Bp Suski: popiół to symbol naszej przemijalności i oczyszczenia

Popiół to wypalona materia, to wymowny symbol naszej przemijalności i oczyszczenia – mówił bp Andrzej Suski podczas Mszy św. z obrzędem posypania głów popiołem sprawowanej w bazylice katedralnej w Toruniu.

W Środę Popielcową w katedrze toruńskiej zgromadzili się kapłani, klerycy i wierni świeccy, by uczestnictwem w Eucharystii rozpocząć czas Wielkiego Postu. Mszy św. przewodniczył emerytowany biskup toruński Andrzej Suski, który podkreślił, że czas Wielkiego Postu to czas trwania przy Chrystusie dźwigającym krzyż. Zaznaczył, że jest to okazja do przemiany życia.

– Czas Wielkiego Postu to czas sposobny, abyśmy w naszym życiu osobistym, zwłaszcza w życiu duchowym, naprawili to, co się zepsuło oraz umocnili to, co słabe w naszej miłości do Boga i bliźniego – mówił. Wskazał, że każdy z nas jest wezwany do pracy nad sobą. – Chodzi o to, byśmy odwracając się do grzechu i zwracając się ku Bogu oczyścili się wewnętrznie i wypalili nasze grzechy – dodał.

Homilię wygłosił biskup pomocniczy Józef Szamocki. – Człowiek szuka innego szczęścia niż to, które proponuje świat – mówił. Wielki Post to czas, w którym chcemy uświadomić sobie na nowo tajemnicę dziecięctwa Bożego, to czas, w którym powracamy w ramiona Ojca. – Każdy z nas nosi w sobie zranienie fałszywą miłością własną – dodał bp Szamocki zaznaczając, że czas pokuty jest okazją do dojrzewania w prawdziwej miłości, która pochodzi od Boga.

W życiu duchowym wszystko jest odpowiedzią na działanie Ducha Świętego. Bp Szamocki podał dwa przykłady osób, które współpracowały z łaską i nie zmarnowały jej. Faryzeusz Szaweł, który mocą Ducha Świętego został przemieniony w Pawła, Apostoła narodów i łotr na krzyżu, który otrzymał łaskę nieba. – Oni przyjęli wezwanie Ducha Świętego usłyszane w głosie sumienia, otrzymali łaskę uwolnienia od tego, co zamykało ich w sobie, podjęli wielki trud nawrócenia, a zły duch przegrał – mówił. Posłuszeństwo Duchowi Świętemu pozwala nam doświadczyć tego, czego ani oko widziało, ani ucho nie słyszało.

Dobre przeżycie Wielkiego Postu nie polega na realizacji tylko swoich postanowień i planów, lecz na współpracy z łaską i wolą Boga. – Przed świętością Boga pozostaje tylko upaść na kolana i pozwolić Mu, aby przez Jezusa, mocą swojego Ducha mnie podniósł – zakończył.