Gorzów Wlkp.: 26. Światowy Dzień Chorego w wojewódzkim szpitalu

Msza św. w kaplicy Wielospecjalistycznego Szpitala Wojewódzkiego oraz namaszczenie chorych, a także wsparcie modlitewne młodych wolontariuszy diecezjalnej Caritas, którzy po nabożeństwie rozdawali wiernym pamiątkowe obrazki oraz częstowali słodkościami, złożyły się na obchody 26. Światowego Dnia Chorego w gorzowskiej lecznicy.

Eucharystię odprawił kapelan ks. Antoni Trzyna, który w kazaniu wiele miejsca poświęcił wyjaśnieniu, co oznacza namaszczenie. – Sakrament namaszczenia chorych nie jest sakramentem dla umarłych. To nie jest także tzw. ostatnie namaszczenie To sakrament umocnienia i uzdrowienia żywych. Jest on potrzebny nie tylko chorym, ale również ich bliskim we wspólnym przeżywaniu prawdy, że człowiek powołany jest do wspólnoty z Bogiem w wieczności. Sakrament namaszczenia chorych przynosi ulgę w cierpieniu, wzmacnia chorego, a niejednokrotnie przywraca zdrowie – powiedział kapłan.

Tematem tegorocznego Światowego Dnia Chorego są słowa, które Jezus kieruje z krzyża do swojej Matki Maryi i do stojącego obok Niej Jana: „Oto syn Twój (…) Oto Matka twoja. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie” (J 19, 26-27). W swym orędziu na ten dzień Ojciec Święty Franciszek przypomina o macierzyńskim powołaniu Kościoła w stosunku do osób będących w potrzebie i chorych. Papież podkreśla, że „macierzyńskie powołanie Maryi, powołanie do opieki nad dziećmi przechodzi na Jana i na cały Kościół”.

W Światowym Dniu Chorego Kościół zachęca do wolontariatu, który od setek lat pomaga chorym i potrzebującym na całym świecie – niezależnie od wyznania, poglądów politycznych i statusu społecznego. Podczas namaszczenia chorych, udzielana jest szczególna łaska Ducha Świętego, który umacnia chorego, obdarza pokojem i odwagą, by mógł przezwyciężyć i znieść wszystkie dolegliwości związane z chorobą lub starością

Światowy Dzień Chorego to chrześcijańskie święto ustanowione przez Ojca Świętego Jana Pawła II, 13 maja 1992 r. – w 75 rocznicę objawień fatimskich. Celem obchodów jest objęcie modlitwą wszystkich cierpiących, zarówno duchowo, jak i fizycznie, i zwrócenie uwagi świata na ich potrzeby.