Pia” – czyli pobożnym stowarzyszeniem.

Założyciel Apostolstwa Chorych – ks. dr Michał Rękas uważał, że „Apostolstwo Chorych ma za cel uczynić z chorych apostołów przez przyjęcie, znoszenie i ofiarowanie cierpień za Kościół i zbawienie dusz. Apostolstwo podnosi chorego na duchu, ukazuje mu wielkie możliwości pracy twórczej mimo choroby i przez chorobę, uczy chorego cierpieć dobrze, po chrześcijańsku”.

Apostolstwo Chorych apostołuje przez wydawanie miesięcznika pod tytułem „Apostolstwo Chorych”. Wolą Założyciela było, aby miesięcznik stał się listem dla chorych i niepełnosprawnych, jakby formą odwiedzin w domu chorego, często samotnego i opuszczonego. Inną drogą dotarcia do chorego człowieka, zwłaszcza młodszego, jest także strona internetowa Apostolstwa Chorych.

Aby zostać członkiem Apostolstwa trzeba spełnić trzy warunki: przyjąć cierpienie z poddaniem się woli Bożej; znosić je cierpliwie, po chrześcijańsku w zjednoczeniu z Jezusem; ofiarować je Bogu w intencji przybliżenia Królestwa Bożego, za zbawienie świata, za Kościół, Ojczyznę i w intencji Ojca Świętego.

Chorzy, którzy z własnej woli pragną spełnić warunki przyjęcia do Apostolstwa Chorych, powinni zwrócić się do Krajowego Sekretariatu Apostolstwa Chorych w Katowicach, skąd jako dowód przyjęcia otrzymają dyplom i krzyżyk Apostolstwa Chorych, a także drukowane listy miesięczne redagowane przez Sekretariat w formie czasopisma.