Kęty: 100. rocznica śmierci służebnicy Bożej Matki Marii Łempickiej

Za dar życia służebnicy Bożej Matki Marii Łempickiej dziękować dziś będą wspólnie z bp. Romanem Pindlem siostry klaryski od Wieczystej Adoracji w Kętach na Podbeskidziu. Przez dziewięć ostatnich miesięcy zakonnice klauzurowe podczas specjalnej nowenny, przygotowującej do 100. rocznicy narodzin dla nieba Matki Łempickiej, rozważały życie i dziedzictwo duchowe fundatorki kęckiego klasztoru i kościoła pw. Trójcy Świętej.

Zdaniem kęckich klarysek, stulecie śmierci Matki Fundatorki to dla nich ważny jubileusz. „Do tego wydarzenia przygotowywałyśmy się poprzez dziewięciomiesięczną nowennę, którą odprawiałyśmy wspólnie z wiernymi, gromadzącymi się w naszym przyklasztornym kościele. Dzięki kazaniom, przygotowanym przez kapelana, ks. Józefa Lacha SCJ, ukazujących Jej sylwetkę, duchowość i dzieło życia na tle epoki i zawiłych dziejów naszej historii, nie tylko my, ale także ludzie świeccy mogli poznać Ją lepiej i zachwycić się głębią wiary Matki Fundatorki. Z pewnością stała się nam wszystkim bliższa” – podkreśliła w imieniu całej, kęckiej wspólnoty klasztornej s. Bonawentura Stawarz OCPA.

„Mamy nadzieję, że ewangeliczne światło, jakim nasza Fundatorka była i nadal pozostaje dla społeczności w Kętach, za łaską Bożą będzie mogło zajaśnieć w całym Kościele” – dodała.

Na centralne uroczystości rocznicowe, złożą się wieczorna Msza św. pod przewodnictwem bp Romana Pindla, z udziałem m.in. zaproszonych gości z rodzinnych stron Matki Marii – Godziszew i Rypina, oraz jubileuszowy koncert kolęd, przeplatany modlitwami służebnicy Bożej, który odbędzie się kilka dni później, w niedzielę 28 stycznia.

Walentyna Julianna Józefa Łempicka urodziła się 7 lutego 1833 w majątku Godziszewy k. Rypina, w diecezji płockiej. W 1859 wstąpiła do zgromadzenia sióstr felicjanek w Warszawie. Po kasacie zakonu, kiedy grupa kontemplacyjna sióstr zwanych kapucynkami została przeniesiona do klasztoru bernardynek w Łowiczu, s. Łempicka osobiście postarała się u cara Aleksandra II o przyznanie kapucynkom osobnego klasztoru w Przasnyszu. Tutaj została przyjęta do klauzury i rozpoczęła nowicjat. Potem przeniosła się do Rzymu, gdzie za pozwoleniem papieża Piusa IX, odbyła nowicjat u sióstr Maryi Wynagrodzicielki. W 1873, jako s. Maria od Najświętszego Serca Jezusa, złożyła śluby proste wg reguły św. Klary.

W 1907 r., po powrocie do Polski, wobec groźby kasaty zdecydowano o przyłączeniu kapucynek z Kęt do zgromadzenia franciszkanek Najświętszego Sakramentu ze Lwowa. Zgodę na inkorporację wydał m.in. krakowski kardynał Jan Puzyna oraz lwowski arcybiskup św. Józef Bilczewski. 8 lat przed śmiercią mniszka uległa ciężkiemu wypadkowi, po którym ponownie przyjęła pozycję prostej nowicjuszki z klasztorze. Zmarła 24 stycznia 1918 w Kętach.

Owocem diecezjalnego etapu procesu beatyfikacyjnego tej służebnicy Bożej, rozpoczętego 7 lutego 2006 i zakończonego 28 lutego 2009, jest ponad 4 tys. stron dokumentacji opisującej życie i działalność zakonnicy. Zebrana dokumentacja trafiła do rzymskiej Kongregacji ds. Świętych.