Adwent u luteran – czas powagi, modlitwy i bliskości Boga

Czas głębokiej powagi, ale i czas światła oraz bliskości Boga – tak traktują Adwent mieszkańcy Śląska Cieszyńskiego. W Kościele ewangelicko-augsburskim, podobnie jak katolickim, czas poprzedzający święta Bożego Narodzenia rozpoczyna nowy rok kościelny.

Jako czas głębokiej powagi, ale i czas światła oraz bliskości Boga, traktują Adwent mieszkańcy Śląska Cieszyńskiego. W Kościele ewangelicko-augsburskim, podobnie jak katolickim, czas poprzedzający święta Bożego Narodzenia rozpoczyna nowy rok kościelny.

Dla mieszkańców Śląska Cieszyńskiego Adwent jest czasem głębokiej powagi i niektórzy porównują go z Pasją. Podobnie jak katolicki, Kościół ewangelicki zaleca powstrzymywanie się od uczestnictwa w hucznych zabawach, zachęcając do udziału w nabożeństwach tygodniowych i roratach.

W czasie Adwentu w domach luterańskich i kościołach ustawiane są wieńce adwentowe. Są one wykonane ze świerkowych gałązek, symbolizujących życie, które daje Chrystus. Na ozdobionym czerwonymi wstążkami wieńcu umieszczane są cztery świece symbolizujące przychodzącego Chrystusa – „Światłość Świata”. Co niedzielę na adwentowym wieńcu zapala się jedną świecę więcej. Zapalaniu świec towarzyszy śpiew pieśni adwentowych, czytanie proroctw o przyjściu Zbawiciela i wspólna modlitwa.

Innym symbolem Adwentu w Kościele ewangelickim jest gwiazda adwentowa. Nawiązuje ona do fragmentu Ewangelii Mateuszowej, gdzie Trzej Królowie zobaczyli gwiazdę. Gwiazda ma przez cały czas Adwentu wskazywać wiernym drogę do Jezusa.

Diecezja cieszyńska Kościoła ewangelicko-augsburskiego (luterańskiego) jest najmniejszą i jednocześnie najliczniejszą diecezją tej wspólnoty: żyje w niej ponad połowa z ok. 70 tys. polskich luteran.