Bp Piotrowski: cztery niedziele Adwentu to symbol Adwentu historycznego

„Cztery niedziele Adwentu i zawarty pomiędzy nimi czas to symbol historycznego Adwentu i poczynionych w nim Bożych obietnic. Sięgają one historii pierwszych rodziców w raju” – pisze w pasterskim słowie skierowanym do wiernych na czas Adwentu bp Jan Piotrowski. Słowa biskupa kieleckiego będą odczytywane w kościołach w drugą lub w trzecią niedzielę Adwentu, 10 i 17 grudnia.

Biskup przypomina, że właśnie w raju u zarania dziejów ludzkości, „po grzechu nieposłuszeństwa wobec Boga” – wybrzmiały słowa nadziei: „Wtedy Pan Bóg rzekł do węża: „Ponieważ to uczyniłeś, bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i polnych; na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia. Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie i niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę” (Rdz 3,14-15).

„W liturgii adwentowej przesłanie słowa Bożego objawionego w Księdze Rodzaju, znajduje swoje miejsce” – przypomina bp Piotrowski.

„Plan naszego duchowego przygotowania do spotkania z tajemnicą Wcielonego Słowa został określony w adwentowej liturgii Słowa Bożego. Zbudowany jest na czterech solidnych filarach, które pozwolą dobrze przygotować się na przyjście Pana” – pisze biskup kielecki, wyliczając te filary: czuwanie; przygotowanie na spotkanie z Mesjaszem; świadectwo; przyjęcie orędzia Bożego.

„Czuwanie, czyli świadoma postawa oczekiwania” – przypomina biskup, przywołując słowa Ewangelii: „Uważajcie, czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie (…). Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: z wieczora czy o północy, czy o pianiu kogutów, czy rankiem. By niespodzianie przyszedłszy, nie zastał was śpiących. Lecz co wam mówię, mówię wszystkim: Czuwajcie!»” (Mk 13,33.35-37).

Z kolei drugi filar to przygotowanie na spotkanie z Mesjaszem. Wyraża się ono m.in. w odpowiedzi danej Bogu na Jego wołanie, które „wybrzmiewa pokornym, ale jakże stanowczym głosem Jana Chrzciciela, proroka z pustyni”. Trzeci filar to świadectwo, będące „zawsze przejawem dojrzałej wiary, w każdych okolicznościach życia”, czego przykładem pozostaje Jan Chrzciciel, a czwarty filar odnosi się do przyjęcie Bożego orędzia. „Jakże owocny okazał się czas oczekiwania w życiu Maryi, jaki wspaniały stał się adwent pokornej Dziewicy z Nazaretu” – pisze biskup kielecki.

„Adwentowa droga wiary, której początek sięga naszego chrztu świętego, jest drogą wymagającą. Miejmy jednak pewność, że Pan Bóg towarzyszy nam na tej drodze przez łaskę sakramentów świętych i przez dar Bożego słowa” – dodaje bp Piotrowski.

Stawia także pytanie o miniony rok liturgiczny, w którym zachęcał do głoszenia Ewangelii. – „Jak głosiliśmy Ewangelię? Czy dzięki naszej postawie ktoś się umocnił w wierze, czy ktoś inny odnalazł drogę do Boga? To zagadnienia, o których nie wolno zapomnieć – to pytania, na jakie chrześcijanin powinien dać sobie odpowiedź w adwentowym czasie nawrócenia i przemiany serca!” – zachęca, przypominając zarazem program rozpoczętego roku liturgicznego.

Nazywa go „ambitnym planem duchowym”, poprzez przypomnienie wiernym Kościoła w Polsce, że: „Jesteśmy napełnieni Duchem Świętym”. „Chrześcijańskie powołanie do świętości nie jest zarezerwowane tylko dla wybranych, ale jest dane i zadane wszystkim bez wyjątku!” – stwierdza hierarcha. Przypomina także, że „dojrzałość wiary najpiękniej przejawia się w praktykowaniu przykazania miłości Boga i bliźniego”.

„W nowym roku duszpasterskim my ‒ synowie i córki Kościoła Kieleckiego ‒ jesteśmy zaproszeni, abyśmy jako (…) napełnieni Duchem Świętym, żyli autentyczną wiarą w życiu osobistym, małżeńskim, rodzinnym, zawodowym i społecznym. Zapewnienie, jakie pozostawił nam Pan Jezus: „Gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami” (Dz 1,8), daje nam pewność, że w życiu wiary nie jesteśmy sami. Synostwo Bożego przybrania ‒ jak uczył św. Jan Paweł II ‒ rodzi się w ludziach dzięki Tajemnicy Wcielenia, a więc dzięki Chrystusowi, który jest Synem Przedwiecznym” – pisze bp Jan Piotrowski.